Θύμα δηλώνει ο καταδικασθείς για την υπόθεση Ιωάννου στο 'Θ'

4/8/2010
Την αθωότητά του μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού αναφέρει ο 38χρονος Ορέστης Ντούτσι, ο οποίος πριν από λίγες εβδομάδες καταδικάστηκε από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Καλαμάτας σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία του δικηγόρου Σπύρου Ιωάννου στην Κυπαρισσία.
Επικοινωνώντας μαζί μας, υποστηρίζει με πάθος ότι τον έχουν μπλέξει: «Δεν έχω σχέση με την ιστορία αυτή, πώς να το εκφράσω, με ποιον τρόπο να το φωνάξω; Κάποιοι στην Κυπαρισσία γνωρίζουν πολλά και δε μιλούν. Αν μου έφταιγε κάποιος, ήταν αυτός που μου είχε σφραγίσει την επιταγή. Ο συχωρεμένος τι μου έφταιγε; Δεν είχα λόγο να τον πειράξω».
Από την επόμενη κιόλας ημέρα της καταδίκης του, όπως μας δηλώνει, η σύζυγός του έχασε τη δουλειά της, που ήταν το μοναδικό μέσο επιβίωσης για εκείνη και τα τρία παιδιά τους. Ο ίδιος πιστεύει ότι κάποιος μεσολάβησε και συνέβη αυτό, με στόχο την εξόντωση του ιδίου και της οικογένειάς του. Άλλωστε, είναι πεπεισμένος πως όλα ξεκίνησαν, όταν κατέθεσε μήνυση σε επαγγελματία για τοκογλυφία. Αποφασίσαμε να μεταφέρουμε στο αναγνωστικό κοινό τις απόψεις του, με το δικαίωμα που έχει ακόμα και ένας καταδικασμένος σε ισόβια για ανθρωποκτονία, αφήνοντας στην κρίση του κόσμου την ειλικρίνεια των λεγομένων του.
«Κάποιοι γνωρίζουν»
Από την πρώτη στιγμή της τηλεφωνικής μας επικοινωνίας, ο Ορέστης Ντούτσι επαναλαμβάνει ότι βρίσκεται άδικα στη φυλακή και δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση της δολοφονίας: «Αν είχα σχέση, έχω το θάρρος και τα κότσια να το πω. Δεν είμαι παιδάκι 15 χρόνων. Είμαι 38 χρονών και από τα 16 μου είμαι στο “πεζοδρόμιο” της δουλειάς. Έμαθα, όταν έχω κάνει λάθος, να ζητάω συγγνώμη. Δεν έχω την παραμικρή σχέση με την ιστορία. Πώς να το πω, πώς να το εκφράσω, με ποιον τρόπο να το φωνάξω. Κάποιοι από την οικογένεια γνωρίζουν πολλά πράγματα και δε μιλούν. Έκανα “πόλεμο” για να γίνει το δικαστήριο το συντομότερο δυνατό, γιατί δεν άντεχα άλλο. Περίμενα να πάω σπίτι μου, στα παιδιά μου και μου έδωσαν ισόβια από το πουθενά.
Όταν έχεις έστω και μικρή ανάμειξη, είτε ακούσεις 5 είτε 10 χρόνια φυλακή, δε σε πειράζει, γιατί περιμένεις να σου επιβληθεί ποινή. Όταν, όμως, περιμένεις να πας σπίτι σου και αντί να βρεις το δίκιο σου, σε καταχαντακώνουν, τρελαίνεσαι. Με κατέστρεψαν χωρίς λόγο. Αν είχα φταίξει, να πληρώσω. Από τη στιγμή, όμως, που δεν έχω καμία σχέση με την ιστορία και βρίσκομαι στη φυλακή, είναι αμαρτία από το Θεό. Μπήκα στη φυλακή χωρίς να ξέρω το γιατί. Με έχουν κλείσει σε ένα κλουβί και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Είναι μια στημένη ιστορία».
«Έκανα μήνυση»
Με αφορμή την τελευταία του κουβέντα και στην απορία γιατί κάποιοι να θέλουν να τον μπλέξουν, δίνει τη δική του εξήγηση: «Με έχουν μπλέξει μόνο και μόνο επειδή έκανα μήνυση για τοκογλυφία και αποβλέποντας στην περιουσία μου. Ο Αλβανός (σ.σ. αναφέρεται στο συγκατηγορούμενό του, που επίσης καταδικάστηκε σε ισόβια) δεν έχει κανένα περιουσιακό στοιχείο στο όνομά του για να τον κυνηγήσουν. Δεν είχα λόγο να εμπλακώ με αυτή την υπόθεση. Το πρόβλημα το είχα με αυτόν που μου σφράγισε την επιταγή. Μου “φταίει το γαϊδούρι και θα βαρέσω το σαμάρι”; Δε γίνονται αυτά. Δεν ξέρω ούτε πώς να συμπεριφερθώ ούτε τι να κάνω».
Ζώντας χρόνια στην Κυπαρισσία, δραστηριοποιήθηκε στο χώρο της οικοδομής, αναλαμβάνοντας μεγάλες δουλειές: «Τη μήνυση για τοκογλυφία την είχα κάνει περίπου 2 μήνες πριν από το περιστατικό. Είχα πάρει μια μεγάλη και σημαντική δουλειά στην Ηλεία, και συγκεκριμένα στην Αρτέμιδα, την ανακατασκευή των πυροπλήκτων που έχουν αναλάβει οι Κύπριοι. Για να ξεκινήσω, είχα ναυλώσει καράβι από την Αθήνα, είχα δώσει προκαταβολή 170.000 ευρώ σε μάντρες στην Αλβανία, για να μπορώ να φέρω άμεσα πέτρα, έχοντας κανονίσει και μεταφορά με φορτηγά. Όταν ήταν, όμως, να ξεκινήσω το έργο, μου λένε οι αρμόδιοι του έργου ότι θα δουλέψω με την παλιά πέτρα. Το έργο μετά καθυστέρησε, εγώ είχα ήδη ανοιχτεί οικονομικά και τότε μου σφραγίστηκε η πρώτη επιταγή του συγκεκριμένου επαγγελματία. Κατ’ αρχάς, δεν πίστευε κανείς στην Κυπαρισσία ότι εγώ είχα οικονομικό πρόβλημα. Με είχαν για “λεφτά”. Έτυχε μια στραβή, όπως μπορεί να τύχει σε οποιονδήποτε. Όταν, όμως, έγινε το συμβάν με το δικηγόρο, η εκκρεμότητα ήταν μόνο μια επιταγή των 5.500 ευρώ. Το σπίτι το είχα φτιάξει με δάνειο από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας και δεν μπορούσε κανείς να μου το πάρει.
Κατέστρεψαν την οικογένειά μου χωρίς λόγο. Μόνο και μόνο επειδή τόλμησα, εγώ και κανείς άλλος, να κάνω μήνυση για τοκογλυφία στο συγκεκριμένο κύκλωμα. Μου “έκοψαν” τα πόδια. Τι μου έφταιγε ο συγκεκριμένος άνθρωπος; Την επιταγή δε μου τη σφράγισε ο συχωρεμένος. Δύο μέρες πριν από το περιστατικό τον συνάντησα σε ερημικό τοπίο στα Παραδείσια και μιλήσαμε. Αν ήθελα, δεν μπορούσα να του κάνω κακό εκεί, αλλά πήγα στο γραφείο του;».
Το ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε στο 'Θάρρος'