Εκρηκτική είναι από άποψη έλλειψης ρευστότητας η κατάσταση που επικρατεί στην αγορά της υπαίθρου. Η κινητήριος δύναμη των τοπικών οικονομιών, που ήταν για πολλά χρόνια οι αγρότες, έχει στερέψει, με πρώτους τους παραγωγούς αγελαδινού και αιγοπρόβειου γάλακτος, που βλέπουν από πέρυσι να ανοίγει συνεχώς η ψαλίδα μεταξύ παραδόσεων και πληρωμών.
Είτε πρόκειται για μικρά ποσά είτε για μεγαλύτερα, οι πληρωμές των αγροτών μετατίθενται για αργότερα από ότι έχουν προγραμματίσει.Είτε πρόκειται για μικρά ποσά είτε για μεγαλύτερα, οι πληρωμές των αγροτών μετατίθενται για αργότερα από ότι έχουν προγραμματίσει.
Οι αμπελουργοί είναι, επίσης, οι «χαμένοι» της υπόθεσης, με τους παραγωγούς καλαμποκιού να προστίθενται από φέτος στην «προβληματική» κατηγορία. Και, βέβαια, το σύνολο των παραγωγών έχει επωμιστεί τα βάρη είτε των καταστημάτων γεωργικών εφοδίων, είτε των βιομηχανιών και - αλυσιδωτά - του λιανεμπορίου.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, προέρχεται από τις καθυστερήσεις πληρωμών του ελληνικού κράτους. Είτε μιλάμε για μικρά ποσά (de minimis, ΕΦΚ πετρελαίου κ.λπ.) είτε για μεγαλύτερα (τσεκ, εξισωτική αποζημίωση, ευρωπαϊκά προγράμματα και ΦΠΑ) οι πληρωμές τους μετατίθενται αργότερα από ό,τι προγραμματίζουν οι παραγωγοί. Η χειρότερη εξέλιξη, φέτος, είναι το γεγονός ότι η Κομισιόν αναμένεται να εγκρίνει προκαταβολή μόνο για το 50% του τσεκ και όχι του 70%. Κάποιες φορές, τέλος, υπάρχουν εκκρεμμότητες που μπορεί να «χάνονται» μέχρι και πριν από το έτος 2009, για τις οποίες το κράτος διαβεβαιώνει ότι... κάποτε θα πληρώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου