Μύθοι και πραγματικότης για το ΕΣΠΑ

Του Νί­κου Γόν­τι­κα

Τις προ­η­γού­με­νες μέ­ρες ξε­τυ­λί­χθη­κε α­πό τον κ. Τα­τού­λη και την Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου, έ­να α­κό­μα ε­πει­σό­διο της φαρ­σο­κω­μω­δί­ας με τον τί­τλο «Ι­στο­ρί­ες Ε­πι­τυ­χί­ας με το Ε­ΣΠΑ».Λό­γος γί­νε­ται για χο­ρό ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευ­ρώ, για κον­δύ­λια, που δεν έ­χουν τί­πο­τα κοι­νό με τα συμ­φέ­ρον­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων, των αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων της πό­λης και του χω­ριού. Α­πο­κλει­στι­κός τους προ­ο­ρι­σμός εί­ναι η χρη­μα­το­δό­τη­ση ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κών ο­μί­λων, μι­κρών και με­γά­λων ερ­γο­λά­βων, που ρο­κα­νί­ζουν χρό­νια τώ­ρα τα πα­κέ­τα.

Ας μας πει κα­λύ­τε­ρα ο κ. Τα­τού­λης που πά­νε τα 6 ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ που μέ­σω της Πε­λο­πόν­νη­σος Α­Ε δι­α­τί­θεν­ται σε η­μέ­τε­ρους για την του­ρι­στι­κή προ­βο­λή της Πε­λο­πον­νή­σου;Ο λα­ός μας έ­χει πεί­ρα α­πό τα προ­η­γού­με­να κοι­νο­τι­κά πλαί­σια και πα­κέ­τα. Δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ πή­γαν στις με­γά­λες ε­πι­χει­ρή­σεις και στα τρω­κτι­κά που ρο­κα­νί­ζουν τα πα­κέ­τα, ό­ταν οι ερ­γα­ζό­με­νοι, οι αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νοι, οι α­γρό­τες ε­ξα­θλι­ώ­νον­ται.Ο φι­λο­μο­νο­πω­λια­κός χα­ρα­κτή­ρας της κοι­νο­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης εί­ναι δε­δο­μέ­νος. Ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ εί­ναι δε­σμευ­μέ­να για τις υ­πο­δο­μές και την κα­πι­τα­λι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη στον του­ρι­σμό των υ­ψη­λών βα­λαν­τί­ων, στις Α­να­νε­ώ­σι­μες Πη­γές Ε­νέρ­γειας, στα δί­κτυ­α με­τα­φο­ράς με συγ­κε­κρι­μέ­νες αν­τι­λα­ϊ­κές στο­χεύ­σεις για τον πα­ρα­γω­γι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό στην Πε­λο­πόν­νη­σο.  Ού­τε έ­να ευ­ρώ για έρ­γα αν­τι­σει­σμι­κής θω­ρά­κι­σης σε μια σει­σμο­γε­νή πε­ρι­ο­χή ό­πως εί­ναι η Πε­λο­πόν­νη­σος, ού­τε έρ­γα αν­τι­πυ­ρι­κής και αν­τι­πλημ­μυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας για να μην κα­τα­στρέ­φε­ται κά­θε χρό­νο το βιός φτω­χών λα­ϊ­κών στρω­μά­των και να κιν­δυ­νεύ­ει α­κό­μα και η ζω­ή τους.

Το α­πο­τέ­λε­σμα ό­λων αυ­τών θα εί­ναι ο ε­κτο­πι­σμός των αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων και της μι­κρής και με­σαί­ας α­γρο­τιάς, κα­θώς και η αύ­ξη­ση της στυ­γνής εκ­με­τάλ­λευ­σης των ερ­γα­ζο­μέ­νων και ει­δι­κά των νέ­ων.Τα λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα δεν έ­χουν να πε­ρι­μέ­νουν τί­πο­τα κα­λό α­πό αυ­τό το μον­τέ­λο α­νά­πτυ­ξης. Κρί­ση, α­νερ­γί­α, φτώ­χια, πό­λε­μος, αυ­τή εί­ναι η βαρ­βα­ρό­τη­τα που ζού­με.Η α­νά­πτυ­ξη που θα κρα­τά τον ερ­γα­ζό­με­νο με κα­λό με­ρο­κά­μα­το και μό­νι­μη δου­λειά με δι­και­ώ­μα­τα, που θα κρα­τά τον α­γρό­τη στο χω­ρά­φι για να πα­ρά­γει κα­λά και φθη­νά προ­ϊ­όν­τα για το λα­ό, έ­χον­τας ε­ξα­σφα­λί­σει ει­σό­δη­μα ι­κα­νο­ποι­η­τι­κό για ό­λες τις α­νάγ­κες του, μπο­ρεί να γί­νει πρά­ξη με οι­κο­νο­μί­α και ε­ξου­σί­α χω­ρίς α­φεν­τι­κά και την ι­δι­ο­κτη­σί­α στα χέ­ρια του λα­ού.