Ο ένας είναι η ανάπτυξη, δηλαδή η αύξηση της 'πίτας', και ο άλλος είναι η μείωση ωρών εργασίας, δηλαδή το μοίρασμα της 'πίτας'.
Η περιβόητη ανάπτυξη σημαίνει αύξηση της παραγωγής και ανταγωνιστικότητα, δηλαδή καλή ποιότητα και φτηνές τιμές σε σχέση με άλλες χώρες. ΄Ομως όλα αυτά είναι πολύ δύσκολα για την Ελλάδα. Δεν έχουμε βαρειά βιομηχανία, στα περισσότερα είδη κάνουμε εισαγωγές. Έχουμε μόνο τα καλύτερα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και τον καλύτερο τόπο για να κάνει κάποιος τουρισμό. Εκεί πρέπει να δώσουμε βάρος.
Υπάρχει όμως και ο άλλος τρόπος για να μειώσουμε την ανεργία. Είναι η μείωση των ωρών εργασίας των εργαζομένων και η παράλληλη αύξηση των θέσεων εργασίας.
Αν ρωτούσε κάποιος τους εργαζόμενους πριν από την οικονομική κρίση, αν θα ήθελαν μείωση ωρών εργασίας 30% και παράλληλη μείωση του μισθού τους, όλοι θα ελεγαν το ηρωικό ΟΧΙ, μόνο που στην πορεία κατάντησε ένα χαζό ΟΧΙ. Στην πορεία έχασαν το 40% του μισθου τους, και μάλιστα χωρίς να μειωθούν οι ώρες εργασίας!. ήταν αυτή η τιμωρία τους. Και δημιουργήθηκαν στρατιές ανέργων. Στην Ελλάδα μόνο, 2 εκατομμύρια ενεργού πληθυσμού είναι άνεργοι. Και αν βάλουμε και άλλους που θα μπορούσαν να εργάζονται αλλά για διαφόρους λόγους δεν δουλεύουν, οι άνεργοι είναι 4 εκατομμύρια. Και αν βάλουμε και πολλούς άλλους που κάνουν παρασιτικά γραφειοκρατικά επαγγέλματα, η πραγματική ανεργία=μη παραγωγική εργασία στην ελλάδα είναι 70%. Δηλαδή, αν αφαιρέσουμε τους μετανάστες που κάνουν τις περισσότερες δύσκολες δουλειές, τότε φτάνουμε στο τρελό ποσοστό πως μονο 10% των Ελληνων κάνουν κανονική παραγωγική εργασία, και βεβαίως δεν αμοίβονται σωστα.
Υπάρχει μια παροιμία του ελληνικού λαού που λεει: το φαΐ των 10 το τρωνε και 11. Αν πάρεις μια πατάτα από κάθε πιάτο, βγάζεις ένα ακόμα πιάτο φαγητό για έναν απρόσμενο καλεσμένο. Αυτή είναι η λύση για το πρόβλημα της ανεργίας. Να μειωθούν σταδιακά οι ώρες εργασίας και να αυξάνονται συνεχώς οι θέσεις εργασίας. Πρέπει να μοιραστεί χρήμα και εργασία. Όπως είναι λάθος ένας να συσσωρεύει χρήμα, τη στιγμή που άλλοι δεν έχουν ούτε για τις βασικές τους ανάγκες, έτσι είναι λάθος να εργάζονται μερικοί εργασιομανείς 8, 10, έως και 15 ωρες την ημέρα , και να μην έχουν εργασία οι άλλοι. Η εργασία θέλει και αυτή το μέτρο της...
Δεν είναι αρετή να δουλεύει κάποιος πάρα πολύ ,ειδικά αν πληρώνεται γι αυτό. Κλέβει την εργασία του άλλου, του συνάνθρωπού του, και κλέβει και το χρήμα που θα έπαιρνε κάποιος άλλος.
Η ανεργία είναι η κορυφή του παγόβουνου σε μια οικονομική κρίση. Φέρνει όμως και άλλα προβλήματα... Κλοπές, άλλες παρανομίες, επαιτεία, πορνεία, εμπόριο ναρκωτικών, διαζύγια, ψυχικές και σωματικές ασθένειες, κλπ. κλπ.
Πρέπει, λοιπόν, επειγόντως να μειωθούν οι ώρες εργασιας. Στα ωράρια καταστημάτων, στα ωράρια δημοσίων υπαλλήλων, και παντού. Και πρέπει να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας. Υπάρχει ο τρόπος να γίνει αυτό σταδιακά, οι 8 ώρες να γίνουν 7, και μετά από έναν μήνα 6, κλπ., με παράλληλη πρόσληψη νέων εργαζομένων, μέχρι να εξαλειφθεί τελείως η ανεργία.
Αλλά ας πάρουμε μερικά παραδείγματα: Οι βουλευτές που είναι 300 και παίρνουν 7.000 ευρώ το μήνα, πρέπει να γίνουν 1000 και να παίρνουν 2 χιλιάδες ευρώ το μήνα. Ετσι θα υπάρχει και περισσότερη πολυφωνία στη Βουλή και θα φτάσουμε στην δημοκρατία των αντιπροσώπων , αντί για των κομμάτων που έχουμε σήμερα. Οι μητροπολίτες που ειναι 70-100 περίπου, και παίρνουν 3.000 το μήνα, πρέπει να αυξηθούν σε 200 και να παίρνουν 1000 ευρώ το μηνα, αφού δεν έχουν προσωπικά εξοδα, και είναι άγαμοι.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει κι αυτοί να αυξηθούν σε διπλάσιο ποσοστό, να δουλεύουν ένα τετράωρο, και ας παίρνουν λιγότερο μισθό απ' όσα παίρνουν σήμερα. κλπ. κλπ. Έτσι θα βρουν δουλειά μόνιμη και ολογόωρη εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες. Οι έφηβοι ήδη από τα 15 χρονια τους θα μπορούν να υποαπασχολούνται, να βγάζουν μόνοι τους το χαρτζιλίκι τους, αντί να γίνονται βάρος στους γονείς-κηδεμόνες μέχρι μεγάλη ηλικία.
Η μείωση των ωρών εργασίας θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει από τον καιρό που αναπτύχτηκε η τεχνολογία, ήδη από την πρώτη εφεύρεση, την πρώτη μηχανή. Αμέσως θα έπρεπε να είχε μειωθεί ανάλογα το ωράριο εργασίας. Υπάρχουν χιλιάδες εφευρέσεις που έχουν ευκολύνει τη ζωή μας, για κάθετι υπάρχει μηχάνημα, σχεδόν όλα γίνονται πατώντας ένα κουμπί. Όμως οι ηλίθιοι κεφαλαιοκράτες ήθελαν να καρπωθούν την αύξηση της παραγωγής λόγω των μηχανών. Αλλά κι οι κουτοί εργαζόμενοι όλοι ήθελαν να δουλεύουν περισσότερο, με την ελπίδα να γίνουν πιό πλούσιοι για να μπορούν να καταναλώνουν.
Ολα αυτά έκαναν πλέον τον κύκλο τους. Δεν πάει άλλο...
Ζούμε σε έναν τρελο κοσμο, και στα εδιέξοδα που δημιούργησε ο άμετρος καπιταλισμός.
Το κράτος και το κεφάλαιο αδυνατούν να πάρουν την απόφαση να μειώσουν το ωράριο εργασίας. Ας το κάνουμε εμείς οι απλοί πολίτες, οι μικρομεσαίοι. Ας μοιράσουμε χρόνο και χρήμα και εργασία. Είναι τόσο γοητευτική αυτή η πρακτική. Φέρνει φιλίες, δίνει ελεύθερο χρόνο για χόμπυ και τέχνες, δημιουργεί πολιτισμό.
Η Ελλαδα οφείλει να ξεκινήσει το χορό της 3ωρης εργασίας για όλους με 400-500 μισθό, κι όποιος θέλει να δουλέψει περισσότερο, μπορεί να το κάνει, αυτός θα χάσει το χρόνο της ζωής του...
Η Ελλάδα ας ξεκινήσει πρώτη το χορό για την μείωση των ωρών εργασίας, για το μοίρασμα της πίτας. Θα βγούμε όλοι ωφελημένοι. Το καλό αυτό παράδειγμα θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες.
Περισσοτερα στο 'μανιφέστο της τεμπελιας' που υπαρχει στο δαδικτυο.
Αντώνης Αντωνόπουλος, Κυπαρισσίαα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου