Η μάχη για την ηγεσία της ΝΔ θα κριθεί στο διαδίκτυο

"Δημοκρατία του twitter και του facebook”, σχολίαζε σαρκαστικά έμπειρο κομματικό στέλεχος και γιατί είχε δίκιο “Δημοκρατία του twitter και του facebook”, σχολίαζε σαρκαστικά έμπειρο κομματικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας το βράδυ της Παρασκευής. Αφορμή ήταν τα τιτιβίσματα του Αδώνιδος Γεωργιάδη ακόμη και την ώρα που με καθυστέρηση πέντε λεπτών έφτανε ασθμαίνοντας στα κεντρικά γραφεία του κόμματος στη Συγγρού για να υποβάλλει την υποψηφιότητα του, η οποία έγινε τελικά δεκτή μετά από παρασκηνιακό θρίλερ και ενώ έτεροι υποψήφιοι και στελέχη παρενέβαιναν υπέρ του. Είχε φυσικά δίκιο. Ανεξάρτητα από το εάν η αξιολόγηση της πραγματικότητας αυτής είναι αρνητική ή θετική από τα υποκείμενα που τη βιώνουν, δεν παύει να αποτελεί μια πραγματικότητα: Η μάχη για την ηγεσία της Ν.Δ θα κριθεί εν πολλοίς στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όχι μόνο γιατί όπως είχε ήδη από τον εξαναγκασμό σε παραίτηση του Δημήτρη Καμμένου από την κυβέρνηση σε χρόνο- ρεκόρ λόγω ρατσιστικών tweet, τα social media συν-διαμορφώνουν την πολιτική πραγματικότητα, αλλά και γιατί χρησιμοποιούνται ως μέσα κινητοποίησης.
Με τον κίνδυνο πάντα βέβαια να θεωρήσει ο κάθε υποψήφιος πως τα like μεταφράζονται αυτομάτως σε ψήφους ή ότι η εικόνα της κυρίαρχης τάσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελεί και καθρέπτη της κοινωνίας. Το διαδίκτυο είχε παίξει καθοριστικό ρόλο και το 2009 στην έκβαση της αναμέτρησης Αντώνη Σαμαρά- Ντόρας Μπακογιάννη, αν και τότε facebook και twitter δεν ήταν ακόμη τόσο διαδεδομένα όσο σήμερα. Το επιτελείο Σαμαρά ωστόσο είχε επενδύσει ιδιαίτερα σε blog και ιστοσελίδες ως διαμορφωτές άποψης και διασπορείς φημών ή γραμμής. Και είχε χρησιμοποιήσει την κάλυψη που είχε η Ντόρα από τα παραδοσιακά ΜΜΕ ως επιχείρημα συστημικότητας δικής της και αντισυστημικότητας της υποψηφιότητας Σαμαρά: Σε αυτή την περίπτωση η γυναίκα του Καίσαρα δε χρειάζεται να είναι τίμια, αρκεί να φαίνεται ή έστω να το πιστεύουν οι άλλοι. Οι κομματικές ισορροπίες, η ιδεολογική και συναισθηματική τοποθέτηση της βάσης απέναντι στα πρόσωπα, ακόμη και οι εμμονές ή διαχωριστικές γραμμές άλλων εποχών, είναι στοιχεία που επίσης θα παίξουν καθοριστικό ρόλο. Όμως καθώς οι παραδοσιακοί δίαυλοι επικοινωνίας των στελεχών με τη βάση ατονούν ή έχουν φθαρεί, τα μηνύματα που θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν τις νεότερες ειδικά ηλικίες να φτάσουν τελικά στην κάλπη, τείνουν να μεταφέρονται μέσω της ψηφιακής οδού. Ήδη στο παιχνίδι της επικοινωνίας των υποψηφίων εξαρχής το διαδίκτυο έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του στο τηλεοπτικό δελτίο του Ant1 είχε όμως έτοιμο το hashtag #metonKyriako στο twitter.
Ο Απόστολος Τζιτζικώστας πήγε ένα βήμα πιο πέρα και ανακοίνωσε τη δική του υποψηφιότητα στο facebook, όπου πρώτα είχε δημιουργηθεί group υπέρ του. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης προτίμησε τη συνέντευξη τύπου, που επιτρέπει και τη ζωντανή διάδραση με τους δημοσιογράφους αλλά και την αναμετάδοση από την τηλεόραση, όμως και εκείνος έχει αποκτήσει από την προεκλογική περίοδο προφιλ στο facebook, ενώ αν και ο ίδιος προτιμά τη διαζώσης επαφή, πολλοί υποστηρικτές του αξιοποιούν τις δυνατότητες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ο φανατικός τουιτεράς ‘Αδωνις Γεωργιάδης το τερμάτισε, όχι μόνο ανακοινώνοντας τη δική του υποψηφιότητα μέσω twitter, αλλά ακόμη και το γεγονός ότι βρήκε την ύστατη στιγμή τις 50 υπογραφές και έσπευδε στη Συγγρού. Οι κομματικοί στρατοί μεταφέρονται πια στον κυβερνοχώρο.
Οι υποψήφιοι θα αναγκαστούν εκ των πραγμάτων να επανεξετάσουν στρατηγικές με γνώμονα την ενημέρωση μέσω διαδικτύου. Δεν είναι το μόνο, αλλά ενδέχεται σε μία μάχη στην οποία δεν υπάρχει συγκεκριμένο εκλογικό σώμα (η ισχύουσα διαδικασία σημαίνει εκλογές χωρίς εκλογικούς καταλόγους, με ό,τι τραγελαφικό αυτό συνεπάγεται) να αποδειχθεί καθοριστικό στοιχείο.