Η μέχρι τώρα εμπειρία έχει δείξει ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών με τίποτα δεν εγκαταλείπει τη λογιστική για τη γεωπολιτική προσέγγιση του ελληνικού ζητήματος και γι’ αυτό μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας, μοιράζοντας 617 εκατ. ευρώ σε 1,6 εκατομμύρια συνταξιούχους, έκανε μια κίνηση μεγάλου πολιτικού ρίσκου. Αλλωστε, γίνονται όλο και περισσότεροι όσοι στον ΣΥΡΙΖΑ συμμερίζονται την άποψη του ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου ότι «οι εκλογές είναι προτιμότερες από την αυτοκτονία», εφόσον οι πιστωτές εμμείνουν σε παράλογες απαιτήσεις για μείωση κύριων συντάξεων και υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα σε βάθος δεκαετίας.
Με άλλα λόγια, ο πρωθυπουργός δεν θέλει εκλογές αλλά αντιλαμβάνεται πως δεν θα τις αποφύγει αν δεν μπορέσει να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση χωρίς προληπτική ψήφιση μέτρων 4,2 δισ. για την περίοδο μετά το 2018, εάν δηλαδή δεν διαρραγεί το σκληρό μέτωπο ΔΝΤ-Σόιμπλε. Στέλνει, λοιπόν, το μήνυμα στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο και την Ουάσιγκτον ότι μπορεί να τινάξει τη διαπραγμάτευση στον αέρα και να πάει στις κάλπες με δημοψηφισματικό δίλημμα, σε συνθήκες ρήξης με τους εταίρους και επομένως σε κλίμα έντονου αντιευρωπαϊσμού. Και προσδοκά ότι η άλλη πλευρά θα μαζευτεί, έστω προσωρινά, για να μην αθροιστεί μια ελληνική περιπέτεια στη γενικευμένη αναστάτωση του εκλογικού έτους 2017 για την ευρωζώνη. Αν, όμως, η μπλόφα δεν αποδώσει, τότε οι εκλογές θα γίνουν μονόδρομος και το διακύβευμα εκ των πραγμάτων θα συνδέεται με τη σχέση της πιο υπερχρεωμένης χώρας της ευρωζώνης με τους θεσμικούς πιστωτές της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου