Πριν από λίγες ημέρες έγιναν γνωστοί οι βασανισμοί ομοφυλόφιλων στην Τσετσενία. Άγριοι ξυλοδαρμοί, ηλεκτροσόκ και δολοφονίες συνθέτουν το σκηνικό φρίκης που έχουν βιώσει και είναι πολύ πιθανό ότι συνεχίζουν να βιώνουν εκατοντάδες άνθρωποι οι οποίοι συγκεντρώνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Φαίνεται πως κάποιοι εξακολουθούν να μην μπορούν να ξεπεράσουν αυτό που αποφάσισε “τελεσίδικα”, κάπως αργά είναι η αλήθεια, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το 1990: Η ομοφυλοφιλία δεν είναι ασθένεια.
Έκτοτε, η 17η Μαΐου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Ομοσπονδίας και Τρανσοφοβίας. Δεν είναι μια παγκόσμια ημέρα - γιορτή. Στην πραγματικότητα, όπως υπογραμμίζεται από τις συλλογικότητες δίνει μια αφορμή ώστε να βρεθούν στο επίκεντρο ζητήματα που εξακολουθούν να απασχολούν, να υπάρξει αναδρομή σε αγώνες που δόθηκαν, να μην ξεχαστούν όσοι έπεσαν θύματα επιθέσεων.
"Λόγος μετανάστευσης οι διακρίσεις"
Είναι αλήθεια ότι έχουμε συνηθίσει οι παγκόσμιες ημέρες να είναι μεγαλύτερες ηλικιακά. Για παράδειγμα, η Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού καθιερώθηκε το 1966. Στην προκειμένη όμως, στα θέματα που αφορούν τις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τα βήματα που γίνονται είναι αργά. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως η έννοια της ομοφοβίας, που σημαίνει την αποστροφή ή τις διακρίσεις με αφετηρία τον σεξουαλικό προσανατολισμό, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά μόλις το 1969 από τον Αμερικανό κλινικό ψυχολόγο Τζορτζ Γουάνμπεργκ και έγινε γνωστή με το βιβλίο του “Society and the Healthy Homosexual” δύο χρόνια αργότερα, το 1971. Επίσης, η συμβολική αξία της ημέρας αναγνωρίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μόλις στις 19 Ιανουαρίου του 2006. Με συντριπτική πλειοψηφία πάντως. Όπως επισημαίνει ακόμα ο γενικός διευθυντής της Υπηρεσίας του του ΟΗΕ για τη Μετανάστευση Ουίλιαμ Λέισι Σουίνγκ, 75 κράτη έχουν ακόμα νόμους που ποινικοποιούν την ομοφυλοφιλική σεξουαλική δραστηριότητα με ποινή ακόμα και τον θάνατο. “Σε αυτές τις κοινότητες, οι διακρίσεις είναι συχνά βαθιά παγιωμένες. Αυτό μπορεί να αποτελέσει βασικό λόγο που κάποιος μεταναστεύει ή εκτοπίζεται και μπορεί να αντιμετωπίσει μεγάλο κίνδυνο κατά το ταξίδι του ή αφού φτάσει στον προορισμό του” σημειώνει ο Ου. Σουίνγκ.
"Η ομοφοβία είναι ρατσισμός"
Στη σημασία της ημέρας έκανε ξεχωριστή αναφορά χθες η γ’ αντιπρόεδρος της Βουλής Αναστασία Χριστοδουλοπούλου. Στο Κοινοβούλιο, εκεί που δύο ημέρες πριν ο χρυσαυγίτης Ηλίας Κασιδιάρης είχε χτυπήσει τον Νίκο Δένδια και αποχωρώντας είχε πει «Μόλις γ@@@@@ μια αδερφή και αποχωρώ...», η Τ. Χριστοδουλοπούλου ανέφερε: “Η ομοφοβία είναι ρατσισμός και οι κοινωνίες πρέπει να καταδικάζουν κάθε μορφή ρατσισμού που συνδέεται με το φύλο, με την εθνική και κοινωνική προέλευση, με τις θρησκευτικές και πολιτικές πεποιθήσεις, με την κοινωνική καταγωγή αλλά και με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. Ελπίζουμε η πολιτική ενάντια στις διακρίσεις να γίνει ηγεμονική ιδεολογία σε όλο τον κόσμο». Στο πλαίσιο εκδήλωσης που συνδιοργανώθηκε για την ημέρα από το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο αντιπρόεδρος του Ε.Κ. και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης υπογράμμισε ότι “Η απαγόρευση των διακρίσεων σε κάθε πτυχή της ζωής είναι εξαιρετικά σημαντική τόσο για τις ατομικές μου αξίες όσο και για το Ευρωκοινοβούλιο”. Είπε ακόμη ότι “Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα για μια ζωή με αξιοπρέπεια και ίσες ευκαιρίες. Όμως, παρά το δικαίωμα αυτό, πολλοί ΛΟΑΤ εξακολουθούν να κρύβουν τη σεξουαλικότητά τους από τη δημόσια σφαίρα λόγω του φόβου της απόρριψης ή ακόμη και της δίωξης. Οι ΛΟΑΤ έχουν το θεμελιώδες δικαίωμα όχι μόνο να συμμετέχουν στις πολιτικές διαδικασίες, αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία χωρίς φόβο αποκλεισμού ή δίωξης”.
Αλλαγές σε Γερμανία, Αυστρία
Παρά τα συχνά φαινόμενα διακρίσεων και το ανελεύθερο πλαίσιο που παρατηρείται ακόμη σε αρκετές χώρες, ο Δ. Παπαδημούλης στάθηκε στο γεγονός ότι υπάρχουν και ενέργειες προς την αντίθετη κατεύθυνση. Όπως είπε “Η κατανόηση της ταυτότητας των φύλων στην Ε.Ε. βελτιώνεται” και ανέφερε ως παραδείγματα τη Γερμανία, η οποία “έχει καταργήσει την ανάγκη διαζυγίου προκειμένου να αλλάξει το εγγεγραμμένο φύλο ενός ατόμου”, και την Αυστρία, όπου “η χειρουργική επέμβαση δεν αποτελεί πλέον προϋπόθεση για την αλλαγή ονόματος”.
Βήματα και στην Ελλάδα
Όσον αφορά την Ελλάδα, η Ομάδα Σεξουαλικού Προσανατολισμού, Έκφρασης και Ταυτότητας Φύλου του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε στη δική της ανακοίνωση ότι τα δύο τελευταία χρόνια γίνονται σημαντικά βήματα άρσης των διακρίσεων με βάση την ταυτότητα φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Ωστόσο, υπογράμμισε ότι πρέπει να διανυθεί ακόμη σημαντική απόσταση ώστε να μπει τέλος στην κοινωνική απομόνωση του ρατσισμού, της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας. Συνεπώς, θα πρέπει “ο κύκλος των πρώτων σημαντικών νομοθετημάτων να κλείσει σύντομα με τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, τη ρύθμιση για τα μεσοφυλικά (intersex) παιδιά και τα ενήλικα άτομα, τα πλήρη γονεϊκά δικαιώματα για τα ομόφυλα ζευγάρια”. Η ομάδα του Τμήματος Δικαιωμάτων επισημαίνει ακόμη ότι πρέπει να αξιοποιηθεί προς όφελος της αλλαγής αντίληψης του συνόλου των κρατικών δομών, “η ορατότητα που άνοιξε η ένταξη της Θεματικής Εβδομάδας για έμφυλες ταυτότητες στα σχολεία” και προσθέτει πως ιδιαίτερη μέριμνα απαιτείται επίσης για τους ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες.
*Ο καθηγητής κ. Παπαντωνίου συμμετέχει σε ανθρωπιστικές οργανώσεις και σε ελληνικά δίκτυα ανθρωπίνων δκαιωμάτων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου