“Ώρα μηδέν για την ανοιξιάτικη πατάτα Μεσσηνίας”

Σοβαρά προβληματισμένους για το μέλλον της καλλιέργειας, βρίσκει τους Μεσσήνιους πατατοπαραγωγούςτο τέλος της φετινής χρονιάς. Ένα προϊόν που άλλες εποχές έδινε ένα καλό εισόδημα στους παραγωγούς, τα τελευταία χρόνια αποτελεί ένα άλυτο πρόβλημα. Ήδη η πρώιμη ανοιξιάτικη πατάτα της Μεσσηνίας ξεκίνησε πριν το Πάσχα με μειωμένη παραγωγή και χαμηλές αποδόσεις λόγω βροχοπτώσεων η δε τιμή συμπιέστηκε στα 35 λεπτά το κιλό, σε πολύ χαμηλά επίπεδα σε σχέση με το παρελθόν που ξεκινούσε από τα 50-55 λεπτά το κιλό. Η πολύ αρνητική εικόνα οφείλεται σε τρεις βασικούς παράγοντες: 
 Οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές πατάτας κυρίως από την Αίγυπτο , Κύπρο και Γαλλία. Συγκεκριμένα το 2017 εισήχθηκαν 85.000τόνοι από την Αίγυπτο ποσότητες υπερδιπλάσιες του 2016 που εισήχθηκαν 46.000 τόνοι. Ενώ μόνο το Μάρτιο φέτος εισήχθηκαν 33.000 τόνοι πατάτες από Αίγυπτο και 40.000 τόνοι από Κύπρο. Τα σημαντικά αποθέματα της φθινοπωρινής παραγωγής 2017, που καθυστέρησαν τη συγκομιδή λόγω βροχοπτώσεων και την εμφάνιση της αγοράς μαζί με την ανοιξιάτικη πατάτα 2018 στις περιοχές Νευροκοπίου, Ηλείας κ.λ.π.Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την καθυστέρηση της συγκομιδής της φθινοπωρινής πατάτας και την ταυτόχρονη εμφάνιση στην αγορά με την ανοιξιάτικη καθώς και την συμπίεση της τιμής. Οι καιρικές συνθήκες δεν βοήθησαν την καλλιέργεια, γιατί λόγω των βροχοπτώσεων η αρχική πρώιμη συγκομιδή συνοδεύτηκε από μειωμένες αποδόσεις. Κανείς βέβαια την εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν ισχυρίζεται ότι μπορεί να απαγορευτούν οι εισαγόμενες πατάτες, εκείνο όμως που είναι απαραίτητο , είναι η τήρηση της ιχνηλασιμότητας , σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό ΕΚ 178/2002. 
 Επίσης είναι υποχρεωτική η επισήμανση που προβλέπεται από τον Κανονισμό 1580/2007. Πρέπει δηλαδή οι ενδείξεις επισήμανσης επί της συσκευασίας να αναγράφουν μεταξύ των άλλων: την χώρα καταγωγής, την ποικιλία, την ποιοτική κατηγορία, το όνομα και τον κωδικό συσκευασίας Οφείλω να τονίσω πως η ιχνηλασιμότητα σχετίζεται αφ΄ενός με την ασφάλεια των τροφίμων και την προάσπιση της ποιότητας , αφ΄ετέρου αποτρέπει τις «Ελληνοποιήσεις» και τα παράνομα «βαφτίσια» που δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό, συμπιέζουν τις τιμές παραγωγού και εξαπατούν τον καταναλωτή. Απαιτείται συνεπώς συστηματικός και μεθοδικός έλεγχος για την ισότιμη λειτουργία της αγοράς, προστασία του καταναλωτή και προάσπιση των συμφερόντων του παραγωγού. Τέλος προκειμένου να σταματήσει η φθίνουσα πορεία της καλλιεργούμενης έκτασης στη Μεσσηνία,οφείλoυν η κυβέρνηση και η Περιφέρεια Πελοποννήσου,όπως αξιοποιήσουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής, με συγκεκριμένα μέτρα.