ΜΑΛΛΙΑ κουβάρια Περιφερειακό Συμβούλιο για το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων στη Μεγαλοπόλη

Με εντάσεις, αλλά χωρίς …αποτέλεσμα ήταν η χθεσινοβραδυνή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου σχετικά με το κλείσιμο των μονάδων του Λιγνιτικού Κέντρου της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη. Πιο συγκεκριμένα, δεν υπήρξε πλειοψηφικό αποτέλεσμα και απόφαση στην εδική συνεδρίαση , η οποία πραγματοποιήθηκε χθες Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2019, στην Τρίπολη, σε κλίμα έντασης.

Στη συνεδρίαση παρευρέθηκαν εκπρόσωποι του συνδικαλιστικού κινήματος της ΔΕΗ αλλά και της διοίκησης της επιχείρησης, όπως επίσης και του Δήμου Μεγαλόπολης και φορέων της πόλης, αλλά και της Αρκαδίας. Στο σώμα παρουσιάστηκαν τρεις απόψεις, μία από τον εισηγητή Θανάση Πετράκο επικεφαλής της παράταξης “Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου”, μία από τον περιφερειάρχη Πελοποννήσου Παναγιώτη Νίκα και μία από τον επικεφαλής της παράταξης “Λαϊκή Συσπείρωση” Νίκο Γόντικα.

Αντίστοιχα, από τις πιο πάνω παρατάξεις κατατέθηκαν ισάριθμα σχέδια αποφάσεων. Κατά τη διαδικασία της ψηφοφορίας, επί συνόλου παρόντων 38 περιφερειακών συμβούλων, το σχέδιο ψηφίσματος του εισηγητή Θ. Πετράκου έλαβε 18 ψήφους (από τις παρατάξεις “Νέα Πελοπόννησος” του Πέτρου Τατούλη, “Νέοι Δρόμοι” του Γιώργου Δέδε και από τον Δημήτρη Τζεμπετζή της παράταξης “Ελληνική Αυγή”), αυτό του περιφερειάρχη Π. Νίκα 17 (από τους συμβούλους της περιφερειακής αρχής) και αυτό του Ν. Γόντικα 2 (από τους συμβούλους της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, ενώ υπήρξε και μία αρνητική ψήφος απέναντι και στα τρία σχέδια ψηφισμάτων, από την Δήμητρα Λυμπεροπούλου της παράταξης “Πράσινη Πελοπόννησος”.

Θαν. Πετράκος: Ήττα για τον Νίκα

«Η επιλογή του κ. Νίκα εχθές στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου – παρά τις ψύχραιμες φωνές λογικής που υπήρξαν και στην παράταξή του – να θέσει τη στήριξη της κυβέρνησης πάνω από τα συμφέροντα των πολιτών της Μεγαλόπολης και όλης της Πελοποννήσου, και να μην συνταχθεί με τις ομόφωνες αποφάσεις και του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγαλόπολης και των εργαζομένων στο λιγνιτικό κέντρο Μεγαλόπολης, τον οδήγησε να υποστεί μία μεγάλη ήττα» υποστήριξε με ανακοίνωσή του ο επικεφαλής της «Αγωνιστικής Συνεργασίας Πελοποννήσου» Θανάσης Πετράκος, ο οποίος τόνισε ότι η παράταξή του «…για μια ακόμη φορά προέταξε το δημόσιο συμφέρον και τα συμφέροντα των πολιτών της Πελοποννήσου, γι’ αυτό και η πρότασή της υπερψηφίστηκε από το ΠΕΣΥ, αφού δεχθήκαμε να ενσωματωθούν θετικές προτάσεις καιαπό τον κ. Νίκα και από τον κ. Τατούλη και από τον κ. Δέδε. Ο κ. Νίκας επέλεξε μετωπική αντιπαράθεση και έχασε.

Η ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ 
Το ΠΕΣΥ Πελοποννήσου συντάσσεται με την ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση του Δημοτικού
Συμβουλίου Μεγαλόπολης και με την καθολική αντίθεση των εργαζομένων για πρόωρο
κλείσιμο των μονάδων το 2020 και το 2028, και δηλώνει ότι θα πρωταγωνιστήσει σε
ενωτικούς και μαζικούς αγώνες για να αλλάξει η κυβερνητική απόφαση.
Απαιτούμε:

1. Να μην κλείσει το 2020 η μονάδα 3. Ειδικά για την 3 είναι διπλό έγκλημα το κλείσιμό
της το 2020 διότι δεν έχουν ακόμη αποσβεστεί το κόστος των έργων της
περιβαλλοντικής αναβάθμισης (κατασκευή μονάδας αποθείωσης και της
τοποθέτησης των φίλτρων) και είναι συνδεδεμένη με την τηλεθέρμανση της
Μεγαλόπολης.
2. Να λειτουργήσουν και οι δύο μονάδες, με ορθολογική εκμετάλλευση των
κοιτασμάτων του λεκανοπεδίου, η μεν 3 μέχρι το 2025 και η δε 4 μέχρι την
εξάντληση των αποθεμάτων του λεκανοπεδίου το 2035.
3. Να επιστρέψει η λιγνιτική Μεγαλόπολη στη μητρική ΔΕΗ.
4. Να αποκατασταθούν τα εδάφη και να αποδοθούν στην τοπική κοινωνία.
5. Να γίνει σε συνεργασία με το Δήμο Μεγαλόπολης ένα συγκροτημένο και σοβαρό
σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της περιοχής για την ομαλή μετάβαση στη
μεταλιγνιτική εποχή.
6. Να υπαχθεί η περιοχή της Μεγαλόπολης στις ειδικές ρυθμίσεις πρόσθετης
ενίσχυσης του Αναπτυξιακού Νόμου ώστε να αναπτυχτεί η περιοχή και να μην
καταρρεύσει.
7. Να αποδοθεί το σύνολο του οφειλόμενου στη περιοχή ΕΑΠ και να αξιοποιηθεί
αποκλειστικά για σοβαρές και ουσιαστικές παρεμβάσεις στη περιοχή της
Μεγαλόπολης
8. Να μην ισχύσει το κλείσιμο όλων των λιγνιτικών μονάδων της χώρας το 2028, αλλά
να λειτουργήσουν μέχρι το 2038 όπως στη Γερμανία εκτός από τις μονάδες της
Μελίτης και την Πτολεμαΐδα 5, οι οποίες πρέπει να μείνουν στο σύστημα μέχρι τη
λήξη του χρόνου ζωής τους το 2050.
9. Να προχωρήσει η αξιοποίηση της γεωθερμίας, και η κατασκευή υβριδικών και
υδροηλεκτρικών από τη ΔΕΗ, διότι μπορούν να αντικαταστήσουν τα ορυκτά
καύσιμα.
10. Να αναπτύξει η ΔΕΗ και αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα.
11. Να μην προχωρήσει η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και του ΑΔΜΗΕ και να
παραμείνει ο ΔΕΔΔΗΕ 100% υπό δημόσιο έλεγχο.
12.Αγωνιζόμαστε για μια ανασυγκροτημένη ΔΕΗ ενιαία και 100% δημόσια.

Για να πετύχουμε τους στόχους αυτούς συγκροτούμε :
Α) Αντιπροσωπευτική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα από όλες τις παρατάξεις του ΠΕΣΥ
που θέλουν να συμμετέχουν, η οποία μαζί με το Δήμο Μεγαλόπολης, την Περιφερειακή
Ένωση Δήμων, τα Σωματεία των Εργαζομένων, τους φορείς της Μεγαλόπολης, το
Εργατικό Κέντρο Αρκαδίας και τη ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ, θα προχωρήσει:

α) Σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις -συγκεντρώσεις στη Μεγαλόπολη
β) Σε συνάντηση με τον πρωθυπουργό ζητώντας την ικανοποίηση των ανωτέρω
αιτημάτων μας.
Β) Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία για συγκρότηση Πανελλαδικής και Διαπεριφερειακής
Επιτροπής Αγώνα με τη Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, τους Ενεργειακούς Δήμους,
τους φορείς της Δυτικής Μακεδονίας και τη ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ, ώστε συντονισμένα να
προχωρήσουμε σε συναντήσεις , κοινές δράσεις και κινητοποιήσεις για την ανατροπή
της κυβερνητικής απόφασης και την επίτευξη των κοινών μας στόχων.

Δήλωση της Λαϊκής Συσπείρωσης

Ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Νίκος Γόντικας, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Συνένοχες σε αυτή την πολιτική απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας είναι και οι Δημοτικές και Περιφερειακές – Νομαρχιακές Αρχές στη περιοχή, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των εργαζόμενων στη ΔΕΗ. Όχι μόνο γιατί ήταν και είναι στελέχη της Ν.Δ του ΣΥΡΙΖΑ του ΠΑΣΟΚ, αλλά γιατί είχαν και χρεωμένο ρόλο στη προώθηση αυτής της πολιτικής. Από κοινού οργάνωσαν δεκάδες φιέστες και ημερίδες για τα καλά της μεταλιγνιτικής περιόδου, για την πράσινη ενέργεια δηλ. τις πράσινες μπίζνες. Οι διάφοροι Έξαρχοι – Ματζαρίδηδες και Ρίζοι το 1999 ξεπούλησαν το
ασφαλιστικό των εργαζόμενων στη ΔΕΗ, ώστε καθαρή από απαιτήσεις και δικαιώματα των εργαζόμενων να μπει στη πορεία ιδιωτικοποίησης. Οι διάφοροι Φωτόπουλοι το 2010 συμφώνησαν στη τριχοτόμηση της ΔΕΗ, για να πουληθούν τα φιλέτα. Οι διάφοροι Αδαμίμηδες σήμερα καλούν σε στάση αναμονής. Προχωρούσαν πάντα σε ελεγχόμενες κινητοποιήσεις, αφού διαπραγματεύονταν κάποια αργύρια όπως δάνειο στη ΓΕΝΟΠ από τη ΔΕΗ, κάρτες σίτισης κ.α.
Πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιζε και παίζει και η τοπική και περιφερειακή διοίκηση για την προώθηση αυτής της πολιτικής με τα διάφορα Σύμφωνα Συμβίωσης με τη ΔΕΗ, τα μνημόνια συνεργασίας με τη ΡΑΕ, τα δίκτυα ενεργειακών δήμων παλιότερα, τις ενεργειακές κοινότητες σήμερα. Το Εθνικό Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης που φιλοδοξούν να διαχειριστούν σήμερα, δεν είναι τίποτα άλλο από ζεστό χρήμα σε επιχειρηματικούς ομίλους, που θα επενδύσουν στη περιοχή.

Ένα στοιχείο μόνο. Τη τελευταία δεκαετία, την περίοδο της κρίσης αδειοδοτήθηκαν από τη ΡΑΕ 104 αιολικά βιομηχανικά συγκροτήματα μόνο στη Πελοπόννησο συνολικής ισχύος πάνω από 2.500 MW με πάνω από 600 MW να έχουν ήδη διασυνδεθεί στο σύστημα. Σε 29 από τα 104 αιολικά πάρκα που έχουμε στοιχεία, τώρα την περίοδο της κρίσης, με υπογραφές των υπουργών του ΠΑΣΟΚ της Ν.Δ του ΣΥΡΙΖΑ δόθηκαν 239 εκατομμύρια ευρώ ζεστό χρήμα, επιχορήγηση. Όλα αυτά τα αιολικά πάρκα είχαν τη σύμφωνη γνώμη του Περιφερειακού Συμβουλίου. Την πρώτη ειδικά περίοδο 2011-2014 είχαμε 5-6 θετικές γνωμοδοτήσεις για ΜΠΕ σε ΑΠΕ σε κάθε συνεδρίαση του ΠεΣυ, που υπερψηφίζονταν από τα στελέχη της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ.
Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην αρχή ψήφιζαν κατά, στην πορεία μπροστά και στην προοπτική της ανάδειξης της πρώτης φόρας αριστεράς στη κυβέρνηση ψήφιζαν λευκό. Να γιατί λέμε λοιπόν ότι, είναι συνένοχες στο συντελούμενο έγκλημα του
κλεισίματος των μονάδων της ΔΕΗ οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του κλάδου και
οι τοπικές και περιφερειακές αρχές στην περιοχή.»