Η ακραία κατάσταση παιδιά να κινδυνεύουν να χάσουν την ζωή τους στο πλαίσιο ενός παιχνιδιού - πρόκλησης μέσω του διαδικτύου αναδεικνύει με τον ποιο τραγικό τρόπο την παραμεληση και την ψυχολογική επιβάρυνση που βιώνουν αυτά τα παιδιά. Μεγαλώνουν μόνα στο διαδίκτυο, απομονωμένα χωρίς ενδιαφέρον για την ζωή, συναισθηματικά φορτισμένα που αναζητούν με τον ποιο τραγικό τρόπο κάποιον να ασχοληθεί μαζί τους, κάτι που θα δώσει νόημα στην καθημερινότητα τους. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εφηβείας όπως η ριψοκίνδυνη συμπεριφορά ο μιμητισμος και η ανάγκη να ανοίκουν κάπου οδηγούν τα παιδιά σε ακραίες συμπεριφορές επικίνδυνες για την ζωή τους. Το διαχρονικό παιχνίδι του πνιγμου, η μπλε φάλαινα πιο παλιά αλλά και παιχνίδια αυτοτραυματισμού δεν είναι τίποτα άλλο από μια κραυγή αγωνίας ένα κυκνειο άσμα που καλεί την οικογένεια το σχολείο όλους μας να σταματήσουμε να μεγαλώνουμε παιδιά avatar, παιδιά δυστυχισμένα, εγκλωβισμενα στον λαβύρινθο του Διαδικτύου όπου η αθωότητα, η παιδικότητα, η φαντασία, δίνουν την θέση τους στην υπερεκθεση και σε επικίνδυνες συμπεριφορές. Οφείλουμε οι γονείς μέσα από το παράδειγμα μας να εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας ένα περιβάλλον ανάπτυξης όπου η διασκέδαση, η εκπαίδευση, το παιχνίδι,η κοινωνική ένταξη οι τέχνες,ο αθλητισμός θα συνθέτουν το χαρακτήρα του παιδιών Τα παιδικά χρόνια καθορίζουν το μέλλον όλων μας και ο ρόλος του Διαδικτύου θα πρέπει να είναι αρκετά περιορισμένος και καθορισμένος απόλυτα από τους γονείς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου