Το γράφω συνεχώς σε άρθρο μου, αλλά επιβεβαιώθηκα. Ζούμε μία πανδημία, παρατεταμένο καύσωνα με ζέστη, πυρκαγιές, ασφυξία ακρίβειας στην αγορά κι αλλά δεινά. Με άλλα λόγια είναι σα να ζούμε πραγματικά μία ταινία επιστημονικής φαντασίας που δυστυχώς γίνεται πραγματικότητα.
Η βάναυση Μεταχείριση της πραγματικής είδησης που μετατρέπεται σε τηλεοπτικό σόου, η απουσία Δημοσίου πολιτικού διαλόγου αλλά κυρίως η επανεκκίνηση του εθελοντισμού αποτελούν από τα σοβαρά προβλήματα που πρέπει να συζητήσουμε τώρα με τα αποκαΐδια των πυρκαγιών. Τεράστια οικολογική καταστροφή, ανυπολόγιστος ο αριθμός από ζωικό κεφάλαιο και μέσα.
Είναι έκδηλο το γεγονός ότι ο συνδυασμός των φυσικών φαινομένων που ορισμένα στοιχεία του υπάγονται στην κλιματική αλλαγή, είτε σε άλλους παράγοντες αποδεικνύουν ότι η πολιτική προστασία τελικά ήταν κατώτερη των περιστάσεων. Αυτό μαρτυρούν εξάλλου όσοι γνωρίζουν από επιχειρησιακή ετοιμότητα σε αυτό το μέτωπο. Έζησα τις πυρκαγιές 2007 στην Ηλεία και στην Μεσσηνία και πραγματικά συμπεραίνουμε οτι όταν κάτι δεν δουλεύει σωστά συμπαρασύρει όλο τον κρατικό μηχανισμό.
Το πιο μεγάλο έγκλημα είναι το οικολογικό. Που είναι άραγε τα μέσα, οι πόροι, η ετοιμότητα, οι αντιπυρικες ζώνες; Για τα αεροπλάνα εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρώ τύπου Ραφάλ έχουμε λεφτά αλλά και για την πολιτική προστασία λεφτά δεν υπάρχουν. Τελικά όντως οι κυβερνήσεις θα παραλάβουν καμένη γη στην κυριολεξία και αυτή θα κληροδοτήσουν δυστυχώς στις επόμενες γενιές. Να τους χαιρόμαστε λοιπόν γιατί επόμενες γενιές από τώρα αρχίζουν να βαθμολογούν.
ΙΩΑΝ. ΜΠΟΖΙΚΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου