Με έκδηλη ικανοποίηση και αίσθηση ότι έκανε το καλύτερο, η δημοτική αρχή εισηγήθηκε και φέτος -και ψήφισε κατά πλειοψηφία- την αυξομείωσητων δημοτικών τελών τα οποία δυστυχώς στην Κυπαρισσία παραμένουν πανάκριβα σε σχέση με άλλες πόλεις της Μεσσηνίας, όταν π.χ. η Καλαμάτα δεν έχει προβεί σε αύξηση για 12 χρόνια!
Βέβαια σε μια χρονιά που η ακρίβεια μαστίζει τα νοικοκυριά και η αγοραστική δύναμη των πολιτών, κυρίως μισθωτών, συνταξιούχων και χαμηλοεισοδηματιών έχει υποστεί μείωση της τάξης του 40%, ακόμα και η διατήρηση των περσινών δημοτικών τελών δεν αρκεί. Η μόνη συζήτηση που θα είχε νόημα υπό τις σημερινές συνθήκες θα ήταν η αναζήτηση δυνατοτήτων για μείωση τους.
Όμως μόνιμη και συνηθισμένη επωδός της δημοτικής αρχής και του Δημάρχου στην πρόταση για διόρθωση προς τα κάτω των δημοτικών τελών, που προτείνεται κάθε χρόνο από την αντιπολίτευση, είναι: «δεν είναι δυνατή μείωση διότι πρέπει ο Δήμος να μείνει όρθιος» (οικονομικά εννοείται).
Λες και όσοι τολμήσαμε να προτείνουμε μία μικρή μείωση της τάξεως του 5% για τον επόμενο χρόνο θέλουμε την οικονομική κατάρρευση του Δήμου μας και την αδυναμία του να επιτελέσει τον σκοπό του! Άραγε ο Δήμος της Αθήνας, από τον οποίο συχνά αντλεί ιδέες η Δημοτική αρχή, θα καταρρεύσει οικονομικά με την απόφαση του Δημάρχου της Αθήνας να μειώσει οριζόντια τα δημοτικά τέλη για το 2023 κατά 5%, ανακουφίζοντας έστω και λίγο τους δημότες του;
Πως όμως να προχωρήσει ο Δήμος σε μείωση όταν τα ανταποδοτικά έσοδα από τέλη καθαριότητας και φωτισμού τα έτη 2021 και 2022 είναι περίπου ίδια και οι λοιπές δαπάνες αυξημένες και σε ποσοστό 10%;
Με μία λοιπόν μικρή συγκράτηση των δαπανών η διόρθωση της τάξεως του 5% που προτείνεται όχι μόνο δεν φαίνεται ανέφικτη, αλλά μπορεί εύκολα να επιτευχθεί. Πολύ δε περισσότερο αν η εξοικονόμηση δαπανών συνδυαστεί και με αναπροσαρμογή χρεώσεων σε κάποιες κατηγορίες που είναι καταφανώς άδικες.
Παράδειγμα: δεν είναι δίκαιο μεγάλες και κερδοφόρες επιχειρήσεις (που τα τελευταία χρόνια αποκόμισαν σημαντικά κέρδη) να πληρώνουν ακριβά ανά μ2 ενώ τα μικρομάγαζα και τα γραφεία να πληρώνουν περισσότερα τετραγωνικά! Επίσης μια επιχείρηση στην κεντρική πλατεία ή σε κεντρικούς άξονες δεν μπορεί να πληρώνει τον χρόνο ανά μ2 δημοτικού χώρου που καταλαμβάνει, ενώ μία επιχείρηση στην περιφέρεια της πόλης , όταν τα προσδοκώμενα έσοδα για την πρώτη είναι πολλαπλάσια της δεύτερης. Ακόμη και η χρέωση των διαφημίσεων μπορεί να αναπροσαρμοσθεί αφού με τα σημερινά δεδομένα ένα τετρ. μέτρο διαφήμισης (αφίσες κλπ) κοστίζει λιγότερο από 20€ τον χρόνο, ενώ αντίστοιχα χαμηλές παραμένουν και οι χρεώσεις επιγραφών και ηλεκτρονικών διαφημίσεων.
Τέλος οφείλουμε να επισημάνουμε ότι οι πολίτες ζητούν μέτρα λόγω της οικονομικής ύφεσης όπως π.χ. για την υπερβολική χρέωση των προστατευτικών σκαλωσιών των διατηρητέων, για τον εξορθολογισμό των χρεώσεων στα κοιμητήρια, για τις χρεώσεις στα μικρομάγαζα στις τοπικές κοινότητες κ.ά., "που αν γίνονταν αποδεκτές από την Δημοτική αρχή θα είχαμε οδηγηθεί σε μια δικαιότερη, πιο ισορροπημένη και κοινωνικά πιο αποδεκτή απόφαση» όπως τονίζουν.
Αρθρο από την έντυπη έκδοση της μηνιαίας εφημερίδας "ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου