Η Ελλάς δεν παράγει...αγροτικά προιόντα!

Του ΗΛΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Διευθυντή του Ομογενειακού Πρακτορείου Ειδήσεων Ελλάδος
Ακούω να λένε πως η χώρα μας παράγει μοναδικά αγροτικά προϊόντα. Πως άμα φύγουμε (ή μας διώξουν) από το Ευρώ και επιστρέψουμε στη δραχμή, θα γίνουμε ανταγωνιστικοί πουλώντας μεταξύ άλλων και τα αγροτικά προϊόντα μας που είναι τα καλλίτερα στον Κόσμο. Το ότι είναι τα καλλίτερα, το λέω κι εγώ διότι είμαι Έλληνας. Το ότι παράγουμε όμως, είναι πλέον ή στη φαντασία μας ή στην άγνοια αυτών που το λένε. Όταν λέει κάποιος ότι παράγει ένα προϊόν σημαίνει πως με την παραγωγή του αυτή μπορεί να κερδίζει, να ζει από το κέρδος αυτό και να του μένει και ένα ποσό για πρόοδο. Είτε να επεκτείνει την καλλιέργειά του είτε να μπορεί να αποκτήσει ένα άλλο περιουσιακό στοιχείο, να σπουδάσει ένα παιδί, να πάει ένα ταξίδι. Είμαι ελαιοπαραγωγός, από τις ελιές μου κάποτε έπαιρνα δέκα τόνους ελαιόλαδο – εννοώ το αγνό παρθένο ελαιόλαδο. Όχι αυτό που νομίμως αγορανομικώς ονομάζεται «ελαιόλαδο», αλλά είναι «το δια χημικών μέσων προερχόμενο από μη βρώσιμα λάδια» ήτοι κοινώς μούργες, ιζήματα, κατακάθια παλαιού αγνού παρθένου ελαιολάδου. Η τιμή του αγνού παρθένου ελαιολάδου μου, σήμερα εφόσον είναι οξύτητος γύρω στα πέντε δέκατα του οξέος, οξύτητα πολύ δύσκολο τίμια να την πετύχεις, από τον έμπορο είναι περίπου 2 Ευρώ το κιλό. Το συνολικό κόστος καλλιέργειας – παραγωγής όμως κατά κιλό μου υπερβαίνει τα 4 Ευρώ. Δηλαδή σκάψιμο, λιπάσματα, πότισμα, ξεχορτιάριασμα, ραντίσματα τουλάχιστον για πυρηνοτρίτη και δάκο, συγκομιδή, κλάδεμα, καύση κλάδων, μεταφορικά ελαιοκάρπου στο ελαιοτριβείο, σύνθλιψη, χωρίς να υπολογίζω την αξία κεφαλαίου των καλλιεργουμένων στρεμμάτων γης, φόρους και άλλα πολλά «διάφορα». Μα θα μου πείτε τότε πώς πωλείται λάδι ελληνικό; Το παράγουμε από…την τσέπη μας. Με μεράκι, για να «τρώμε δικό μας λάδι αγνό». Όμως για να το φάμε πληρώνουμε τα άλλα 2 Ευρώ. Γι ’αυτό κανείς δεν μπορεί να πει θα καλλιεργήσω ελιές να βγάλω λάδι να το πουλήσω να ζήσω. Για να ανεβάσει την τιμή πωλήσεως ο ελαιοπαραγωγός κάνει παρανομίες. Πουλάει σε φίλους, κυρίως στις μεγάλες πόλεις, στέλνοντάς το σε ντενεκέδες (που απαγορεύεται από το νόμο) των 16 κιλών με 65 – 80 ευρώ περίπου. Πουλάει νοθευμένο με χίλιους τρόπους, κάνει κομπίνες με αρμοδίους παράγοντες, που κάνουν κι αυτοί άλλες παρόμοιες και πιο μεγάλες, δηλώνει ψεύτικες ποσότητες και παίρνει μεγαλύτερες επιδοτήσεις από Ε.Ε. Κάνει συνδυασμούς που δεν πάει ο νους κανενός. Απάτες που ούτε η Τρόϊκα θα μπορούσε να ανακαλύψει. Έτσι σιγά-σιγά εγκαταλείπεται η συγκομιδή. Δεν συμφέρει ούτε να μαζέψεις τον ελαιόκαρπο. Παρακαλείς έναν αλλοδαπό «Έλα μάζεψε τις ελιές μου να αδειάσει το δέντρο και πάρτο όλο το λάδι εσύ». Και το πιο πιθανό είναι να σου απαντήσει «δεν προλαβαίνω έχω πολλούς άλλους, δεν με συμφέρεις». Έχει δίκιο. Γιατί δεν κερδίζει σίγουρα 40 Ευρώ μεροκάματο σε ρευστό που θα του δώσει ένας άλλος που έχει η τσέπη του - ακόμη - για να του μαζέψει τις ελιές του. Άσχετα αν θα του αποφέρει το μεροκάματο λάδι αξίας 20 Ευρώ. Τα άλλα 20 τα βάζει από την τσέπη του. Κάποτε (ίσως επανέλθουμε σε εκείνη την εποχή) υπήρχαν πολλλοί που στο τέλος της συγκομιδής πήγαιναν στα ξένα ελαιόδεντρα που είχαν μείνει μερικά σπυριά πάνω στα δέντρα και τα «κοκολογάγανε» δηλαδή τα μαζεύανε ένα-ένα, κόκο-κόκο, για να βγάλουν λίγο λάδι. Σήμερα ένα ελαιόδεντρο που δεν είναι γεμάτο, που δεν «σπάζει» από καρπό, που να βαϊζει όπως έλεγε ο πατέρας μου, δηλαδή να γέρνουν μέχρι κάτω οι κλάρες από το βάρος του καρπού, κανείς δεν πλησιάζει να το μαζέψει. Θέλετε να μιλήσουμε για άλλα αγροτικά προϊόντα, καλλιέργειες σε εσπεριδοειδή, πυρηνόκαρπα, ή για Κηπευτικά, Δημητριακά, Σιτηρά, Ιχθυοκαλλιέργεια, Kτηνοτροφία; Δεν είναι ανταγωνιστικά. Θα γίνουν όταν το μεροκάματο του εργάτη θα γίνει τέσσαρες με πέντε φορές μικρότερο. Δεν υπάρχουν Έλληνες αγρότες. Ούτε επιχειρηματίες όπως επικαλείται ότι θα υπάρξουν ο κ. Σαμαράς. Δεν υπάρχουν όχι γιατί τεμπελιάζουνε, αλλά δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους αγρότες άλλων χωρών. Που με 2-3 Ευρώ εργατικό μεροκάματο είναι πλούσιοι ή έχουν εδάφη που σηκώνουν ρομπότ στις καλλιέργειές τους.
Γι’ αυτό η Ελλάδα μας δεν τα παράγει αυτά αλλά τα εισάγει. Δεν την συμφέρει με το σημερινό επίπεδο ζωής. Βεβαίως ενδέχεται με την επάνοδο της δραχμούλας μας, να μας συμφέρει. Να πάμε σε αυτά τα επίπεδα εργατικού ημερομισθίου. Το είπε (ορθώς και ξέρει καλά τι λέει) η κ. Παπαρήγα, του ΚΚΕ, η οποία τόνισε ότι: «Πρέπει να μάθουμε να ζούμε μακριά από την Ενωμένη Ευρώπη, όπως κάποιες άλλες χώρες». Μάντευε λίγο Κίνα, Βιετνάμ, ( έχω… επιτόπιο γνώση) Κούβα, Βόρειος Κορέα που τα 30 δολάρια (20 Ευρώ) μηνιαίως περισσεύουν για 200 γραμμάρια ρύζι που αρκούν για τη μοναδική διατροφή τους ημερησίως. Και μην χαμογελάτε ειρωνικά. Η κ. Παπαρήγα ξέρει πάρα πολύ καλά τί θέλει και τί λέει! Εμείς δεν καταπιανόμαστε να σκεφθούμε τί σημαίνουν αυτά!