Financial Times: «Οι τραμπούκοι Μερκοζί συκοφαντούν την Ελλάδα»!

Μια ανέλπιστη -όσο και ευχάριστη- υποστήριξη στη χώρα μας εκφράζεται στη μεγάλη αμερικανική εφημερίδα Financial Times μέσω άρθρου του Paul Betts, στο οποίο εξαπολύεται δριμεία επίθεση κατά της Γερμανίδας καγκελαρίου και του Γάλλου προέδρου. Με βαρείς χαρακτηρισμούς, ο συντάκτης αποδίδει στο δίδυμο Μέρκελ-Σαρκοζί τη δαιμονοποίηση της Ελλάδας σε Νο 1 αιτία της ευρωκρίσης και εκτιμά ότι όλα τα προβλήματα που έχουν ανακύψει οφείλονται σαφώς στο ότι «έσκασε η φούσκα της ευρωπαϊκής ηγεσίας».
O Paul Betts επισημαίνει ότι το ευρωπαϊκό δίδυμο μετέτρεψε με μαθηματική ακρίβεια αυτό που θα έπρεπε να είναι ένα σχετικά μικρό και επιλύσιμο πρόβλημα σε πρώτου βαθμού κρίση εμπιστοσύνης για όλο το ευρωπαϊκό έργο, χαρακτηρίζοντάς τους απαξιωτικά ως τους πρώτους και σπουδαιότερους ενόχους, όπως φαίνεται ξεκάθαρα στα αποσπάσματα του κειμένου που ακολουθούν:
«Αποτυγχάνοντας να επιλύσει το ελληνικό πρόβλημα στην αρχή του, σε συνδυασμό με τις τραμπούκικες τακτικές του, το δίδυμο Μερκοζί έχει οδηγήσει τους πολίτες των 27 μελών της Ε.Ε. σε ένα επίπεδο που δεν φαντάζονταν ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους, πριν 12 μήνες.
Η απόρριψη του αιτήματος της Βρετανίας να επιλέξει μη συμμετοχή στην συνθήκη για το City του Λονδίνου, επειδή οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι είναι εν γένει υπεύθυνοι για την κρίση, από τον Νικολά Σαρκοζί είναι ένα ανησυχητικό σημάδι ότι αυτός και οι σύμμαχοί του δεν έχουν μάθει τίποτα, καθώς σκουντουφλάνε από τη μια Σύνοδο στην άλλη. Θα ήταν μικρό το τίμημα που θα πλήρωναν για χάρη της ενότητας.
Καθώς παρακολουθούμε τον αγώνα των τραπεζών να αποφύγουν την κρατικοποίηση, σίγουρα αξίζει πίσω από τη διαμάχη με τον Κάμερον να αναζητήσουμε την ουσία και το όραμα της συμφωνίας που πέτυχαν οι 26 στις Βρυξέλλες.
Η περιφρόνηση που «λούστηκε» ο Ντέιβιντ Κάμερον, στον οποίο επιδεικτικά επιτέθηκε ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, προφανώς θα θύμισε στον Γιώργο Παπανδρέου το σφυροκόπημα που είχε υποστεί ο ίδιος από την ευρωπαϊκή αδελφότητα στη Σύνοδο στις Κάννες.
Οι Βρετανοί, μπορούν να παρηγορηθούν, γιατί η Βρετανία εξακολουθεί να έχει το δικαίωμα να επιλέξει –ορθώς ή εσφαλμένα- να αντιταχθεί στον κανόνα των υπαγορεύσεων, ο οποίος δείχνει να έχει γίνει ο κανόνας στην Ευρωζώνη όσο διογκώνεται η κρίση χρεών, παράλληλα με την διαρκώς αυξανόμενη απελπισία των ηγετών της.
Μπορούν να στραβοκοιτάζουν τη «δικαιοσύνη του νικητή» που ο Νικολά Σαρκοζί και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ έχουν επιβάλλει στην Ελλάδα, αναλογιζόμενοι τα πλεονεκτήματα της στάσης του Ντέιβιντ Κάμερον στις Βρυξέλλες.
Η μοίρα των ελληνικών τραπεζών αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς δεν ήταν η αιτία του ελληνικού προβλήματος.