Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Φιλιατρών για τις ελληνοποιήσεις προιόντων

ΔΗΛΩΣΕΙΣ στο περιοδικό Γεωργία - Κτηνοτροφία έκανε ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Φιλιατρών Γεώργιος Αλεξανδρόπουλος, στην ενότητα "Τα ερωτήματα του μήνα", για το θέμα που ανέδειξαν οι φιλιατρινοί αγρότες με τις εισαγόμενες και ελληνοποιημένες ντομάτες.
 Κύριε Αλεξανδρόπουλε, πόσο σοβαρό είναι το θέμα των εισαγωγών τομάτας θερμοκηπίου που φθάνουν στον καταναλωτή ως Ελληνικές; Σε τι βαθμό συμβαίνει και τι στοιχεία έχετε; Ποια είναι η πρότασή σας για να μην συμβαίνει αυτό;
 Στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα και πολύ περισσότερο οι αγρότες, είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί αυτό τον καιρό. Σε μια περίοδο που υπάρχει παραγωγή υπαίθριας και θερμοκηπιακής ντομάτας στη χώρα μας, είναι άτοπο να γίνονται εισαγωγές με το πρόσχημα να είναι φθηνή στον καταναλωτή. Αυτό ξεκίνησε προς το τέλος Σεπτεμβρίου, ενώ υπήρχαν πάρα πολλές ντομάτες υπαίθριες. Τότε λοιπόν ξεκινούσε και η συγκομιδή θερμοκηπιακής ντομάτας στην περιοχή των Φιλιατρών, μιας καλλιέργειας με αρκετά μεγάλο κόστος. Όμως το γεγονός ότι κατέκλυσαν την αγορά ντομάτες από Αλβανία, Σκόπια, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, έφερε σε απόγνωση τους παραγωγούς, καθώς κατρακύλησαν οι τιμές παραγωγού, όχι όμως του καταναλωτή. Ντομάτες που το μεγαλύτερο ποσοστό τους ελληνοποιήθηκαν κατά κόρον από τους επιτήδειους, εκμεταλλευόμενοι την ανοχή της πολιτείας και τους ανύπαρκτους ελέγχους, σκόπιμους κατά εμάς. Αποτέλεσμα αυτών ήταν ντομάτες Αλβανίας, Σκοπίων περισσότερο να πωλούνται ως Ελληνικές στους πάγκους λιανικής. Όλες αυτές είναι ντομάτες οι οποίες δεν έχουν ελεγχθεί για υπολείμματα φυτοφαρμάκων, αν και προέρχονται από χώρες εκτός Ε.Ε., που δεν υπάρχουν περιορισμοί στη χρήση τους και χρησιμοποιούνται σκευάσματα τα οποία έχουν αποσυρθεί από την Ε.Ε. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να εγκυμονούνται κίνδυνοι για την υγεία του καταναλωτή, αλλά και να δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός με τους Έλληνες παραγωγούς, που χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα εγκεκριμένα με μικρή υπολειμματικότητα, ασφαλή, αλλά πανάκριβα. Είναι άλλωστε γνωστό ότι ο Έλληνας παραγωγός έχει αυστηρές κυρώσεις αν παραβεί τους όρους χρήσης τους, γιατί το προϊόν του έχει ταυτότητα μέχρι τον καταναλωτή. Αυτό θα μπορούσε να εξαλειφθεί, αν στις πύλες εισόδου υπήρχε αυστηρός έλεγχος για ύπαρξη υπολειμμάτων φυτοφαρμάκων, να παραμένει το φορτίο στο τελωνείο μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα του ελέγχου, και όχι να πωλούνται πρώτα και μετά να βγαίνουν τα αποτελέσματα, όπως γίνεται τώρα κατά κόρον. Δεν είμαστε αντίθετοι στις εισαγωγές, γιατί και εμείς εξάγουμε.

Αλλά θέλουμε να γίνονται σύμφωνα με τους νόμους και τους όρους που πρέπει. Να ελέγχεται το φορτίο, να μπαίνει ταυτότητα στο προϊόν και να το συνοδεύει μέχρι το στάδιο λιανικής. Να ξέρει ο καταναλωτής τι προϊόν αγοράζει και όχι να θησαυρίζουν κάποιοι επιτήδειοι στις πλάτες του παραγωγού αλλά και του καταναλωτή. Όταν λένε ότι ο πρωτογενής τομέας θα βοηθήσει να βγει η χώρα μας από την κρίση, θα πρέπει η πολιτεία να βοηθήσει τους αγρότες και όχι να κλείνει τα μάτια σε αυτές τις πρακτικές. Υπάρχει τρόπος ο καταναλωτής να αγοράζει φθηνά ελληνικά προϊόντα, αρκεί να υπάρξει κλείσιμο της ψαλίδας, μείωση του κόστους παραγωγής, χτύπημα των καρτέλ. Αυτές οι πολιτικές οδηγούν τους αγρότες σε αφανισμό, καθώς δεν μπορούν να καλλιεργήσουν λόγω του κόστους παραγωγής και του ανταγωνισμού με προϊόντα από τρίτες χώρες με χαμηλό κόστος αλλά αμφιβόλου ποιότητας.