Με εισιτήριο χωρίς επιστροφή αναζητούν ένα καλύτερο αύριο σε μια χώρα που δεν αποκλείεται να γίνει η δεύτερη πατρίδα τους. Εικόνες της δεκαετίας του ’60 φέρνουν στο νου οι περιγραφές των ταξιδιωτικών πρακτόρων της Καλαμάτας αναφορικά με το νέο μεταναστευτικό κύμα Μεσσηνίων, που παρατηρούν να εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο την τελευταία διετία. Και είναι αρκετές δεκάδες κάθε μήνα οι Μεσσήνιοι που αναζητούν εισιτήρια χωρίς επιστροφή, σε χαμηλές τιμές, με την ελπίδα να βρουν δουλειά στην ξενιτιά.
Νέοι άνθρωποι, από 25 έως 35 ετών, επιστήμονες, με περισσότερα του ενός πτυχία πολλές φορές, ψάχνουν την τύχη τους στη Γερμανία, τη Σουηδία, το Βέλγιο, την Αγγλία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, ακόμα και στο Κατάρ, στο Ντουμπάι και στο Αμπού Ντάμπι. Μαζί με όλους αυτούς τους νέους που επιλέγουν την ξενιτιά για να δουλέψουν κι ενδεχομένως να διαπρέψουν στον τομέα τους, φεύγουν και μεγαλύτεροι άνθρωποι μεμονωμένοι, εργάτες, ακόμα και πρώην επιχειρηματίες, για να δουλέψουν στη λάντζα εστιατορίων της Γερμανίας ή εργάτες σε μονάδες άλλων χωρών, με την ελπίδα τα δύσκολα να περάσουν γρήγορα για την Ελλάδα. Ως την ώρα πάντως δεν είναι μεγάλος ο αριθμός των ελληνικών οικογενειών που φεύγουν για την ξενιτιά, καθώς συνήθως φεύγει πρώτα ο πατέρας, διερευνητικά. Αντίθετα, είναι ιδιαίτερα μεγάλος ο αριθμός των οικογενειών αλλοδαπών που είχαν έρθει στην Ελλάδα αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο και τώρα φεύγουν για άλλες χώρες. Αλβανοί, Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Σύροι, Αιγύπτιοι φεύγουν για Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία…
«Η Ελλάδα ξόδεψε χρήματα για να σπουδάσει τα παιδιά αυτά και φεύγουν στο εξωτερικό. Η Ελλάδα διώχνει καλά μυαλά» παρατηρεί ο τουριστικός πράκτορας και πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας Δημήτρης Μανιάτης, ο οποίος εκτιμά πως δυστυχώς θα συνεχιστεί η φυγή από την Ελλάδα της κρίσης. Αναφέρεται και στη φυγή των Αλβανών και των Βουλγάρων από τη χώρα, στην οποία πριν από μερικά χρόνια εγκαταστάθηκαν για να ζήσουν καλύτερα.
Η Διονυσία Κατσίρη διαπιστώνει πως οι περισσότεροι νέοι με πτυχία αναζητούν το μέλλον τους στο εξωτερικό, καθώς πέρα από τους πελάτες με τους οποίους συναλλάσσεται έχει και αρκετούς γνωστούς και φίλους που έφυγαν στην ξενιτιά. Η ίδια έχει διαπιστώσει πως το μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης σημειώθηκε το προηγούμενο καλοκαίρι, οπότε πολλοί ταξίδεψαν κυρίως στην Αυστραλία, με σκοπό να βρουν δουλειά. Και όπως λέει, είναι ικανοποιημένοι από τη δουλειά και τα χρήματα, όμως σε καμιά περίπτωση δεν απολαμβάνουν τη ζωή της Ελλάδας. «Απεγνωσμένοι νέοι 25 και 30 ετών, με πτυχία και μεταπτυχιακά θέλουν απλά να δουλέψουν και να έχουν αξιοπρεπείς αποδοχές» παρατηρεί. Μεταξύ των επιστημόνων που έχουν φύγει από τη Μεσσηνία για να δουλέψουν σε άλλες χώρες είναι απόφοιτοι Αρχιτεκτονικής, Εγκληματικής Ψυχολογίας, Ιχθυοκαλλιέργειας, Οικονομικών. Και όλοι έχουν βρει δουλειά στον τομέα τους. Αντίθετα, εξηγεί πως είναι λιγότεροι εκείνοι που φεύγουν για να γίνουν εργάτες.
Ο Βασίλης Μανιάτης εκτιμά πως το μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης απ’ όταν ξεκίνησε η κρίση, παρατηρήθηκε αμέσως μετά το Σεπτέμβριο του 2013 και μέχρι το τέλος της ίδιας χρονιάς. Οι νεότεροι επέλεξαν τη Γερμανία και οι μεγαλύτεροι την Αυστραλία. Οπως εξηγεί, οι περισσότεροι μετανάστες είναι νέοι, πτυχιούχοι, που περίμεναν 1 – 2 χρόνια μετά την αποφοίτησή τους για να βρουν δουλειά, απογοητεύτηκαν κι έφυγαν. Το τελευταίο μάλιστα τρίμηνο του 2013 μπορεί να έκλεισαν εισιτήρια στο γραφείο του πάνω από 20 νέοι, αγόρια και κορίτσια, μεταξύ των οποίων μηχανικοί, οικονομολόγοι…, ενώ υπήρξαν και 3 – 4 περιπτώσεις μετανάστευσης ολόκληρων οικογενειών. Πρέπει όμως να σημειωθεί πως υπάρχουν και αρκετές περιπτώσεις πατεράδων που φεύγουν στην ξενιτιά για να στέλνουν το μεροκάματο στην οικογένεια, προκειμένου να σπουδάσουν τα παιδιά τους.
Ο Βασίλης Ζαφειρόπουλος επίσης διαπιστώνει πως οι Ελληνες μετανάστες είναι κυρίως νέοι 25 έως 35 ετών, πτυχιούχοι που παίρνουν το δρόμο για τη Γερμανία, την Αυστραλία και τον Καναδά. Οι περισσότεροι λέει έχουν στείλει βιογραφικά κι έχουν ήδη βρει μια άκρη για να έχουν μεροκάματο. Οι Αλβανοί, Σύροι, Ρουμάνοι, Βούλγαρο κι Αιγύπτιοι που είχαν μεταναστεύσει στην Ελλάδα τώρα παίρνουν το δρόμο για τη Μάλτα, τη Σουηδία, τη Γαλλία.
Το μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης από τη Μεσσηνία παρατηρήθηκε το 2013, οπότε έφυγε η μεγαλύτερη μερίδα άνεργων νέων πτυχιούχων απ’ όσα διαπίστωσε απ’ όσους απευθύνθηκαν στο γραφείο του, ενώ ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός κρατήσεων έγιναν και μέσω Ιντερνετ.
Ο Κώστας Ξηρογιάννης κάνει λόγο για πολύ μεγάλο αριθμό κρατήσεων εισιτηρίων χωρίς επιστροφή, καθαρά για μεταναστευτικούς λόγους. Ισως το κομμάτι αυτό να καλύπτει το μεγαλύτερο ποσοστό του τζίρου του γραφείου του, αφού όπως λέει, ξεπερνούν τους 50 οι ενδιαφερόμενοι που ζητούν πληροφορίες κάθε μήνα, με την πλειοψηφία να ανταποκρίνεται αργά ή γρήγορα και να παίρνει το εισιτήριο που πιστεύει πως θα τους δείξει το δρόμο προς την ελπίδα. Ο ίδιος κάνει λόγο για ανησυχητικούς ρυθμούς μετανάστευσης Ελλήνων καθώς γνωρίζει πως πέρα από τα δεδομένα του γραφείου του υπάρχουν πολλές δεκάδες μεμονωμένα άτομα που έφυγαν κυρίως για Γερμανία, κλείνοντας εισιτήρια μόνοι τους.
Οπως έχει διαπιστώσει, ο κύριος όγκος των Ελλήνων μεταναστών είναι είτε νέοι από 25 και πάνω με πτυχία και μεγαλύτεροι 50 – 55 ετών που φεύγουν και ταξιδεύουν στο άγνωστο, με την ελπίδα να βρουν ένα μεροκάματο. Πολλοί μάλιστα βρίσκουν δουλειά στη λάντζα κάποιου εστιατορίου στη Γερμανία. Οι περισσότεροι μένουν και δουλεύουν στη χώρα που θα βρεθούν, ενώ μια μικρή μερίδα επιστρέφει απογοητευμένη. Ενα άλλο ποσοστό αφορά σε μετανάστες 1ης και 2ης γενιάς, που μεγάλωσαν στην ξενιτιά, επέστρεψαν στην πατρίδα τους για να επενδύσουν και τελικά αναγκάζονται να γυρίσουν πίσω στην 2η πατρίδα τους, κυρίως στην Αυστραλία. Αλλη μερίδα είναι νέοι και παιδιά που γεννήθηκαν στο εξωτερικό αλλά ζουν μόνιμα στην Ελλάδα και σε αρκετές περιπτώσεις δε γνωρίζουν καν τη γλώσσα της χώρας στην οποία γεννήθηκαν, αλλά τολμούν απλά και μόνο γιατί έχουν τα ταξιδιωτικά έγγραφα.
Μεταξύ όλων αυτών είναι και πολλοί επιστήμονες, κυρίως γιατροί που βρίσκουν δουλειά στην Αγγλία αλλά και πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες και μηχανολόγοι που βρίσκουν δουλειά στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (Κατάρ, Αμπουντάμπι και Ντουμπάι). eleftheriaonline
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου