Ο επώδυνος, ατελέσφορος και επικίνδυνος μνημονιακός δρόμος και η προoπτική εξόδου από την κρίση

ΤΟΥ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΚΟΥΡΑ
Πρώην Γενικός Διευθυντής της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας

Στις 23-4-2014 συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια από την υπαγωγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης και την είσοδό της στον επώδυνο, ατελέσφορο και επικίνδυνο μνημονιακό δρόμο.

Ήδη διανύουμε τον πέμπτο χρόνο και το φως στην άκρη του τούνελ δεν λέει να φανεί :

• Οι μισθοί και οι συντάξεις εξακολουθούν να περικόπτονται
• Η αγοραστική δύναμη της πλειοψηφίας των πολιτών εξακολουθεί να μειώνεται.
• Η ανεργία παραμένει σε δυσθεώρητα ύψη
• Οι φόροι συνεχώς αυξάνονται, πλήττοντας κυρίως τα μεσαία και κατώτερα στρώματα του πληθυσμού.
• Σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία, το ποσοστό των Ελλήνων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ανήλθε σε 34,6% ή σε 3.795.100 άτομα (ΕΛΣΤΑΤ), δηλαδή ξεπέρασε το 1/3 του πληθυσμού.
• Η ιδιωτική πρωτοβουλία και η επιχειρηματικότητα ασφυκτιά και στραγγαλίζεται.
• Οι εργασιακές σχέσεις απορυθμίζονται και διαλύονται.

Πέντε χρόνια λοιπόν βαθιάς και συνεχούς κρίσης, η οποία συνεχίζεται, χωρίς όμως παράλληλα το πολιτικό σύστημα, στο σύνολό του, να έχει καταφέρει :

• Να διαμορφώσει μια νέα εθνική στρατηγική, προκειμένου η χώρα να οδηγηθεί στην έξοδο από την κρίση
• Να προετοιμάσει την χώρα γρήγορα και μεθοδικά για μια εκτεταμένη και ενδογενή ανάπτυξη με πρωταρχικούς στόχους την ανάπτυξη, την απασχόληση και την παραγωγή.
• Να καταρτίσει ένα Εθνικό Σχέδιο για το παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο που θέλουμε.
• Να συμφωνήσει σε ένα minimum συναίνεσης.

Πέντε χρόνια κρίσης και όλοι οι σχεδιασμοί και οι προσδοκίες του πολιτικού συστήματος στρέφονται γύρω από το ενδεχόμενο εκλογών και την διατήρηση ή την κατάκτηση της εξουσίας.

Μια απλή αναδρομή στις προηγούμενες οικονομικές κρίσεις και χρεοκοπίες της χώρας (1827,1843,1893,1931) θα ήταν χρήσιμη και διδακτική, για όσους σήμερα εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται το μέγεθος του κινδύνου για την χώρα, την ανάγκη για άμεση αλλαγή πολιτικής και την ανάγκη μιας αποτελεσματικής διαχείρισης των μακροπρόθεσμων παρενεργειών της κρίσης.

Γι΄αυτό θα τονίσουμε, για μια ακόμα φορά, την ανάγκη για άμεση διαμόρφωση μιας εθνικής στρατηγικής, προκειμένου η Ελλάδα να οδηγηθεί στην οριστική έξοδο από την κρίση.

Μιας στρατηγικής που θα συγκεράσει τις διαφορετικές απόψεις και θα οδηγήσει στην πραγματική σωτηρία της χώρας.