Πολλά τα περιστατικά bullying στα Σχολεία

Αρκετά, είναι τα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού και στη Μεσσηνία, τα οποία δυστυχώς, λόγω του γεγονότος πως η κοινωνία είναι «κλειστή» και λόγω του φόβου, τελικά δεν καταγγέλλονται επίσημα και δε λαμβάνουν τις διαστάσεις που θα έπρεπε. Το bullying, αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, με θύματα, μικρά παιδιά.
Παιδιά, τα οποία υπόκεινται σωματική ή λεκτική βία, ή το συνδυασμό και των δύο, άνευ λόγου στην πραγματικότητα και θύτες, είναι επίσης παιδιά! Οι συνέπειες του bullying, ενάντια στο οποίο είναι παγκοσμίως η 6η Μαρτίου, μπορούν να διαταράξουν τη ψυχοσωματική υγεία των παιδιών, ακόμη και στην περίπτωση, που δεν υποστούν, οποιασδήποτε μορφής, άσκηση σωματικής βίας.
Στη διαφορά του σχολικού εκφοβισμού, με το σχολικό καβγά στο προαύλιο, αναφέρθηκε μιλώντας στη «Φ» η ψυχολόγος Έφη Πολίτη, η οποία αξίζει να σημειωθεί πως είναι και γραμματέας του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 21ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας.

«Η διαφορά του εκφοβισμού με τις συνηθισμένες διαμάχες μεταξύ των παιδιών είναι ότι αυτός εμφανίζει επαναληψιμότητα και ότι υπάρχει ανισορροπία ισχύος μεταξύ του θύτη και του θύματος, με την επιβεβαίωση της κυριαρχίας του θύτη πάνω στο θύμα», ανέφερε η κα Πολίτη η οποία μίλησε και για τα… μέρη που εμπλέκονται στο φαινόμενο του bullying, τα οποία είναι πολλά.

• Το παιδί που δέχεται βία
• Το παιδί ή ομάδα παιδιών που ασκεί βία
• Τα παιδιά θεατές
• Οι εκπαιδευτικοί και
• Οι γονείς

«Ο σχολικός εκφοβισμός μπορεί να προσλάβει ποικίλες μορφές, όπως είναι η λεκτική βία, η σωματική κακοποίηση, τα κακοήθη πειράγματα, ο αποκλεισμός του παιδιού από την ομάδα και η αρπαγή ή καταστροφή πραγμάτων. Μια σημαντική παράμετρος που τίθεται είναι η έννοια της επανάληψης, το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Δεν είναι ένας απλός τυχαίος καβγάς μεταξύ δυο παιδιών στη σχολική αυλή», επεσήμανε με νόημα η Έφη Πολίτη. Δυστυχώς, το πρόβλημα είναι περισσότερο σοβαρό απ’ όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως, γεγονός που επιβεβαιώνουν τα παγκόσμια στοιχεία, καταγεγραμμένων μόνο, περιστατικών.

ΠΟΙΑ ΤΑ 10 ΒΑΣΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ BULLYING

1. Περίπου 160.000 έφηβοι κάνουν κοπάνα από το Σχολείο καθημερινά εξαιτίας του bullying.
2. Πάνω από 3.2 εκατομμύρια μαθητές είναι θύματα bullying ετησίως
3. To 90% των μαθητών Δημοτικού καταγγέλλουν ότι έχουν πέσει θύματα bullying.
4. Ο 1 στους 10 μαθητές παρατάει εντελώς το Σχολείο λόγω του επαναλαμβανόμενου bullying που υπόκειται.
5. Μέχρι την ηλικία των 14, λιγότερο από το 30% των αγοριών, και από το 40% των κοριτσιών θα μιλήσουν με συνομηλίκους τους για το bullying.
6. Ο σωματικός εκφοβισμός αυξάνεται στο Δημοτικό Σχολείο, κορυφώνεται στο Γυμνάσιο, και μειώνεται στο Λύκειο. Αντίθετα ο λεκτικός, παραμένει σταθερός.
7. Το 71%  των μαθητών αναφέρουν περιστατικά bullying ως ένα από τα προβλήματα του Σχολείου τους.
8. Ο 1 στους 4 καθηγητές δεν δίνουν καν σημασία στα περιστατικά bullying και θα παρέμβουν μονάχα στο 4% των περιστατικών τα οποία θα αντιληφθούν να γίνονται ενώπιών τους.
9. Πάνω από το 67% των μαθητών πιστεύει ότι τα Σχολεία δεν αντιμετωπίζουν το bullying αποτελεσματικά, με ένα μεγάλο ποσοστό μαθητών να πιστεύει ότι η βοήθεια των ενηλίκων είναι σπάνια και αναποτελεσματική.
10. Το 17% των Αμερικανών μαθητών αναφέρουν ότι υπήρξαν θύματα εκφοβισμού 2-3 φορές το μήνα ή και περισσότερο κατά τη διάρκεια ενός εξαμήνου.

ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥΚαι αν όλα αυτά φαντάζουν μακρινά και κάποιοι ισχυρίζονται πως δε συμβαίνουν στην Ελλάδα ή στη μικρή μας πόλη, την πόλη του πολιτισμού, στο χωριό μας και το Σχολείο του δικού μας παιδιού, ας στρέψουμε το βλέμμα, όχι στα ακραία περιστατικά της Αμερικής, αλλά στο φοιτητή από την Κρήτη για παράδειγμα, το Βαγγέλη Γιακουμάκη!

Ο εκφοβισμός μπορεί να πάρει διάφορες μορφές:

• Σωματικός:φυσικός τραυματισμός ή απειλή τραυματισμού προς κάποιον. Εκδηλώνεται με σπρωξίματα, σκουντήματα, αγκωνιές, γροθιές και κλοτσιές, τρικλοποδιές, χτυπήματα με αντικείμενα, τσιμπήματα και δαγκωνιές, περιορισμό του άλλου μέσω σωματικών πρακτικών.
• Λεκτικός:συστηματική χρησιμοποίηση υβριστικών εκφράσεων, φραστικών επιθέσεων, προσβολών και απειλών, αγενών σχολίων και ειρωνείας, χρήση παρατσουκλιών.
• Εκφοβισμός με εκβιασμό:εκούσια απόσπαση χρημάτων ή προσωπικών αντικειμένων, η οποία συνοδεύεται από απειλές ή και τον εξαναγκασμό σε αντικοινωνικές πράξεις.
• Έμμεσος ή κοινωνικός:προσπάθεια για κοινωνική απομόνωση ή αγνόηση ατόμου, για άσκηση επιρροής στην ομάδα των συνομηλίκων ώστε να αισθανθούν αντιπάθεια για κάποιο συγκεκριμένο συμμαθητή τους, διάδοση κακόβουλων φημών και ψευδών.
• Ηλεκτρονικός:αποστολή απειλητικού ή υβριστικού υλικού μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, των υπηρεσιών MMS και SMS που παρέχουν τα κινητά τηλέφωνα και των διαδικτυακών τόπων κοινωνικής δικτύωσης, χρήση ή παραποίηση των προσωπικών δεδομένων κάποιου ατόμου, αποκλεισμός του από μια δικτυακή ομάδα, κλήσεις στο κινητό του από άγνωστο νούμερο.
• Ρατσιστικός:διάδοση αρνητικών σχολίων εξαιτίας της καταγωγής, της κοινωνικής τάξης, της οικονομικής κατάστασης, της διαφορετικότητας.
• Σεξουαλικός:υβριστικά σχόλια, σκίτσα και γκράφιτι με σεξουαλικό περιεχόμενο, ανήθικες χειρονομίες, ανεπιθύμητο άγγιγμα, μέχρι και σοβαρές σεξουαλικές επιθέσεις.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣΣημαντικός είναι και ο ρόλος που μπορούν να διαδραματίσουν οι γονείς, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα, προβαίνοντας σε σειρά συγκεκριμένων ενεργειών, να βοηθήσουν το παιδί τους που είναι θύμα και προφανώς και το θύτη.

• Να συζητά με το παιδί του για τα δικαιώματά του, τους κανόνες συμπεριφοράς στο Σχολείο και τους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου.
• Να ενισχύει τη φιλία και να αναδεικνύει την αλληλεγγύη της παρέας.
• Να ενημερώνεται από του εκπαιδευτικούς για τη συμπεριφορά του παιδιού του εντός του Σχολείου.
• Να διαβεβαιώσει το παιδί – θύμα ότι δεν ευθύνεται το ίδιο για ό,τι έχει συμβεί.
• Να του υπενθυμίζει ότι το νοιάζεται και ότι ο ρόλος του είναι να το προστατεύει.
• Να το παροτρύνει σε συζήτηση για σχετικά θέματα και να του εξηγεί ότι η κοινοποίηση περιστατικών δεν αποτελεί «κάρφωμα».
• Να απευθύνεται έγκαιρα στους εκπαιδευτικούς και στη διεύθυνση του Σχολείου.
• Να ζητήσει τη βοήθεια ειδικού ψυχικής υγείας, εφόσον το κρίνει αναγκαίο.