ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ ΣΕ ΔΗΜΟΥΣ Η ΔΙΑΝΟΙΞΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΔΡΟΜΩΝ

Η επταμελής, σύνθεση του Ε΄Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφάνθηκε ότι η κατάργηση αγροτικών οδών και η διάνοιξη νέων, σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές, δεν μπορεί να γίνεται από τους δήμους και τις κοινότητες, καθώς αποτελεί αρμοδιότητα του σχετικού υπουργείου. Ξενοδοχειακή εταιρεία στην Πελοπόννησο υπέβαλε αίτηση στον τοπικό δήμο ζητώντας τη «μεταφορά» αγροτικών δρόμων, μήκους 1.840 μ., που διέρχονται από την ιδιοκτησία της στην εκτός σχεδίου και εκτός οικισμού περιοχή και την αντικατάστασή τους με άλλες οδούς, μήκους 2.600 μ. και πλάτους 6 μ., με σκοπό την τουριστική αξιοποίηση της ιδιοκτησίας της, με τη δημιουργία γηπέδου γκολφ 18 οπών και ξενοδοχείου επιπλωμένων διαμερισμάτων 5 αστέρων, δυναμικότητας 736 κλινών. 
Το δημοτικό συμβούλιο ενέκρινε τη «μεταφορά» των αγροτικών δρόμων, υπό την προϋπόθεση -μεταξύ των άλλων- ότι «η δαπάνη μεταφοράς των αγροτικών δρόμων πλάτους τουλάχιστον 6 μέτρων (διάνοιξη, διαμόρφωση, ασφαλτόστρωση) θα βαρύνει την ξενοδοχειακή εταιρεία και θα πραγματοποιηθεί σε βάρος της ιδιοκτησίας της». Στη συνέχεια υπεγράφη μεταξύ του δημάρχου και της εταιρείας η συμβολαιογραφική πράξη «ανταλλαγής γηπεδικών χώρων για τη δημιουργία αγροτικών οδών». 
Όμως, ιδιοκτήτρια αγροτεμαχίου της επίμαχης περιοχής, άσκησε στην αρμόδια επιτροπή της Περιφέρειας Πελοποννήσου προσφυγή κατά της απόφασης αυτής του δημοτικού συμβουλίου, η οποία έγινε δεκτή και η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου ακυρώθηκε «ως μη νόμιμη», με την αιτιολογία, αφ’ ενός ότι το δημοτικό συμβούλιο δεν είχε αρμοδιότητα να εγκρίνει τη «μεταφορά» αγροτικών δρόμων, διότι η αρμοδιότητα αυτή ανήκει στον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ (όταν έγινε η προσφυγή), και αφ’ ετέρου ότι η προκείμενη «μεταφορά οδών» αποσκοπούσε στην εφαρμογή «ιδιωτικού σχεδίου ρυμοτομίας», το οποίο απαγορεύεται από το νομοθετικό διάταγμα της 17.7.1923».