Μάστιγα τα κρούσματα βίας στα σχολεία μας

Η ενδοσχολική βία, ο εκφοβισμός και η θυματοποίηση μεταξύ των μαθητών, που έχει καθιερωθεί να αποκαλείται με τη βρετανική λέξη “bullying”, δεν είναι τόσο μακριά από τη Μεσσηνία όσο ίσως φανταζόμαστε. Σύμφωνα με πανελλήνια έρευνα του Προγράμματος Αξιολόγησης Αναγκών και Ευαισθητοποίησης για την Ενδοσχολική Βία, που έγινε το 2008 και αφορά σε παρατηρήσεις μιας πενταετίας, το 22,5% μαθητών του Δημοτικού έχει υποστεί κάποια μορφή λεκτικής ή και σωματικής βίας. Το 10% έχει ασκήσει κάποια μορφή βίας και εκφοβισμού στους συμμαθητές. Η αναλογία μεταξύ αγοριών και κοριτσιών που εμπλέκονται σε μορφές ενδοσχολικής βίας είναι 3 προς 1. Σύμφωνα με την έρευνα, οι μαθητές που ασκούν βία φαίνεται να ξεπερνούν το 5% του συνόλου των μαθητών. Με τον όρο “bullying”, αναφερόμαστε στην κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά από μαθητές σε συμμαθητές τους μέσα στο σχολείο ή εκτός σχολείου.

Η βία μπορεί να είναι σωματική, λεκτική, ψυχολογική και κοινωνική. Οι πιο συνηθισμένες εκδηλώσεις είναι χειρονομίες, σπρωξιές, ξυλοδαρμοί, φραστικές επιθέσεις, βρισιές, προσβολές, απειλές, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, κλοπές, ακόμη και σεξουαλική παρενόχληση σε ορισμένες περιπτώσεις. «Το ότι δεν το βλέπουμε, δε σημαίνει πως το πρόβλημα δεν υπάρχει» «Το φαινόμενο απαντάται σε έντονο βαθμό τα τελευταία χρόνια στις αστικές περιοχές της χώρας», σημείωσε ο διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας, Νίκος Κλάδης, που φάνηκε ευαισθητοποιημένος για το θέμα. Eίπε στο 'Θάρρος' ότι «Στο Νομό Μεσσηνίας καταγεγραμμένα ή επίσημα περιστατικά ενδοσχολικής βίας ή εκφοβισμού, εξ όσων έχω ενημερωθεί, δεν έχουν παρατηρηθεί. Αυτό, βέβαια, δε μας κάνει ούτε να εφησυχάζουμε ούτε να λέμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Μπορεί το πρόβλημα να είναι υπαρκτό, αλλά μέχρι στιγμής να είναι αόρατο. Είναι πάρα πολύ δύσκολο για κάποιον που έχει υποστεί βία, να εκφράσει αυτό που έχει υποστεί. Δυστυχώς, η κοινωνία πρέπει να κάνει πολλά ακόμη βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχει μια κακώς εννοούμενη στάση, να μην κοινοποιήσουμε το γεγονός προς τα έξω, γιατί με αυτόν τον τρόπο θα εκτεθεί το παιδί, το σχολείο, οι γονείς. Αυτό δε λύνει το πρόβλημα, αντιθέτως “κουκουλώνει” το θέμα και αναπαράγει τέτοιου είδους απαράδεκτες συμπεριφορές στο σχολικό χώρο». Από την πλευρά του, ο διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας, Κώστας Βασιλόπουλος, σημείωσε: «Οι μαθητές πάντα κάνουν πλάκες και πειράγματα μεταξύ τους και είναι, επομένως, λεπτή η γραμμή που χωρίζει την παρενόχληση από την απλή διαφορά. Ωστόσο, για τη Μεσσηνία δεν υπάρχουν στοιχεία σχετικά με την ενδοσχολική βία, κυρίως, θεωρώ, επειδή δεν υπάρχουν και καταγεγραμμένα κρούσματα. Το φαινόμενο δεν έχει πάρει διαστάσεις στο νομό και, επομένως, δεν αποτελεί πηγή ανησυχίας».