Mειώθηκαν οι γεωργικές εκτάσεις στην Πελοπόννησο

Περισσότερα από 6.000.000 στρέμματα φυσικών εκτάσεων απώλεσε η Ελλάδα την εικοσαετία 1987 - 2007, έναντι μιας αντίστοιχης αύξησης των γεωργικών και δευτερευόντως των λοιπών, κυρίως αστικών, καλύψεων. Πρόκειται για ενδιαφέροντα στοιχεία που παρουσίασε πρόσφατα η WWF Ελλάς, σύμφωνα με τα οποία εξίσου σημαντική με τις αλλαγές στην έκταση είναι και η μετατόπιση των καλύψεων γης ανάμεσα σε διαφορετικές περιοχές. «Ενδεικτική είναι η αντίφαση που προκύπτει, εξετάζοντας τις γεωργικές εκτάσεις στα γεωγραφικά διαμερίσματα Ιονίων Νήσων και Πελοποννήσου. Στα Ιόνια Νησιά, σχεδόν 289.000 στρέμματα φυσικής γης (12,6% της συνολικής έκτασης) μετατράπηκαν σε γεωργική.

Από την άλλη μεριά, φαίνεται ότι εγκαταλείπεται η αγροτική παραγωγή στα ορεινά της χώρας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Πελοπόννησο, όπου 1.390.000 στρέμματα γεωργικής γης μετατράπηκαν διαχρονικά σε άλλες καλύψεις». Όπως αναφέρουν τα στοιχεία σε πανελλαδικό επίπεδο, κατά την εικοσαετία 1987 - 2007 υπήρξαν οι εξής μεταβολές στις καλύψεις γης: -Δάση: μειώθηκαν συνολικά κατά 1.311.382 στρέμματα. -Εκτάσεις θαμνώδους και χαμηλής βλάστησης: μειώθηκαν συνολικά κατά 4.886.431 στρέμματα. -Γεωργικές εκτάσεις: αυξήθηκαν κατά 5.736.939 στρέμματα. -Λοιπές καλύψεις (δόμηση, έργα υποδομής, κ.λπ.): αυξήθηκαν κατά 333.675 στρέμματα. «Όλες αυτές οι αλλαγές αποτελούν διαφορετικές ψηφίδες μιας εικόνας εντατικοποίησης της χρήσης του χώρου και σταδιακής ομογενοποίησης της φυσιογνωμίας του. Συγκεκριμένα, τα βασικά συμπεράσματα μπορούν να συνοψιστούν στα εξής: 1. Οι πλέον θιγόμενες φυσικές εκτάσεις είναι οι περιοχές χαμηλής βλάστησης, οι οποίες, κατά κύριο λόγο, απορροφούν τις πιέσεις επέκτασης της γεωργικής γης, των οικισμών και των υποδομών. 2. Οι πιέσεις για μετατροπή των καλύψεων (και κατά συνήθη συνέπεια των χρήσεων) της γης δεν εκδηλώνονται πάντα στιγμιαία, αλλά είναι, συχνά, απόρροια πολλών διαδοχικών βημάτων. Η απευθείας μετατροπή π.χ. ενός δάσους σε τεχνητή επιφάνεια είναι σπάνια και συνοδεύεται από πολλές νομικές περιπλοκές. Η σταδιακή αλλαγή ενός δάσους, όμως, μέσω επαναλαμβανόμενων πυρκαγιών και η μετέπειτα κατάληψη από τεχνητές καλύψεις είναι μία συνήθης πρακτική.