ΜΕ σαφήνεια αλλά ίσως όχι μεγάλη έκπληξη διαβάσαμε καθημερινά στο τύπο για την υπόθεση της φαρμακευτικής εταιρίας που πήρε πολιτικές διαστάσεις, ότι εκτός από πολιτικά πρόσωπα η ατζέντα των ονομάτων που φέρονται ως λήπτες δωροδοκιών είναι ορισμένοι δημοσιογράφοι.
Μάλιστα με έκπληξη διαβάσαμε ότι για κάθε άρθρο το οποίο ήταν βαρύγδουπο- βρήκαμε αρκετά εξ αυτών στον ημερήσιο Αθηναικό τύπο τότε- η εταιρία πλήρωνε σε δημοσιογράφους μεγάλων εφημερίδων και εντύπων μέχρι 2.000 την φορά! Σε άλλο σημείο αναλύονται οι υπόγειες διαδρομές επιχειρηματιών με πολιτικά πρόσωπα αλλά κυρίως την χειραφέτηση της κοινής γνώμης με ένα φάρμακο που κόστιζε 30 φορές περισσότερο από ένα όμοιο με τα ίδια συστατικά και το μοσχοπούλησαν.....γιατί έτσι έγραψαν.
Το σκηνικό αυτό μας θυμίζει πολύ τους μεγάλους αστέρες κι ένα περιστατικό που έζησα. Είχα στη παρέα μου στην Αθήνα ένα Τριφύλιο που είχε πόσο στην "Μεγάλη Βρετάνια". Εξυπηρετώντας δημοσιογράφους, πολιτικούς, με την παραγγελία τους για καφέ ή φαγητό. Ένας εξ αυτών μεγάλος αστέρας δημοσιογράφος τον ερώτησε αν γνωρίζει ποιοι ήταν έξω στην πλατεία Συντάγματος και διαδήλωναν. Ο φιλότιμος φίλος μας απάντησε στον αστέρα της τιβι, ότι ήταν σωματείο εργαζομένων που διαδήλωναν για εργασιακά δικαιώματα και περικοπές σε συντάξεις τους. Ο μεγάλος αστέρας κουνώντας το χέρι του, διαπίστωσε λέγοντας ότι "α, διαδηλώνουν τα μπιφτεκάκια, χα, χα".
Πολλές τέτοιες αλλά χειρότερες ιστορίες έχουν ζήσει αρκετοί σε συνελεύσεις δημοσιογράφων, τεχνικών και υπαλλήλων τύπου. Οι πρωτοκλασάτοι που το έπαιζαν θεοί. Οι υπόλοιποι όμως περίμεναν, να δουν πως θα εκραγεί στα χέρια τους η οικονομική κρίση. Κι έσκασε..
Άρα λοιπόν όταν οι πρωτοκλασάτοι επιβιώνουν, οι υπόλοιποι υποφέρουν. Όπως μετά το λουκέτο στα κανάλια που έμειναν μόνο οι δημοσιογράφοι του βασικού μισθού και πάει λέγοντας . Μετά λοιπόν το 'αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι' επανέρχεται στο προσκήνιο..προκαλώντας τον ευτελισμό της δημοσιογραφίας..
Α, και να μην το ξεχάσω. Επειδή εγώ αλήτης και ρουφιάνος δεν είμαι, κύριε διευθυντά της εφημερίδας για το άρθρο μου θέλω κι εγώ 2.000 ευρώ όπως πλήρωναν οι εταιρίες στους δημοσιο..γράφους..Γιατί τελικά σε αυτή την χώρα όλοι τα παίρνουνε που έλεγε η φίλη μου Πωλίνα, να μην πληρωθώ για το άρθρο μου έστω; Να φάω σπίτι μου κι εγώ κανά γκουρμέ φαγητό της προκοπής, όπως έτρωγαν οι συνάδελφοί μου..... Γκε, γκε;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΖΙΚΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου