«Ο Τελευταίος Μοναχός των Στροφάδων» στο Μουσείο Μπενάκη

Τετάρτη 13 Μαΐου και μέχρι τις 15 Ιουνίου που ανοίγουν τα Μουσεία, το κοινό θα έχει την δυνατότητα μιας πρώτης διαδικτυακής περιήγησης της έκθεσης μέσα από τον ιστότοπο του Μουσείου H έκθεση των Robert McCabe - Κατερίνας Λυμπεροπούλου με τίτλο «Ο Τελευταίος Μοναχός των Στροφάδων» είναι η πρώτη που θα εγκαινιάσει το Μουσείο Μπενάκη μετά την περίοδο εγκλεισμού λόγω κορωνοϊού. Από την Τετάρτη 13 Μαΐου και μέχρι τις 15 Ιουνίου που ανοίγουν τα Μουσεία, το κοινό θα έχει την δυνατότητα μιας πρώτης διαδικτυακής περιήγησης της έκθεσης μέσα από τον ιστότοπο του Μουσείου Μπενάκη ενώ μόλις ανοίξουν ξανά οι πύλες του θα μπορέσει να την απολαύσει και διά ζώσης, στην Αίθουσα Σ. & Ε. Κωστοπούλου του Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού έως τις 13 Σεπτεμβρίου που θα διαρκέσει. 
 Η έκθεση αναφέρεται στην ιστορία ενός μοναστικού συγκροτήματος (καστρομονάστηρου), που έχει τις ρίζες του στον 13ο αιώνα. Το μοναδικής ιστορικής, αρχιτεκτονικής και πολιτισμικής σημασίας συγκρότημα αυτό δεσπόζει σε μια απομονωμένη γωνιά του Ιονίου, σε ένα μικρό νησάκι – μόλις το ένα τρίτο ενός αεροδιάδρομου: το νησί Σταμφάνη του συμπλέγματος των Στροφάδων. Παρ’ όλο το μικρό μέγεθός του, το νησί είναι μοναδικό όχι μόνο για τη ιστορία του αλλά και για την πλούσια χλωρίδα και πανίδα του, χάρη στη μοναδική γεωλογική του φυσιογνωμία. Σύμφωνα με τα ιερά δίπτυχα του ναού, το καστρομονάστηρο ιδρύθηκε από έναν βυζαντινό αυτοκράτορα, ενώ για αιώνες άκμαζε εκεί μια αυτάρκης μοναστική κοινότητα. Στον αμυντικό πύργο του συγκροτήματος βρίσκεται ένας οχυρωμένος ναός, σπανιότατη περίπτωση για τον ορθόδοξο κόσμο – για προστασία από τους αδίστακτους Τούρκους και Αλγερινούς πειρατές. 
Σήμερα, αυτό το μνημειακό συγκρότημα θέτει ένα τεράστιο δίλημμα για την Ελλάδα. Το μοναστήρι βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση με επιτακτικό το αίτημα αναστήλωσης μετά από δυο καταστροφικούς σεισμούς το 1997 και το 2018. Ο επόμενος σεισμός μπορεί να είναι το τέλος του. Η έδρα του μοναστηριού και το λείψανο του Αγίου Διονυσίου που το καθαγίασε έχουν μεταφερθεί προσωρινώς στη γειτονική Ζάκυνθο από το 1717 μετά από επιδρομή και σφαγή των μοναχών. Θα μπορούσε ένα λειτουργικό μοναστήρι να ξαναζήσει