ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΚΑΙ ΑΡΘΡΟ για τον συμπατριώτη μας Παν. Αρχιμ. Στεφάνου Σουλιμιωτη, Μεγάλου Εκκλησιαρχου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.
Ανήμερα τα Χριστούγεννα ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος Β' απένειμε το οφφίκιο του Μεγάλου Εκκλησιαρχου του Αποστολικού θρόνου στον Παν. Αρχιμ. Στέφανο Σουλιμιωτη επαινώντας τη μέχρι τώρα διακονία, το εκκλησιαστικό ήθος και την εν γένει προσφορά του αγαπητού συμπατριώτη μας στο παλαιφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Συγχαρητήρια. ΑΞΙΟΣ!
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΑΣ
Η ΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ (15/01/1889)
ΑΡΘΡΟ Του συμπατριώτη μας Παν. Αρχιμ. Στεφάνου Σουλιμιωτη, Μεγάλου Εκκλησιαρχου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.
Την 15η Ιανουαρίου 2021 γυρίσαμε το ημερολόγιο του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής 132 χρόνια πίσω.
15 Ιανουαρίου 1889.
Από το πρωί της Κυριακής κόσμος πολύς έχει συγκεντρωθεί στον Πατριαρχικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στο Χαμζάουϊ όπου και η Πατριαρχική Επιτροπεία Καΐρου. Ένα μεγάλο γεγονός συγκέντρωσε κλήρο και λαό. Πριν λίγες ημέρες ο Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου, Μέγας Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Κεφαλάς κατόπιν προτάσεως του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας Σωφρονίου ειχε εκλεγει απο τους παρεπιδημούντας Αρχιερείς, Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Πενταπόλεως. Η εκλογή του έγινε εις διαδοχήν του αειμνήστου Μητροπολίτου Νείλου (Καλλιοπολίτου).
Ο γέρων Πάπας και Πατριάρχης Σωφρόνιος ο Γ' (Μεϊδαντζόγλου +22/8/1899) έχοντας συλλειτουργούς τους εκλέκτορες Αρχιερείς, πρώην Αρχιεπίσκοπο Κέρκυρας Αντώνιο (Χαριάτη +24/1/1892 ) και τον Αρχιεπίσκοπο Σιναίου Πορφύριο τον Α! (Παυλίδη, Μαρούδα +16/7/1909), με κάθε μεγαλοπρέπεια τέλεσαν την εις Επίσκοπον χειροτονία του λαοφιλούς πατρός Νεκταρίου.
Θερμοί και επαινετικοί οι λόγοι του Πατριάρχου για τον μορφωμένο και πνευματικά καλλιεργημένο κληρικό του Αλεξανδρινού Θρόνου.
Ως Πατριαρχικός Επίτροπος, με την εργατικότητα του και το λαμπρό ήθος του, σε μικρό χρονικό διάστημα είχε τακτοποιήσει πολλές χρονίζουσες εκκρεμότητες της Πατριαρχικής Επιτροπείας. Είχε πυκνώσει τη λειτουργική ζωή και το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Είχε αναπτύξει αξιόλογο φιλανθρωπικό έργο. Είχε ειρηνεύσει καρδιές ανθρώπων. Εργαζόταν νυχθημερόν για αυτές τις δραστηριότητες και όμως εύρισκε χρόνο για την πνευματική του άσκηση, την αγαπημένη του μελέτη της Αγίας Γραφής και των Πατερικών συγραμμάτων. Εύρισκε ακόμη χρόνο και για τη συγγραφή των σπουδαίων θεολογικών του μελετών.
Η παρουσία του στην Αποστολική Εκκλησία του Ευαγγελιστού Μάρκου σηματοδοτούσε μια νέα συνέχεια των μεγάλων Αλεξανδρινών Πατέρων που διέλαμψαν κατά το παρελθόν στην Θεοβάδιστο γη της Αιγύπτου και στις μοναχικές πολιτείες της Θηβαΐδος και της Νιτρίας.
Άξιος! Άξιος! Άξιος! Όλοι μαζί, οι τα πρώτα φέροντες του Καΐρου και των γύρω πόλεων και όλη η ακμάζουσα τότε Ελληνική παροικία αναφωνούσε κατά τη στιγμή που ο νέος Δεσπότης ενδυόταν τα λαμπρά αρχιερατικά άμφια. Εκείνος είχε την επίγνωση του μεγαλυτέρου επί γης αξιώματος που ελάμβανε. Ήξερε ότι η Αρχιερωσύνη είναι μεν ύψιστη τιμή αλλά είναι και μεγάλος σταυρός. Ήξερε ότι η αρχιερατική μίτρα κάποτε θα γινόταν ακάνθινος στέφανος. Καταστάσεις που όπως γνωρίζουμε βίωσε σ όλη τη μαρτυρική ζωή του.
Πνευματικά ώριμος προσευχόταν να του δώσει ο Μεγάλος και Πρώτος Αρχιερέας Κύριος μας, δύναμη, σύνεση και υπομονή στη νέα του διακονία.
Στη σκέψη του έφερε δύο μεγάλα γεγονότα της ζωής του που είχαν συμβεί σαν εκείνη την ημέρα.Την είσοδο του στην Ορθόδοξο Εκκλησία μας δια του Ιερού Βαπτίσματος το 1847 και την είσοδο του στην Ιερωσύνη με την εις Διάκονον χειροτονία του, το 1877 από τον Μητροπολιτη Χίου Γρηγόριο (Βυζάντιο +1887).
Ευχαρίστησε τον Κύριο και Δεσπότη της ζωής του για τις μεγάλες ευεργεσίες Του και υποσχέθηκε ότι θα παραμείνει "τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής του πιστός και φρόνιμος εργάτης του αμπελώνός Του.Ταπεινός, πράος, ειρηνικός και ανεξίκακος. Από την επόμενη αυτής της τόσο λαμπρής ημέρας έθεσε την χείρα του επ' άροτρον και συνέχισε το πολισχιδές έργο του έως της ημέρας που άδικα εκδιώχθηκε από τη Νειλοχωρα (11/7/1890).
Πέρασαν 108 χρόνια και την ίδια ακριβώς ημερομηνία της χειροτονίας του Ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος κυρός Πέτροςο Ζ! (Παπαπέτρου +11/9/2004) με την περί αυτόν Ιερά Σύνοδο ζήτησε ταπεινά ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον επ' αρετή διαλάμψαντα, Μητροπολίτη Πενταπόλεως Άγιο της Εκκλησίας μας, Νεκτάριο το Θαυματουργό, για την πικρία που του έδωσαν όλοι εκείνοι οι οποίοι έγιναν αιτία να φύγει μεν σωματικά αλλά να αφήσει το μεγαλύτερο μέρος της καρδιάς του στην Αίγυπτο την οποία πραγματικά αγάπησε.
Με τη σεπτή προτροπή και ευλογία της Α.Θ.Μ.του Πάπα και Πατριάρχου μας κ.κ.Θεοδώρου το Β' τελέσαμε την 15η Ιανουαρίου στο προς τιμήν Του παρεκκλησιο της Πατριαρχικής Επιτροπείας Καΐρου, την αναίμακτο Θεία Λατρεία και ιδιαιτέρως τον παρέκαλεσαμε να είναι βοηθός μας κατά αυτήν τη δύσκολη περίοδο της φοβερής πανδημίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου