Η ΔΕ Τριπύλης βρίσκεται στα ανατολικά του Δήμου. Έχει έκταση 69 τ.χλμ, είναι η μικρότερη σε έκταση Δημοτική Ενότητα του Δήμου, η λιγότερο πυκνοκατοικημένη και χαρακτηρίζεται ως ορεινή. Η ΔΕ Τριπύλης έχει πληθυσμό 354 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Κατά την απογραφή του 2001 είχε πληθυσμό 493 κατοίκους, παρουσιάζει δηλαδή μείωση κατά 7,90%. Εμφανίζει τη μικρότερη πληθυσμιακή πυκνότητα από τις ΔΕ. Ο δείκτης εξάρτησης είναι 1,05 και ο δομικός δείκτης αντικατάστασης είναι 0,40 (ο μικρότερος δείκτης από τον αντίστοιχο των άλλων ΔΕ του Δήμου).
Χρήσιμα στοιχεία
Η Βουνοζωσμένη Τριπύλη με τα δέκα (10) Τριπυλοχώρια της είναι μια από τις έξι (6) Δημοτικές ενότητες του Δήμου Τριφυλίας. Πρόκειται για ένα υψίπεδο 400μ. περίπου συνολικής έκτασης 69.970 στρ. ζωσμένο από το όρος Αιγάλεω και τα Κοντοβούνια που το διατρέχει καταμεσής ο Αρκαδικός Ποταμός. Ομηρικά λεγόταν ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΕΝΤΑΣ. Ο επισκέπτης μπορεί να χαρεί το ξεχωριστό χρώμα κάθε χωριού που είναι πνιγμένα στο πράσινο. Μπορεί να περπατήσει στα πανέμορφα δάση της εκεί που κάποτε ο Βασιλιάς ΝΕΣΤΩΡΑΣ προμηθευόταν τη ξυλεία του. Μπαίνοντας ο επισκέπτης από τη πρώτη πύλη στο Ελληνικό δίπλα στη Μουριατάδα μπορεί να δει το Θολωτό τάφο της ΑΜΦΙΓΕΝΕΙΑΣ και στη συνέχεια ημικυκλικά τα Τριπυλιοχώρια : ΔΑΡΑ - ΡΟΔΙΑ – ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟ – ΚΛΩΝΙ – ΑΣΟΥΤΑΙΝΑ – ΛΥΚΟΥΔΕΣΙ – ΤΡΙΠΥΛΑ – ΛΑΤΖΟΥΝΑΤΟ – ΚΑΛΟΓΕΡΕΣΙ – ΣΕΛΛΑ. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της Τριπύλης τα πέτρινα γεφύρια της, το δίτοξο πέτρινο γεφύρι στον Αρκαδικό ποταμό ( Σελλέϊκο Ποτάμι ), το μονότοξο πέτρινο γεφύρι που ενώνει τις δύο ρούγες στο Σελλά , το μονότοξο πέτρινο γεφύρι στο Καλογερέσι στις πηγές του Αρκαδικού ποταμού.
Ξεχωριστή θέση στο χώρο που δεσπόζει της περιοχής είναι το Κάστρο ΣΑΝ ΦΛΑΟΥΡΟ στο ΛΑΝΤΖΟΥΝΑΤΟ όπου και δεύτερη πύλη .
Επίσης ιδιαίτερη θέση στο χώρο έχει το Δημοτικό Σχολείο στο ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟ αφ ενός αρχιτεκτονικά και αφ ετέρου ιστορικά γιατί χτίστηκε επί Κυβερνήτη Καποδίστρια. Το Λαογραφικό Μουσείο Τριπύλης στο Σελλά έχει δημιουργηθεί με πολύ – πολύ μεράκι και ο επισκέπτης απαραίτητα πρέπει να το επισκεφτεί καθώς, επίσης, το Παραδοσιακό Λιοτρίβι στο ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟ. Εκεί όμως που ο επισκέπτης θα σταθεί με ευλάβεια και θα μείνει άφωνος είναι η μονή του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΗΤΑ στο Σελλά. Πρόκειται για ένα Βυζαντινό Ναό χτισμένο σε υψόμετρο 800μ. περίπου το 1892. Ξεχωρίζει αφενός ως Αρχιτεκτόνημα αφετέρου ως δασικό περιβάλλον. Το φαράγγι ανάμεσα στο ΔΑΡΑ και στο ΚΡΙΤΣΙ του Αρκαδικού Ποταμού θεωρείται το Ελληνικό GRAND CANYON και προσφέρεται για πολύ τολμηρούς. Το πλήθος πηγών της Τριπύλης είναι κάτι το πολύ ξεχωριστό.
Ενδεικτικά σημειώνουμε τους Κανάλους στο ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟ. Τέλος η μοναδικότητα του Αρκαδικού Ποταμού ώθησε τους φίλους του να δημιουργήσουν το “ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΠΥΛΗΣ” 200μ. πάνω από τη γέφυρα του Σελλά. Ο χώρος είναι σε χρήση του Κοινωνικού συνόλου και ο επισκέπτης μπορεί να περπατήσει στα απίθανα παραποτάμια μονοπάτια του πάρκου να χαρεί την απίθανη ομορφιά μέσα από την ατελείωτη βιοποικιλότητα να γνωρίσει τη ζωή στο ποτάμι, να κολυμπήσει στη λίμνη του νερόμυλου και να απολαύσει το φαγητό της αρεσκείας του στο κιόσκι του πάρκου κάνοντας ελεύθερα χρήση του ΜΠΑΡΜΠΕΚΙΟΥ πάντα με σεβασμό στο χώρο.
Στη Δ.Ε Τριπύλης περιλαμβάνονται οι εξής 7 Κοινότητες με τους οικισμούς και συνοικισμούς τους:
1) Τ.Κ Ραπτοπούλου
- Το Ραπτόπουλο
- Η Παλαιά Βρυση
2) Τ.Κ Καλογερεσίου - Το Καλογερέσι
3) Τ.Κ Λατζουνάτου - Το Λατζουνάτο
4) Τ.Κ Λυπουδεσίου
- Το Λυκουδέσι
- Το Κλώνι
5) Τ.Κ Ροδιάς
- Η Ροδία
- Ο Δάρας
6) Τ.Κ Σελλά
- Ο Σελλάς
- Το Άνυδρο
7) Δ.Κ Τριπύλης - Η Τριπύλη
Τ.Κ ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΥ = ΚΑΡΥΟΠΟΥΛΑ:
Είναι χτισμένο στην πλαγιά του βουνού, ανάμεσα στα χωριά Ροδιά (Λεντεκάδα) και Λυκουδέσι σε υψόμετρο 550μ. Δυο ρέματα χωρίζουν το χωριό σε γειτονιές, το «Ξερολάγκαδο» και τα «Κανάλια». Η παράδοση αναφέρει ότι οι πρώτοι του κάτοικοι ήρθαν από το χωριό Αγορέλιτσα της Μεσσηνίας.
Το παλιό του όνομα (κατά την παράδοση) ήταν Καρυοπούλα. Την ονομασία αυτή, διατήρησε μέχρι το 1959, όπου και μετονομάστηκε σε Ραπτόπουλο (από το Ράπτης και όχι Ράφτης). Ο κόσμος όμως, το ξέρει Ραφτόπουλο: «Είμαι από το Ραφτόπουλο». «Πάμε στο Ραφτόπουλο» κλπ. Δύο εκκλησίες έχει το Ραφτόπουλο. Η μια είναι των Αγίων Αναργύρων (Κοσμά και Δαμιανού). Χτίστηκε γύρω στα 1880 με πρώτο εφημέριο τον ιερομόναχο Ευγένιο Καρυώτη ο οποίος μετακλήθηκε από το Μοναστήρι της Σκαφιδιάς της Ηλείας. Η άλλη, η παλαιότερη, είναι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Έχει κτιστεί το έτος 1418 με πελεκητή πέτρα. Σε ένα πέτρινο ερμάρι βρέθηκαν οστά ανθρώπου, αγνώστων στοιχείων, προφανώς αυτού που την έχτισε ή την υπηρέτησε για χρόνια. Το τέμπλο της εκκλησίας είναι ξυλόγλυπτο, μεγάλης αξίας, και φυλάσσεται στο γυναικωνίτη της, με εντολή της υπηρεσίας βυζαντινών αρχαιοτήτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου