Σε έναν χρόνο εγκλεισμού λόγω πανδημίας, ποιες τάσεις παρατηρούνται στην ελληνική οικογένεια και κατ’επέκταση στην ελληνική κοινωνία; Πως αντιμετωπίζονται;H«Πρωτοβουλία για το Παιδί» παρουσιάζει τα κοινωνικά αποτελέσματα ως συνέπεια των περιοριστικών μέτρων και η επιστημονική ομάδα της Γραμμής 115 25 της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί» προτείνει λύσεις για την επόμενη ημέρα.
Αύξηση κατά 10% σε βίαιες συμπεριφορές εις βάρος των παιδιών και αύξηση της εφηβικής παραβατικότητας κατά 30% καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια του 2020, το διάστημα που η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε καραντίνα λόγω της πανδημίας.
H «Πρωτοβουλία για το Παιδί», συνεργαζόμενος φορέας της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», που εδρεύει στη Βέροια με πεδίο δράσης την προστασία και την φροντίδα παιδιών που βρίσκονται σε ανάγκη και σε κίνδυνο, χαρτογραφεί την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική οικογένεια. Παράλληλα, η επιστημονική ομάδα της Γραμμής 115 25 προτείνει χρήσιμες οδηγίες για την αποσυμπίεση της κατάστασης.
Βία στους μαθητές δημοτικού - Αύξηση παραβατικότητας στην προεφηβεία & εφηβεία
Σύμφωνα με τα ετήσια στατιστικά στοιχεία που διατηρεί η «Πρωτοβουλία για το Παιδί» από την περιοχή Ημαθίας και τους όμορους νομούς, κατά τη διάρκεια του 2020 σε σύγκριση με το 2019, παρατηρήθηκε:
Aύξηση των περιστατικών σωματικής κακοποίησης κατά 10% σε βάρος παιδιών που φοιτούν στο δημοτικό. Στις μισές από αυτές τις περιπτώσεις παρατηρήθηκε ότι γονείς που δεν εμφάνιζαν εμφανείς δυσλειτουργίες κατά το παρελθόν, έφτασαν σε σημείο να χρησιμοποιήσουν σωματική βία, με σκοπό την τιμωρία και την πειθάρχιση σε περιπτώσεις ανυπακοής των παιδιών.
Στην κατηγορία των εφήβων, τα ποσοστά σωματικής κακοποίησης από γονείς δεν παρουσίασαν αξιοσημείωτη μεταβολή.
Αύξηση κατά 50% των αιτημάτων των γονέων για παροχή συμβουλευτικής και ψυχολογικής υποστήριξης, εξαιτίας των δυσμενών συνθηκών που δημιουργεί η εναντιωματική συμπεριφορά των εφήβων. Μέσα από τη διαχείριση των συγκεκριμένων περιστατικών διαφαίνεται ότι μειώνεται διαρκώς ο μέσος όρος ηλικίας πρώτης επαφής των εφήβων με τις ουσίες (υπολογίζεται το 13ο έτος), με κυρίαρχη ουσία επιλογής το χασίς. Όσο αυξάνεται η ηλικία των εφήβων (16ο έτος και άνω), παρατηρείται ότι πειραματίζονται και με άλλες ουσίες (παραισθησιογόνα, χάπια, κ.λπ).
Aύξηση των εφήβων που ασχολούνται με παραβατικές πράξεις. Εκτός από τις πράξεις της κλοπής, της διάρρηξης και της καταστροφής ξένης περιουσίας, συναντάμε όλο και συχνότερα περιπτώσεις εφήβων που εμπλέκονται στην εμπορία ουσιών, προσφέροντας χασίς με χρηματικό αντίτιμο σε συνομηλίκους. Σε σύγκριση με το έτος 2019, φαίνεται ότι το ποσοστό τέτοιων περιπτώσεων έχει αυξηθεί κατά 30%.
Αιτία: Η Συναισθηματική Παραμέληση
Αυτό που παρατηρείται από την διαχείριση των περιστατικών είναι ότι πολύ συχνά η έκφραση βίας και η εκδήλωση της παραβατικής συμπεριφοράς από παιδιά και εφήβους προέρχεται από την συναισθηματική παραμέληση των γονέων προς τα αυτά, από την έλλειψη δημιουργίας ασφαλών πρωταρχικών σχέσεων, από την έλλειψη της σωστής οριοθέτησης, από τη χαλάρωση των ηθικών αξιών και από την έλλειψη σεβασμού σε βασικούς θεσμούς της κοινωνίας.
Γονείς: Αυξητικές τάσεις άγχους, κατάθλιψης και κατανάλωσης αλκοόλ
Η «Πρωτοβουλία για το Παιδί» καταγράφει τις εξής παρατηρήσεις, όσο αναφορά τους γονείς:
Αύξηση κατά 15% παρατηρείται στα ποσοστά χρήσης αλκοόλ και ηρεμιστικών από τους γονείς, ως μέσο ανακούφισης από αρνητικά συναισθήματα που σε συνδυασμό με άλλους στρεσογόνους παράγοντες, μπορεί να οδηγήσει σε περεταίρω έκπτωση της κοινωνικής τους λειτουργικότητας.
Αύξηση κατά 10% του ποσοστού των αιτημάτων για θέματα εξάρτησης γονέα από το αλκοόλ.
Αύξηση στα αιτήματα για ψυχολογική υποστήριξη ατόμων με αγχώδεις διαταραχές κατά 25% και κατά 20% για καταθλιπτικές διαταραχές.
Τεράστια άνοδος της τάξης του 60%, παρουσιάζεται στον αριθμό των περιπτώσεων οικογενειών που αναζητούν υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης για υποθέσεις γονεϊκής αποξένωσης.
Πως επηρέασε η αλλαγή των συνθηκών την κοινωνία και την οικογένεια
Το έτος 2020 αποτέλεσε έτος σταθμό, καθώς το ξέσπασμα της επιδημίας του COVID-19 και η ανασφάλεια που προκάλεσε σε όλα τα επίπεδα οδήγησε στο να περιέλθουν σε μια κατάσταση κρίσης άτομα, κοινωνικές δομές και ομάδες, αλλά και κοινότητες.
Ως αποτέλεσμα της εφαρμογής των μέτρων απαγόρευσης επλήγησαν ζωτικές λειτουργίες της ανθρώπινης δραστηριότητας: η οικονομική, η εργασιακή, η υγειονομική και η εκπαιδευτική. Παράλληλα, έπαψαν οι δραστηριότητες που λειτουργούσαν ως βαλβίδες αποφόρτισης των ατόμων όπως η εκ του σύνεγγυς ανθρώπινη επικοινωνία, η ψυχαγωγία, ο τουρισμός και ο αθλητισμός.
Μεγάλη επίδραση στο αίσθημα ανασφάλειας, που διαχέεται προς όλα τα συστήματα, προκαλεί η αβεβαιότητα για το που τοποθετείται χρονικά το σημείο τερματισμού αυτής της κρίσης, αλλά και για το ποιες θα είναι οι συνέπειες όλων αυτών των αλλαγών σε άτομα και θεσμούς σε βάθος χρόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου