Γράφει ο Αρχιμ. Στέφανος Σουλιμιώτης
Η 20η Απριλίου 1961 είναι η ημερομηνία που η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου επισήμως ανέγραψε στο Ορθόδοξο Αγιολόγιο το όνομα του εν Αγίοις Πατρός ημών Νεκταρίου Μητροπολίτου Πενταπόλεως.
Μετά την οσιακή κοίμηση Του την 9η /11/1920 ο μαθητής του και εφημέριος της Μονής του, Ιερομόναχος Σάββας και σήμερα Άγιος Σάββας της Καλύμνου (+7 /4/1948 ), κλείστηκε στο κελί του, προσευχόμενος και αγιογραφόντας την πρώτη εικόνα του Αγίου.
Μετά 40 ημέρες παρέδωσε την εικόνα στην Ηγουμένη Ξένη (+1923) δίδοντας της την εντολή να την τοποθετήσει στο προσκυνητάριο προς ασπασμό. Η Ηγουμένη φοβουμένη μήπως δημιουργηθεί θέμα από την τοπική Εκκλησιαστική Αρχή, στην αρχή αρνήθηκε.
Η διαβεβαίωση όμως του Αγίου Σάββα ότι ο Άγιος είχε βρει μεγάλη παρρησία ενώπιον του Κυρίου μας την καθησύχασε και εκτέλεσε την εντολή του. Άλλωστε υπήρχε διάχυτη η άποψη σε κληρικούς και λαϊκούς ότι ο Πενταπόλεως ήταν ένας Άγιος Επίσκοπος!!!
Πολλά ήταν και τα θαύματα που είχαν γίνει με την θερμή προσευχή Του ενώ ακόμη ζούσε. Ο πρώτος που έγραψε τον βίο Του, Αγιορείτης Μοναχός Αβιμέλεχ Μπονάκης ( +1966) ένα έτος μετά την κοίμηση Του μιλά περί της αγιότητας Του και των θαυμάτων Του.
Ο ίδιος τον είχε γνωρίσει κατά την επίσκεψη του Αγίου το καλοκαίρι του 1898 στο Άγιον Όρος. Είχαν συνομιλήσει και είχε διαπιστώσει την αγιότητα Του.
Συνέχισαν να έχουν επικοινωνία και ήταν συνδρομητής των έργων του Αγίου μεσα από τά οποία ο αναγνωστης καταλάβαινε τις αγιοπνευματικές εμοειρίες Του.
Πολλές ήταν και οι μαρτυρίες περί αγιότητας και άλλων οσιακών μορφών της Εκκλησίας μας που τον γνώρισαν προσωπικά.
Των Αγίων Δανιήλ του Κατουνακιώτου (+1929), Ιερωνύμου του Σιμωνοπετρίτου (+1957), Αμφιλοχίου του Πατμίου (+1970), Φιλοθέου του Ζερβάκου(+1980) Γερβασίου του Παρασκευοπούλου (+1964) ως και πολλων λογίων τηςεποχής Του.
Στην Μονή Του ο πρώτος "επίσημος" εορτασμός έγινε κατά το έτος 1946.
Ο αείμνηστος Μοναχός Γέρων Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης (+1991), Μέγας Υμνογράφος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας (Κωνσταντινουπόλεως) από το έτος 1932 είχε συνθέσει την Ιερά Ακολουθία Του.
Η πρώτη έκδοση της έγινε το 1937 με πρωτοβουλία του Αρχιμ. Θεοδοσίου Παπακωνσταντίνου, προηγούμενου της Ι.Μ. Παναγίας Χρυσολεοντίσσης Αιγίνης.
Η τιμή από πνευματικά Του παιδιά άρχισε και στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδος.
Η συρροή χιλιάδων προσκυνητών και τα πολλά θαυμαστά σημεία συγκίνησαν τον τότε Μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης Προκόπιο Καραμάνο (1912 /+1965) ο οποίοε ζήτησε με το υπ αριθμ. 1170/868/30-11-1959 έγγραφο του προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, να "συγκατανεύσει, ικανοποιούσα το ευλαβές αίτημα των Ορθοδόξων Χριστιανών των ευεργετηθέντων υπό της θεόθεν θαυματουργικής ικανότητος του κεκοιμημένου Αγίου Πενταπόλεως Νεκταρίου Κεφαλά."
Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος κατόπιν εμπεριστατωμένης εισηγήσεως του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος Παπαγεωργίου (+1979) αποδέχθηκε την πρόταση και απέστειλε τον σχετικό φάκελο με τα απαραίτητα δικαιολογητικά στις 21/12/1960 στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ζήτησε όπως κατά τα θέσμια της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας εκδοθή Πατριαρχική και Συνοδική Πράξις" Οικουμενικός Πατριάρχης ήταν ο Αθηναγόρας (+7/7/1972) ο οποίος ως Διάκονος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Μελετίου Μεταξάκη (+1935 ως Πατριάρχης Αλεξανδρείας) είχε προσωπικά γνωρίσει τον Άγιο.
Είχε συνοδέψει τον Μελέτιο σε ποιμαντική επίσκεψη του στην Αίγινα από 9 έως 11/4/1919 Μάλιστα λειτούργησαν και στην Μονη της Αγιας Τριάδος.
Ο Άγιος χάρισε στον Διάκονο Αθηναγορα μια φωτογραφία Του με την προφητική αφιέρωση "Στον άνθρωπο, ο οποίος είναι προορισμένος να γράψει ιστορία".
Την φωτογραφία αυτή την είχε πάντα ως ευλογία ο Πατριάρχης Αθηναγόρας πάντα επάνω στο γραφείο του "Την 20 Απριλίου 1961, με την υπ' αριθμ. 260 Πράξη ενεγράφη επίσημα στο Αγιολόγιον της κατ Ανατολάς Ορθοδόξου Εκκλησίας το όνομα του ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ.
Με κάθε λαμπρότητα εορτάστηκε το γεγονός 3 με 6 Νοεμβρίου του ιδίου έτους τόσο στην Ιερά Μονή Του στην Αίγινα όσο.
Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας στους εορτασμούς εκπροσώπησε ο Μητροπολίτης Άκκρας Ευστάθιος συνοδευόμενος από τον Μέγα Πρωτοσύγκελλο του Θρόνου.
Έγινε όντως ένας πνευματικός σεισμός, όπως παρουσιάζουν το γεγονός του Μ.Μ.Ε. της εποχής, με την παρουσία χιλιάδων προσκυνητών.
Ο Άγιος Νεκτάριος είναι ένας Άγιος ο οποίος τιμάται σε ολόκληρο την Οικουμένη
Σε Ανατολή και Δύση, Βορά και Νότο δεν υπάρχει ναός που να μην έχει την εικόνα Του.
Εκατοντάδες Ιεροί Ναοί και Μοναστήρια είναι αφιερωμένα στην μνήμη Του.
Την μνήμη Του, άρχισε να τιμή και το παλαίφατο Πατριαρχείο μας.
Ο αείμνηστος Πατριάρχης Χριστόφορος (+1967) είχε επισκευθεί την Ιερά Μονή και σε επιστολή του διαβεβαίωνε την τότε Καθηγουμενη Χριστοδούλη (+1959) περί της ευδωδίας των Ιερών Λειψάνων Του.
Παρά το βαθύ γήρας του και τις πολλές του σωματικές ασθένειες ο Πατριάρχης πήγε στην Αίγινα το 1960 ως ταπεινός προσκυνητής του Αγίου.
Τον Άγιο τιμούσαν με ευλάβεια, επισκεπτόμενοι την Ιερά Μονή Του και οι διάδοχοι του Χριστόφορου, Νικόλαος ο Στ! (1968- +1986) και Παρθένιος (1987-+1996)
Γράφει ο Πατριάρχης Παρθένιος "Είναι ο Άγιος η συνέχεια η ζωντανή των μαρτύρων της Εκκλησίας..." Επί Πατριάρχου Πέτρου του Ζ (1997-+2004) ζήτήθηκε από την Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου επίσημα συγγνώμη από τον Άγιο για την συμπεριφορά ανθρώπων που τον λύπησαν και τον ανάγκασαν να φύγει απο την Θεοβάδιστο χώρα της Αιγύπτου καταπικραμένος.
Ο Πάπας και Πατριάρχης μας Θεόδωρος ο Β, με πολύ ευλάβεια ,από την παιδική του ηλικία τιμά καθημερινά τον "Παππού" όπως τον αποκαλεί.
Προσεύχεται στα αφιερωμένα προς τιμήν παρεκκλήσια στα Πατριαρχικά κέντρα Αλεξάνδρειας και Καΐρου, στην εν Αιγίνη Μόνη Του, όπως ο Άγιος ευλογεί όχι μόνο την Νειλόρυττον χώρα της Αιγύπτου που ιδιαιτέρως είχε αγαπήσει, αλλά και ολόκληρο την Αφρική στην οποία υπάρχουν Ιερά Θυσιαστήρια προς τιμήν Του.
Αυτού αγίαις πρεσβείαις Χριστέ ο Θεός ελέησον ημάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου