ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΑΚΗ ΚΑΤΣΙΒΕΛΑ ΓΙΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ

Με αφορμή την παρουσία μου στην Τριφυλία , είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ διάφορα έργα που εκτελούνται στο Δήμο μας όπως το Κολυμβητήριο και το “Open Mall” της Κυπαρισσίας , η ανάπλαση της «14ων» , ο φωτισμός και το «ταρτάν» του Σταδίου Φιλιατρών , το Αλιευτικό Καταφύγιο Μαράθου και το Δρόμο Γαργαλιάνων – Φιλιατρών . που αποτελούν και είναι έργα που έχει εμπνευστεί , σχεδιάσει , ωριμάσει και είχε εξασφαλίσει τη χρηματοδότησή τους η δική μας Δημοτική αρχή ή από την προηγούμενη Περιφερειακή αρχή με την οποία καθ’ ωφέλεια του τόπου μας , άψογα συνεργαστήκαμε .

Με ιδιαίτερα χαρά είδα σήμερα να ολοκληρώνεται η παραλαβή του έργου « Ενεργειακή Αναβάθμιση και Αξιοποίησης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο Κολυμβητήριο της Κυπαρισσίας»

Η επιλογή του έργου ήταν μία απόφαση , αποκλειστικά της δικής μας δημοτικής , την οποία υπεστήριξε το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου και αγκαλιάστηκε από το σύνολο της κοινωνίας , γιατί όλα τα έργα έχουν αξία, μόνον όταν τα αγκαλιάζει η κοινωνία και όχι όπως τα θέματα των Πλατειών Φιλιατρών και Γαργαλιάνων που έχουν ξεσηκώσει τον κόσμο .

Η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου, με τα άξια στελέχη της , σχεδίασε και μελέτησε το έργο και κατατέθηκε πρόταση για ένταξη και χρηματοδότηση στο ΕΣΠΑ , σε ένα περιβάλλον πολύ ανταγωνιστικό .

Στις 28 Ιουνίου 2019 εκδόθηκε η πράξη ένταξης του έργου στο ΕΣΠΑ , όπως μπορεί να διαβάσει ο αναγνώστης στην κάτωθι ηλεκτρονική διεύθυνση με την οποία εξασφαλίστηκαν τα χρήματα για την εκτέλεση του έργου (Συνολική Δημόσια Δαπάνη: 954.105,67 €- Επιλέξιμη Δημόσια Δαπάνη: 954.105,67 € ) .

https://www.ymeperaa.gr/images/apofaseis-entaxhs/axones/10/10_5030017.pdf .

Στις εκλογές είμαστε η μόνη παράταξη που μιλάγαμε με σαφήνεια και συγκεκριμένα πράγματα για το κολυμβητήριο και τα οποία όλα σήμερα επιβεβαιώθηκαν .

Η σημερινή δημοτική αρχή είχε μία μόνο επιλογή , θέλοντας η μη , να εκτελέσει το έργο που αποφάσισαν άλλοι , που σχεδίασαν και μελέτησαν άλλοι , που έκαναν τόσο καλή δουλειά και εξασφάλισαν την χρηματοδότηση άλλοι . Αυτά όλα είναι γνωστά στον κόσμο και τους φίλους του αθλήματος , όλα τ’ άλλα είναι παραμύθια της Χαλιμάς .

 

Δραστική μείωση του όγκου πωλήσεων στα σούπερ μάρκετ, η οποία φτάνει ακόμη και το 8% στο διάστημα από τις αρχές του έτους έως σήμερα προκαλεί το κύμα ανατιμήσεων. Μάλιστα, η μείωση του όγκου πωλήσεων είναι τέτοια που, παρά τις ανατιμήσεις, πλέον αρνητικό πρόσημο, έστω και αν η μείωση είναι οριακή της τάξης του 1% – 1,5%, καταγράφει ακόμη και η αξία πωλήσεων.

Την ίδια ώρα η αύξηση του ενεργειακού και μεταφορικού κόστους περιορίζει τα περιθώρια για απορρόφηση μεγάλου μέρους των ανατιμήσεων. «Το ενεργειακό, μεταφορικό και μισθολογικό κόστος δεν μπορούμε να το μετακυλίσουμε στις τιμές. Οι τιμές είναι αγορανομικά ελεγχόμενες, βάσει της αγορανομικής διάταξης που ισχύει για πλαφόν στα περιθώρια κέρδους», υπογράμμισε στέλεχος μεγάλης αλυσίδας.

«Οι ανατιμήσεις προφανώς στο μεγαλύτερο μέρος τους θα περάσουν στους καταναλωτές. Περνούν συνήθως με χρονική υστέρηση 2-3 μηνών από όταν παίρνουμε τους τιμοκαταλόγους από τους προμηθευτές, προσπαθώντας με την αγορά μεγάλων ποσοτήτων να τις συγκρατούμε όσο μπορούμε».

διαβάστε την συνέχεια του ρεπορτάζ του moneyreview.gr πατώντας εδώ

 ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ- ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΥΠΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ. ε.α.

Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι απομονωμένος, υποφέρει από υπαρξιακή συναίσθηση, δεν ενδιαφέρεται για το τι γίνεται γύρω του. Αν συμβεί κάτι στο δρόμο γυρίζει την πλάτη του αδιάφορα και απομακρύνεται. 

Οι άνθρωποι γίνονται κάθε μέρα περισσότερο ατομιστές. Υπάρχει αδιαφορία για τα προβλήματα των άλλων. Οι άνθρωποι ποτέ άλλοτε δεν υπήρξαν τόσο κοντά ο ένας με τον άλλο, αλλά και τόσο μακριά ο ένας από τον άλλο. 

Υπάρχει περιφρόνηση προς τις αξίες και ηθική διάβρωση. 

Όμως η εξασθένηση του αισθήματος, της εξωτερικής συμπεριφοράς δεν συμβαδίζει με τις απαιτήσεις των αναγκών της ασφάλειας, της ηρεμίας και της ελευθερίας του πολίτη. 

Έτσι ο αστυνομικός είναι άλλοτε ανεπιθύμητος και άλλοτε επιθυμητός, γιατί εκφράζει τις εκάστοτε υποχρεώσεις, για την διασφάλιση της ελευθερίας. 

Είναι δεκτή η αστυνομία, για να λύνει τα προβλήματα του πολίτη και ανεπιθύμητη, όταν εφαρμόζει τους νόμους. 

Για να κερδίσει λοιπόν τη συμπάθεια και την αγάπη του πολίτη, πρέπει ο αστυνομικός πρώτος, να δώσει το καλό παράδειγμα της υποδειγματικής συμπεριφοράς, γιατί ο ρόλος του είναι δισυπόστατος, παρουσιάζοντας κάποια ιδιορυθμία.

Ο Αστυνομικός είναι φίλος και προστάτης και εξασφαλίζει την τάξη και την ασφάλεια του πολίτη, συγχρόνως όμως εμφανίζεται εχθρός και καταπιεστής, κατά τη εφαρμογή του Νόμου "επ’ ωφέλεια" του κοινωνικού συνόλου. Είναι όπως έχει λεχθεί χαρακτηριστικά, το πρώτο σημείο επαφής μεταξύ του πολίτη και του νόμου. 

Για' τους λόγους αυτούς θα πρέπει η Αστυνομία να μην εργάζεται υπό σκιά, αλλά να πληροφορεί το κοινό, το οποίο δεν είναι σωστά πληροφορημένο και δεν γνωρίζει τη αληθινή εικόνα του αστυνομικού. 

Τρόπος βελτίωσης της εικόνας της Αστυνομίας είναι η χρησιμοποίηση του σκοπού - Αστυφύλακα σε διάφορα σημεία, καθώς και η αξιοποίηση του μέτρου της πεζής περιπολίας των αστυνομικών, οι οποίοι με τη συμπεριφορά τους και την ένστολη εμφάνιση τους, τονίζουν την παρουσία τους παντού. 

Μόνο η παρουσία των αστυνομικών με στολή, σε πολυσύχναστα στο κοινό μέρη, θα βελτιώσει τις σχέσεις αστυνομίας και κοινού. 

Οι αστυνομικοί των τμημάτων τάξης πρέπει να γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα και να αντιλαμβάνομαι οτιδήποτε συμβαίνει γύρω τους. 

Οι αστυνομικοί ποτέ δεν πρέπει να λένε στον πολίτη "δεν ξέρω, δεν γνωρίζω, δεν με αφορά" Ο καλύτερος αστυνομικός είναι εκείνος που πληροφορεί πρόθυμα και με ακρίβεια τον απευθυνόμενο σε αυτόν πολίτη. 

Ιδιαίτερα πρέπει να προστατεύει τους νέους και να φέρεται στοργικά. 

Για την καλυτέρευση της εικόνας του αστυνομικού με στολή, υπάρχει απόλυτη ανάγκη αρμονικής συμβίωσης Αστυνομίας και κοινού. 

Η δημόσια τάξη και ασφάλεια δεν μπορεί να εξασφαλισθεί από την Αστυνομία, μέσα σε ένα κλίμα εχθρότητας ή αδιαφορίας εκ μέρους του πολίτη. 

Πρέπει να αρθεί το εμπόδιο των προκαταλήψεων και ιδεοληψιών. Π.χ.  Οι πληροφοριοδότες να μην θεωρούνται καταδότες, γιατί οι πληροφορίες που δίνουν στην Αστυνομία για τις εγκληματικές δραστηριότητες κάποιου, προστατεύουν τα ίδια τα συμφέροντα τους και τα συνταγματικά κατοχυρωμένα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. 

Ο αστυνομικός πρέπει να βγει' από το "γκέτο" της αντιπαράθεσης και της απαρέγκλιτης τήρησης της τάξης. 

Απαιτείται η δημιουργία αλτρουϊστικών αστυνομικών εμπειρογνωμόνων και ειδικών στην παροχή βοήθειας διαφόρων τύπων. 

Πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια για αύξηση στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό των δραστηριοτήτων της Αστυνομίας που εκτιμώνται περισσότερο από το κοινό, όπως οι περιπολίες ασφαλείας, οι αποστολές βοήθειας κ.λ.π., οι οποίες πρέπει να εκφράζονται, σε πλαίσια πάντοτε αυστηρά επαγγελματικά και με την προϋπόθεση, ότι δεν φτάνει η Αστυνομία σε υπερβολές. 

Θα πρέπει δηλαδή να δώσει στο κοινό εκείνο που επιθυμεί και όχι να ισχυρίζεται φορτικά ότι έχει πάντα δίκιο. 

Όσον αφορά την δραστηριότητα της Αστυνομίας, για τη βελτίωση των σχέσεων με το κοινό, πρέπει να έχει σαν αντικειμενικό σκοπό την καλυτέρευσή και επέκταση των υπηρεσιών της, οι οποίες "υποχρεώνουν" το κοινό. 

Είναι ουσιώδες να παρακολουθεί η Αστυνομία από πολύ κοντά, όλα τα επεισόδια τα οποία ζημιώνουν τις σχέσεις με το κοινό, με τη μεσολάβηση του Διευθ/ντή της Υπηρεσίας, ο οποίος οφείλει να εξηγεί και να αποκαθιστά τις καλές σχέσεις. 

Να χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που κρίνει αναγκαία για την πληροφόρηση του κοινού και να ελέγχει τις παρεχόμενες πληροφορίες. 

Να υποδέχονται οι αστυνομικοί το κοινό με καλοσύνη, να δίνουν πρόθυμα πληροφορίες και να εξυπηρετούν αυτό με κάθε εφικτό τρόπο. 

Κάτω από αυτές τις νέες προϋποθέσεις, που έχουν διαμορφώσει μια εντελώς νέα αντίληψη για τον ρόλο της Αστυνομίας, ο αστυνομικός καλείται να ξεφύγει εντελώς από τον παραδοσιακό ρόλο του οργάνου καταστολής και μέσα στο πλαίσιο ενός εξειδικευμένου μηχανισμού, να λειτουργήσει ως κοινωνικός λειτουργός. 

Όσο και αυτό να φαίνεται παράδοξο, ο αστυνομικός σήμερα μέσα σε αυτές τις διαδικασίες συμβιβασμού και εξισορρόπησης, πρέπει να είναι σε θέση να παρεμβαίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να απαλύνει την σύγκρουση κοινωνικών συμφερόντων και να προλαμβάνει μορφές σύγκρουσης τέτοιες, οι οποίες θα θέτουν, σε κίνδυνο την κοινωνική συνύπαρξη και ειρήνη. 

Γι' αυτό ακριβώς και ο παραδοσιακός τύπος αστυνομικού πρέπει να μεταλλαχθεί. 

Δεν μπορεί ο αστυνομικός σήμερα να είναι ένα στοιχείο το οποίο να έχει μόνο μια στενή επαγγελματική εκπαίδευση, με τέτοιο τρόπο, ώστε απλά και μόνο να μπορεί να αντιμετωπίζει τις έσχατες μορφές παραβατικότητας , όπως είναι το έγκλημα. 

Πρέπει να είναι σε θέση, επίσης να λειτουργεί στο πλαίσιο των κοινωνικών εξισορροπήσεων, με παρεμβάσεις προληπτικού χαρακτήρα. 

Πρέπει, να είναι έτοιμος να μπορεί να οδηγήσει μια κοινωνική ή προσωπική σύγκρουση σε ομαλή λύση, όσο εξαρτάται απ' αυτόν, να συμμετέχει δηλαδή, στο" ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ." 

Ακριβώς γι' αυτό άλλωστε και στη σύγχρονη αντίληψη βλέπουμε ότι αναπτύσσεται πάρα πολύ η ιδέα των Δημοσίων Σχέσεων των κρατικών φορέων με το κοινό. 

Το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνει και εκ μέρους της Αστυνομίας. Σήμερα η πληροφόρηση, η οποία είναι βασικός άξονας και μείζων επικοινωνίας τροχός, είναι ίσως όσο ποτέ άλλοτε απαραίτητο να λειτουργήσει, σαν μέσο σύγκλισης της Αστυνομίας με την ευρύτερη κοινωνία. 

 

Σας ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος

 Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου-

Ο αγωνιστής και ιστορικός ιερομόναχος και πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης Χριστιανουπόλεως (Έδρα της η Κυπαρισσία) Αμβρόσιος Φραντζής ( 1778 – 1851), συνδέει την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως με την Επανάσταση του 1821. Όπως γράφει στην εισαγωγή του τετράτομου ιστορικού έργου του Φραντζή «Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος» (Εκδ. Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, Αθήναι, 1976) ο Γεώργιος Κουρνούτος, ιστορικός και γνωστός για την προσφορά του στον πολιτισμό της χώρας, οι μνήμες ως προς τις ρίζες του συγγραφέα «οδηγούν στα γύρω από την Άλωση χρόνια, στον πιστό άρχοντα της αυλής των τελευταίων Παλαιολόγων, τον γνωστό ιστορικό Γεώργιον Σφραντζήν ή Φραντζήν».

Το αξιοσημείωτο είναι πως ο Γεώργιος Φραντζής περιγράφει τα κατά την Άλωση τραγικά ιστορικά γεγονότα και ο απόγονός του, Αμβρόσιος Φραντζής, περιγράφει αυτά της Επανάστασης του 1821, που είχαν αίσιο αποτέλεσμα και οδήγησαν στην απελευθέρωση μέρους του Ελληνισμού από το τυραννικό οθωμανικό ζυγό. Αρχή και τέλος μιας μακραίωνης σκοτεινής περιόδου, που όμως ο Ελληνισμός έδειξε τεράστια ψυχική αντοχή και σπάνιο σε λαούς δυναμισμό.
Ο Γεώργιος Σφραντζής ή Φραντζής γεννήθηκε το 1401 και καταγόταν εκ της Νοτίας Πελοποννήσου, «από θηλυγονία», όπως γράφει ο Κουρνούτος. Ο πατέρας του ήταν άρχοντας στην αυτοκρατορική αυλή. Ο Γεώργιος ήταν φίλος και σύμβουλος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ο οποίος όσο έλειψε ο αυτοκράτορας Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος στη Σύνοδο Φεράρας – Φλωρεντίας τον αντικατέστησε. Το 1448 απεβίωσε ο Ιωάννης και το 1449 ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ανέλαβε τον θρόνο της συρρικνωμένης αυτοκρατορίας. Ο Φραντζής ήταν πάντα δίπλα του και ο Κωνσταντίνος τον είχε καταστήσει Μεγάλο Λογοθέτη και Άρχοντα Πρωτοβεστιάριο.
Ο Φραντζής παραστάθηκε γενναία στον Αυτοκράτορα κατά την άμυνα των Ελλήνων και τις τελευταίες στιγμές της Αυτοκρατορίας. Αιχμαλωτίστηκε με όλη την οικογένειά του, απελευθερώθηκε με εξαγορά και κατέφυγε στην Πελοπόννησο. Όταν κατέλαβαν και αυτήν οι Οθωμανοί γλύτωσε τη σφαγή και βρήκε καταφύγιο στην Κέρκυρα. Επειδή αποστρεφόταν τον Πάπα και τους Δυτικούς για τα δεινά που προκάλεσαν στην Αυτοκρατορία δεν ακολούθησε τον δεσπότη Θωμά Παλαιολόγο στην Ιταλία. Έμεινε στη Μονή των Αγίων Ιάσωνος και Σωσιπάτρου, όπου εκάρη μοναχός με το όνομα Γρηγόριος. Μοναχή εκάρη και η σύζυγός του Ελένη. Με την προτροπή Κερκυραίων και κλεισμένος για καιρό στο κελί της μετανοίας του ο Φραντζής έγραψε το χρονικό της πολιορκίας και της Αλώσεως, που για τον Ελληνισμό είναι μια αδιάψευστη μαρτυρία. Πέθανε στην Κέρκυρα και ετάφη στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στις 16 Αυγούστου 1462.
Μετά από 316 χρόνια γεννιέται στο Μεσορρούγγι Αχαΐας ο Ανδρόνικος Φραντζής. Ο αείμνηστος Κουρνούτος έψαξε να δει την ιστορική διαδρομή από τον Γεώργιο – Γρηγόριο στον Αμβρόσιο Φραντζή. Τον μεγάλο γιό του Γεωργίου Ιωάννη, τον σκότωσε ο ίδιος ο σουλτάνος το 1454. Η θυγατέρα του Θάμαρ πέθανε αιχμάλωτη στο σεράγι του σουλτάνου. Αλλά τα πρωτοξαδέλφια του, οι άλλοι του συγγενείς τι έγιναν; Κατά τον θρύλο τον Ιωάννη Φραντζή δεν τον σκότωσε ο σουλτάνος, όπως πληροφορήθηκε ο πατέρας του, αλλά επέζησε της αιχμαλωσίας, δημιούργησε οικογένεια και οι απόγονοί του αναπτύχθηκαν στους αιώνες της τουρκοκρατίας σε τρεις κλάδους…
Ένας από αυτούς φτάνει στον Ανδρόνικο Φραντζή. Νεαρός εκάρη μοναχός στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, στα Καλάβρυτα και πήρε το όνομα Αμβρόσιος. Εκεί έμαθε και τα πρώτα του γράμματα. Όπως γράφει ο Κουρνούτος «Η πίστη και η πατρίδα έγιναν το επίκεντρο των στοχασμών του. Κι η δόξα της πατρίδος του στα περασμένα, έτσι καθώς την έβλεπε να ανασταίνεται μπροστά του με την πλούσια γραπτή παράδοση την καταπιστευμένη στους χειρόγραφους θησαυρούς του μοναστηριού, θέριευε μέσα του τον πόθο της λευτεριάς». Συμμοναστής του ήταν ο εξάδελφός του Γερμανός, ο οποίος όταν κατέστη Μητροπολίτης Χριστιανουπόλεως τον πήρε κοντά του ως Πρωτοσύγκελλο. Ο Γερμανός υπήρξε Φιλικός και είναι εθνομάρτυρας, καθώς απεβίωσε από τα βασανιστήρια και τις κακουχίες στις φυλακές της Τρίπολης, όπου τον είχαν κλείσει οι Τούρκοι, μαζί με άλλους Επισκόπους και προεστούς.
Όταν μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία ο Φραντζής γύρισε στο Μέγα Σπήλαιο και μύησε τον ηγούμενο και όλους τους μοναχούς. Με την έναρξη της Επανάστασης έλαβε ενεργό μέρος σε αυτήν και πικραινόταν, όπως γράφει, από τις αγριότητες των συμπατριωτών του σε βάρος ανήμπορων οθωμανών και τη λαφυραγώγηση. Πολύ πίκρα αισθανόταν και από τον αλληλοσκοτωμό των ίδιων των Ελλήνων. Ο Φραντζής το 1822 ανέλαβε το Τμήμα της Αστυνομίας, μήπως και έμπαινε μια τάξη. Η ανάμιξή του στα κοινά τον έφερε σε οξεία αντιπαράθεση με τους πολιτικούς αντιπάλους του. Ο Αμβρόσιος Φραντζής υποστήριζε σταθερά τον Κολοκοτρώνη, αλλά δεν εξορίστηκε μαζί του στην Ύδρα, χάρη των προσπαθειών του Βρεσθένης Θεοδώρητου και του Παπαφλέσσα, που, ως Υπουργός των Εσωτερικών είχε διατάξει την εξορία του Κολοκοτρώνη… Η αγάπη και αφοσίωσή του στον Κολοκοτρώνη του στοίχισε φυλάκιση από την Αντιβασιλεία, όταν ο Γέρος του Μωριά καταδικάστηκε σε θάνατο. Ύστερα από 14 μήνες που εξέτισε την ποινή του ο Φραντζής ξαναγύρισε στην επαρχία του, την Κυπαρισσία, γεμάτος πικρές εμπειρίες, ανέχεια και απογοήτευση.
Σε αυτή την κατάσταση ευρισκόμενος σκέφθηκε να γράψει την ιστορία της Επανάστασης, ως μια παρακαταθήκη προς τους επιγενόμενους. Έτσι από το 1837 άρχισε να γράφει την ιστορία, συμπληρώνοντας κατά κάποιο τρόπο τα απομνημονεύματα των Παλαιών Πατρών Γερμανού, Φιλήμονος, Περραιβού, και άλλων, που είχαν προηγηθεί. Η ιστορία του, υπό τον τίτλο «Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος αρχομένη από του έτους 1715 και λήγουσα το 1835» εξεδόθη από το 1839 έως το 1841 από το Τυπογραφείο Καστόρχη.
Επειδή σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές του Αγώνα ζούσαν ο Φραντζής στην Ιστορία του είχε οξύτατες αντιδράσεις. Ο Μακρυγιάννης, που αντιπαθούσε τον Κολοκοτρώνη, αρνήθηκε να του δώσει στοιχεία «αν δεν έγραφε τα καλά και τα κακά του Αρχιστρατήγου», ο Περραιβός κυκλοφόρησε φυλλάδιο με το οποίο επετέθη με σφοδρότητα κατά του Φραντζή. Τον αποκάλεσε «Κάλχαντα» και το έργο του «μυθιστορία».

Βεβαίως η ιστορία του Φραντζή είχε πολλούς υποστηρικτές, ένας από τους οποίους ήταν ο Γεώργιος Κουρνούτος. Κατά την άποψή του ο ακάματος κληρικός «τράβηξε το κοντύλι, όπως άλλοτε είχε τραβήξει το σπαθί του για να ανοίξη και πάλι δρόμο ανάμεσα στα καινούργια που έρχονταν να δυναστέψουν το Γένος δεινά. Έπρεπε να φωτισθούν ο βασιλιάς, οι ηγέτες, ο λαός ακούοντας για τους ματωμένους καιρούς, για τα γεγονότα και για τα πρόσωπα, που ένα-ένα είχαν χτίσει αυτή τη φτωχή ελεύθερη Πατρίδα».-

Ευθύνες στον Γιώργο Λεβεντάκη καταλόγισε η Χάιδω Παναγιωτοπούλου 

Σε εργασίες καθαρισμού των παραλιών προέβη η Π.Ε. Μεσσηνίας τις προηγούμενες ημέρες καθώς πλησιάζει η νέα τουριστική περίοδος ιδίως σε περιοχές της Τριφυλίας που αναμένεται αρκετός κόσμος.

Συγκεκριμένα, στον Δήμο Τριφυλίας έγινε καθαρισμός στην παραλία Ελαίας, στον Αγιαννάκη και στον Λαγκούβαρδο, στον Δήμο Πύλου – Νέστορος στην παραλία Βοϊδοκοιλιάς και στον Δήμο Μεσσήνης των παραλιών της Μπούκας και της Ανάληψης.

 Ο δάκος μπορεί να μειώσει την παραγωγή και να υποβαθμίσει την εμπορικής αξίας του καρπού της ελιάς

Η ζημιά που προκαλεί ο δάκος στον καρπό της ελιάς, αν δεν ληφθούν έγκαιρα τα κατάλληλα προφυλακτικά μέτρα, είναι δυνατό να υπερβεί το 50-60%. H ζημιά είναι ποσοτική και ποιοτική.
Συγκεκριμένα, ο δάκος μπορεί να μειώσει την παραγωγή και να υποβαθμίσει την εμπορικής αξίας του καρπού αλλά και να προκαλέσει ποιοτική ζημιά στο παραγόμενο ελαιόλαδο εξαιτίας κυρίως της αύξησης της οξύτητάς, της οξείδωσης και της αλλοίωσης των οργανοληπτικών του ιδιοτήτων. Στη χώρα μας έχει 3-7 γενεές το χρόνο.
Το άριστο εύρος θερμοκρασιών ωοτοκίας είναι 20-28 °C, ενώ σταματάει για θερμοκρασίες μικρότερες των 15 ή μεγαλύτερες των 33°C. Θερμοκρασίες κατά το καλοκαίρι άνω των 31°C και χαμηλή σχετική υγρασία (20-25%) προκαλούν μεγάλη θνησιμότητα στα αυγά, καθώς και στις νεαρές προνύμφες (ιδιαίτερα του 1ου και 2ου σταδίου).
Ελκυστικές παγίδες
H κλασσική μέθοδος παρακολούθησης του πληθυσμού του δάκου πραγματοποιείται με παγίδες τύπου McPhail, που περιέχουν ως ελκυστικό, αμμωνιακά άλατα 2% ή υδρολυμένες πρωτεΐνες 2% (φθινόπωρο), συχνά και με προσθήκη βόρακα.

 

Στην έγκριση των περιβαλλοντικών όρων προχώρησε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για το έργο «Αναβάθμιση της Υφιστάμενης Γραμμής Μεταφοράς (Γ.Μ.) 150kV Μέθανα – Κόρινθος». Επιπροσθέτως, οι εργασίες  εκτός από την αναβάθμιση στη γραμμή μεταφοράς, προβλέπουν και την κατάργηση τμήματος της εναέριας γραμμής.

Το έργο αναμένεται να συμβάλει στην ενίσχυση του συστήματος μεταφοράς της Πελοποννήσου η οποία αποτελεί ιδιαίτερα κρίσιμη περιοχή για την ευστάθεια τάσεων του Νοτίου Συστήματος. Να σημειώσουμε ωστόσο ότι οι διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος πλέον είναι συχνές στη Μεσσηνία κυρίως προγραμματισμένες και ουδείς γνωρίζει αν φέτος βιώσουμε καύσωνες τι θα επακολουθήσει στο Νομό μας...

Διαβάστε την συνέχεια του ρεπορτάζ από το ypodomes.com πατώντας εδώ

Τη στιγμή τα βλέμματα όλων παραμένουν στραμμένα στις διεθνείς εξελίξεις και σε ότι μας αφορά ως χώρα, στην προκλητική για μια ακόμη φορά στάση της Τουρκίας που συνεχίζει να απειλεί, το ζήτημα της ακρίβειας παραμένει σε πρώτο πλάνο, με την επόμενη μέρα δύσκολη. Οι καταναλωτές πια, είναι εκτός ορίων αφού η επιβίωση γίνεται όλο και πιο δύσκολη με τον πληθωρισμό στα ύψη και τις ανατιμήσεις να βάζουν… φωτιά στους οικογενειακους προϋπολογισμούς.. 

 

 Το εμφιαλωμένο νερό δεν επιβαρύνεται με το τέλος ανακύκλωσης, η επιβολή του οποίου ξεκινά στη χώρα μας την 1η Ιουνίου για προϊόντα που η συσκευασία περιέχει πολυβινυλοχλωρίδιο (PVC).Πρόκειται για τέλος οκτώ λεπτών ανά τεμάχιο προϊόντος και η καταβολή του οποίου θα επιβαρύνει τους καταναλωτές.
Φήμες για αύξηση στην τιμή
Ωστόσο, ο Σύλλογος Ελληνικών Εταιρειών Εμφιαλώσεως Φυσικού Μεταλλικού Νερού, ξεκαθαρίζει με ανακοίνωσή του ότι το εμφιαλωμένο νερό δεν θα επιβαρυνθεί με το τέλος ανακύκλωσης, καθώς «δεν περιέχει πολυβινυλοχλωρίδιο (PVC), σε κανένα υλικό συσκευασίας, φιάλη, ετικέτα, πώμα».
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Σύμφωνα με το άρθρο 80 του Νόμου 4819/2021 θεσπίζεται, από την 1η Ιουνίου 2022, η επιβολή τέλους ανακύκλωσης, οκτώ (8) λεπτών ανά τεμάχιο προϊόντος, για τα προϊόντα που η συσκευασία τους περιέχει πολυβινυλοχλωρίδιο (PVC), ενώ η καταβολή του τέλους επιβαρύνει στους καταναλωτές.

 

Χρονογράφημα ΤΟΥ Παναγιώτη Αντωνόπουλου

  

                   Πίνοντας του σκασμού ο Πλάτων γίνεται στουπί. Σθεναρώς ύστερα ανεβαίνει στην καρέκλα ή στο τραπέζι στην ταβέρνα << Αρκαδιά >> και αφήνει να μιλήσει το κρασί. Χθες τον πέτυχα στο τέλος. Έλεγε: <<   Θα σας πω για το μύθο. Ο μύθος θεοποιεί, αγιοποιεί, ισχυροποιεί και προσάγει ακατανίκητο συμβολισμό στο μυθοποιημένο. Ο Ηρακλής είχε μαζί του στο βουνό που συγκρούσθηκε με το λέοντα το τόξο του. Λογικό η εξόντωσή του να γινόταν με τη χρήση του. Όμως ο μυθοπλάστης ρίχνει τους δυο αντιπάλους σε μια μάχη πάλης ασυνήθη μέχρι εσχάτων. Και το κάνει για να αυξήσει το βαθμό ηρωισμού του Ηρακλή. Άλλο  να πνίγει το λιοντάρι κι άλλο να το σκοτώνει με τα βέλη! 

                Πάμε τώρα στο Μεγαλέξανδρο. Κι εδώ ο ανθρώπινος μύθος που τον περιέβαλλε δείχνει νοσηρός, πληθωρικός και υπερβολικός. Οι μύθοι του ίππου του Βουκεφάλα, του γόρδιου δεσμού, η δίψα του στην έρημο κι άλλα, λειτουργούν χάρη στη δύναμη της μυθοπλασίας ως μοχλοί ηρωισμού και θεοποίησής του. Κι αν ο μύθος τον θέλει Μέγα η πραγματικότητα δείχνει μαμμόθρεφτη να το δεχτεί και ποιεί αντίσταση. Διότι πώς είναι Μέγας ένας όταν σε μια πολιορκία αξιόλογης πόλης που ζήτησε την υποταγή της και αντιστάθηκε, εξοργίστηκε τόσο που διέταξε στο τέλος της νίκης του την ανελέητη σφαγή των κατοίκων της μέχρι ενός! Μηδέ και των παιδιών εξαιρουμένων! Αλλά και ο στρατηγός Παρμενίων, Κλείτος, και Φιλώτας δεν σφάχτηκαν από το κοφτερό σπαθί του;  Δυστυχώς η έκλαμψη του μύθου υπερνικά ότι αδύνατο πράττουν οι << ήρωες >> και το αποσιωπά!

             Μετά τον ενέπνευσε η ποιητική αύρα. Άκρως μελίρρυτος απάγγειλε: << Στα χρόνια τα δεκάξι / ο Μεγαλέξανδρος / στον πόλεμο ξεκίνησε να πάει//. Την όμορφη γοργόνα / την αγάπη του / στην αμμουδιά που παίζουν χαιρετάει //. Στα ξένα που γυρίζει ο Μεγαλέξανδρος / μπλέκει με την πριγκίπισσα Ρωξάνη //. Στην όμορφη γοργόνα / ούτε ένα μήνυμα / ούτε ένα <<γεια σου >> μακρινό δε φτάνει //.  Τριαντατριών χρόνων ο Μεγαλέξανδρος / στα Σούσα αφού αγάπησε πεθαίνει //. Η όμορφη γοργόνα/ που δε το ‘μαθε / στην αμμουδιά την παιδική προσμένει //.  Όποιος γουστάρει πάει / για Μεγαλέξανδρος / << καλή μου ξαναγύρισα >> της λέει //.  Στην όμορφη αγκαλιά της /  ξημερώνεται / κι απ’ τη χαρά της τραγουδάει και κλαίει //. Η τύχη μας μεγάλη / κι ας είναι κάλπικη / Αρίσταρχε, χαράλαμπε, Μανώλη //. Δημήτρη, Παναγιώτη /τη βολέψαμε / για Μεγαλέξανδρος περνάμε όλοι //. 

               ellinikoxronografima

Συνάντηση εργασίας πραγματοποίησε ο βουλευτής Μεσσηνίας της ΝΔ Μίλτος Χρυσομάλλης με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιώργο Γεωργαντά, με βασικό θέμα την πορεία της κατασκευής των αρδευτικών δικτύων του Φιλιατρινού Φράγματος, αλλά και άλλα θέματα ενδιαφέροντος του πρωτογενούς τομέα στη Μεσσηνία. 

«ΞΟΜΠΛΙΑ»

Πλουμίδια και στολίσματα στο Λαογραφικό Μουσείο Κυπαρισσίας με έργα εμπνευσμένα από την ενδυματολογική συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου  

 Διοργάνωση: Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Τριφυλίας (Κ.Ε.Π.Π.Α.ΠΕ.ΔΗ.Τ.)

Υποστήριξη: Εθνικό Ιστορικό Μουσείο

Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού

 Έναρξη για το κοινό: Σάββατο, 28 Μαΐου 2022

 Η Έκθεση «Ξόμπλια, πλουμίδια & στολίδια», με έργα εμπνευσμένα από την ενδυματολογική συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, εμπλουτισμένη με πολύτιμα αντικείμενα από την ενδυματολογική συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, παρουσιάζεται στο Λαογραφικό Μουσείο Κυπαρισσίας (Α΄ όροφος), σε διοργάνωση της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Τριφυλίας και με την υποστήριξη του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου όπου και η έκθεση διοργανώθηκε και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά. Την επιμέλεια της έκθεσης έχει η Ίρις Κρητικού που υπογράφει και τον αρχικό σχεδιασμό της.

Σε διάλογο με μοναδικά αντικείμενα τέχνης δημιουργημένα από εξέχοντες Έλληνες εκπροσώπους των εφαρμοσμένων τεχνών που συστηματικά στο έργο τους αφουγκράζονται και εμπνέονται από την ελληνική παράδοση, θα εκτεθούν μονάκριβα κοσμήματα του παραδοσιακού ελληνικού ενδύματος και αυθεντικά χειροποίητα καλλιτεχνήματα της παραδοσιακής ελληνικής τέχνης από την εθνολογική συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.

 

Την Παρασκευή, 27 Μαΐου 2022 στις 12.00, ο Δήμαρχος Τριφυλίας κ. Γεώργιος Λεβεντάκης, η Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου κ. Δήμητρα Κουκίου και η Εικαστική Επιμελήτρια της Έκθεσης κ. Ίρις Κρητικού, θα υποδεχθούν και θα ξεναγήσουν τους δημοσιογράφους.

 

Το ίδιο απόγευμα και ώρα 18.00, παρουσία της Αναπληρώτριας Διευθύντριας του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου κ. Δήμητρας Κουκίου και της κ. Αγγέλας Βιδάλη, Υπεύθυνης Λαογραφικής Συλλογής Ε.Ι.Μ. θα ξεναγηθούν από την Επιμελήτρια της Έκθεσης οι σύνεδροι από τις 16 χώρες της Εαρινής Συνάντηση του Τομέα CIOFF® Νότιας Ευρώπης, τις εργασίες της οποίας φιλοξενεί ο Δήμος Τριφυλίας.

 

Η έκθεση θα ανοίξει για το κοινό το Σάββατο 28 Μαΐου, στο πλαίσιο του τακτού ωραρίου του Μουσείου, ενώ θα παραμείνει σε λειτουργία έως και τις 15 Ιουλίου 2022.

Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στα 140 σχεδόν χρόνια της δράσης του έχει συλλέξει μεγάλο αριθμό έργων της παραδοσιακής τέχνης, χειροποίητα καλλιτεχνήματα αντιπροσωπευτικά της εποχής τους (18^ος– 19.ος αι.) και της συλλογικής νεοελληνικής ψυχής. Στη μόνιμη έκθεσή του στην Αθήνα, αλλά και στην Ιστορική Οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, του παραρτήματός του στην Ύδρα, καθώς και στο Λαογραφικό Μουσείο Κυπαρισσίας, παρουσιάζονται ορισμένα από αυτά, με κυρίαρχες τις παραδοσιακές φορεσιές από όλες τις περιοχές του Ελληνισμού.

Οι νυφικές και γιορτινές φορεσιές είναι κατά κανόνα καταστόλιστες με κεντήματα και κοσμήματα. Τα κεντήματα, έργα συνήθως ανωνύμων γυναικών, ξεχωρίζουν για την χρωματική τους ποικιλία και αρμονία και τον πλούτο διακοσμητικών τους θεμάτων. Τα ποικιλόμορφα κοσμήματα της φορεσιάς, σφυρήλατα, χυτά, εγχάρακτα, διάτρητα ή κοκκιδωτά, με σμάλτο ή σαβάτι, καλύπτονται με διάκοσμο που επιβίωνε από γενιά σε γενιά.