ΤΟ σκληρό πρόσωπο της οικονομικής κρίσης αλλά και της αδιαφορίας βιώνει καθημερινά μια πολύτεκνη οικογένεια από τη Κυπαρισσία με 4 παιδιά στην οποία η ιδιοκτήτρια κάνει έξωση σε λίγα 24ωρα απαιτώντας τα ενοίκια λίγων μηνών παρά το γεγονός ότι δύο από τα ενήλικα παιδιά 28 και 29 ετών είναι Άτομα με Ειδικές Ανάγκες και η Πολιτεία υποτίθεται ότι επιβάλλει ειδική μέριμνα...
Με δάκρυα στα μάτια μας υποδέχθηκε η 56χρονη κ. Ασπασία Καλαμάκη με το παράπονο που την κατακλύζει μας αναφέρει μένει πολλά χρόνια στη Κυπαρισσία η οποία διαμένει 4 χρόνια σε παλιά οικία με το μίσθωμα των 250 ευρώ και με ελάχιστους οικονομικούς πόρους. Ζήτησε από την σπιτονοικοκυρά που διαμένει στους Γαργαλιάνους, να μειώσει το ενοίκιο στα 150 ευρώ και τώρα κινδυνεύει σε 8 ημέρες σύμφωνα με το εξώδικο σε έξωση. Η 56χρονη νοικοκυρά ξεσπά σε λυγμούς γιατί δεν μπορεί να βρει αλλού σπίτι την στιγμή που έχει 2 ανήλικα παιδιά και 2 παιδιά ως Άτομα με ειδικές ανάγκες που χρήζουν φροντίδας λέγοντας ότι τα προνοιακά επιδόματα καθυστερούν και όταν έρχονται δεν καλύπτουν τις βασικές ανάγκες της οικογένειας. Εξηγεί ότι είναι δύσκολο τα 2 ανήλικα παιδιά που είναι μαθητές να επιβιώσουν καθώς τα χρέη συσσωρεύονται από καταστήματα, ενώ όταν απευθύνθηκε στην εκκλησία πρόσθεσε ότι δεν πήρε καμία βοήθεια. Μάλιστα ζητά την αρωγή του Δήμου και των υπηρεσιών του καθώς ο σύζυγός της δεν έχει πλέον εργασία λόγω της κρίσης.
Η ΚΡΙΣΗ ΓΟΝΑΤΙΣΕ ΜΙΑ 6ΜΕΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2015
Ο κ. Μπάμπης Καλαμάκης υπογραμμίζει ότι είναι οδηγός εδώ και 10 χρόνια αλλά δεν βρίσκει δουλειά την οποία αναζήτησε ακόμα και στη Καλαμάτα ή τον Πύργο χωρίς αποτέλεσμα καθώς πλέον οι δουλειές έχουν περάσει σε χέρια αλλοδαπών σε πολλές περιπτώσεις. Τα μεροκάματα ήταν ελάχιστα όπως μας επισημαίνει λέγοντας ότι η ανθρωπιά είναι απούσα. Στο παλιό οίκημα που μένουν έχει έντονες φθορές και σοβάδες, χωρίς θέρμανση και ανέσεις με αποτέλεσμα να κάνουν μπάνιο με κρύο νερό το χειμώνα ενώ δεν διαθέτουν καν βιβλιάριο υγείας. Η εικόνα που αποτυπώσαμε είναι μάρτυρας της καθημερινής επιβίωσης μιας 6μελής οικογένειας που θέλει να ελπίζει ότι η ανθρωπιά δεν μπορεί να λείπει έστω στο ελάχιστο. Ένα σταυρό που κουβαλούν καθημερινά αλλά χωρίς ελπίδα προς το παρόν και αν γίνει έξωση θα μείνουν κυριολεκτικά στο δρόμο. ΥΠΑΡΧΕΙ κανένας αρμόδιος να συγκινηθεί; ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΖΙΚΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου