ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΛΕΥΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΜΒΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΑΙΟΠΑΡΑΓΩΓΗ

Η φετινή ελαιοκομική παραγωγή εξελισσόταν αρκετά ικανοποιητικά στην Πελοπόννησο και η παραγωγή κυρίως στη Μεσσηνία και Λακωνία αναμενόταν ότι θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Η παρατεταμένη όμως ανομβρία που επικράτησε για αρκετούς μήνες και ιδιαίτερα τους μήνες Ιούλιο – Αύγουστο , Σεπτέμβριο και Οκτώβριο είχε ως αποτέλεσμα να μην εξελιχθεί ομαλά η ελαιοποίηση και η ελαιοπεριεκτικότητα των καρπών λόγω ξηρασίας να είναι μειωμένη. Μάλιστα σε αρκετές περιοχές , διακόπηκε η ανάπτυξη του ελαιοκάρπου , οι ελιές παρέμειναν πολύ μικρές , συρρικνωμένες με χαρακτηριστικά βεβιασμένης ωρίμανσης. Ιδιαίτερα έντονο είναι το πρόβλημα στις μη αρδευόμενες επιτραπέζιες ελιές Καλαμών.
Ήδη οι παραγωγοί βρίσκονται σε απόγνωση γιατί ορισμένα κτήματα θα εγκαταλειφτούνεπειδή οι καρποί έχουν «σταφιδώσει» , όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν. Συγκεκριμένα η ζημιά που έχει προκληθεί στην ελαιοκαλλιέργεια είναι αφ΄ενός ποσοτική και αφ΄ετέρου ποιοτική και συνίσταται:
1) Στην απώλεια ελαιοκάρπου λόγω πρόωρης καρπόπτωσης.
2) Στην μείωση της ελαιοπεριεκτικότητας και συνεπώς ελάττωση του παραγόμενου ελαιολάδου.
3) Στο ότι ο ελαιόκαρπος που έχει ζαρώσει εξωτερικά είναι πολύ πιθανόν να εμφανίσει το οργανικό ελάττωμα «ξερό ξύλο», το οποίο υποβαθμίζει την ποιότητα του παραγόμενου ελαιολάδου.
 4) Στην μεγάλη φυλλόπτωση και συνεπώς μείωση της φυλλικής επιφάνειας
5) Στους ελαιώνες που έχουν υποστεί πρώιμη βεβιασμένη ωρίμανση και έχουν αποκτήσει έντονο μωβ χρώμα, οι μελλοντικές βροχές δεν θα αυξήσουν την ελαιοπεριεκτικότητα, αλλά μόνο το μέγεθος και το βάρους του καρπού. Πρόκειται δηλαδή για μία δραματική καταστροφή που η ζημιά στους μη αρδευόμενους ελαιώνες μεσοσταθμικά ξεπερνά το 30% αλλά σε αρκετές περιοχές (ανάλογα με τη σύσταση του εδάφους , μικροκλίμα κλπ) η ζημιά αγγίζει το 60% και ορισμένα κτήματα δεν θα συγκομισθούν καθόλου. Για τους παραπάνω λόγους , έθεσε το θέμα στη συνεδρίαση της 16ης Οκτωβρίου στο Περιφερειακό Συμβούλιο , με σκοπό αφ΄ ενός με να διεκδικήσουμε αποζημίωση κατ΄ εξαίρεση από τον ΕΛΓΑ αφ΄ετέρου να δρομολογήσουμε έργα υποδομής (φράγματα , λιμνοδεξαμενές , λοιπά εγγειοβελτιωτικά έργα) για την άρδευση των ελαιοδέντρων ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής. Τέλος είναι γνωστό ότι η ελαιοκαλλιέργεια στηρίζει δυναμικά την τοπική οικονομία μας στην Πελοπόννησο και δυστυχώς η φετινή ξηρασία είναι διάδοχος μιας κακής περσινής χρονιάς εξαιτίας του δάκου και του γλοιοσπορίου , με επίπτωση όχι μόνο στην τοπική αγορά, αλλά και στην εθνική μας οικονομία (παράγουμε το 1/3 της εγχώριας ποσότητας ελαιολάδου)