Γράφει: Η Αντωνία Μπούζα
Με βάση μετρήσεις και στατιστικά στοιχεία που έχουν ανακοινωθεί δημόσια, σε Πελοπόννησο και Μεσσηνία, καταγράφονται αρνητικές επιδόσεις στο ΑΕΠ των τελευταίων ετών .Το κατά κεφαλήν εισόδημα της Μεσσηνίας υπολείπεται 17084 μονάδες του μέσου Ευρωπαϊκού όρου, ενώ της Πελοποννήσου 14076 ,μονάδες.
Για την κατάσταση αυτή , πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια και να εξευρεθεί λύση.
Στην Ελλάδα, ως εύκολη και βολική, είναι η επίρριψη ευθυνών, συνήθως στο απρόσωπο κεντρικό Κράτος, ώστε να μην αναζητηθούν ευθύνες θεσμών, πολιτικών, ίσως και προσώπων. Στις γνωστές αγκυλώσεις, κυριαρχεί η έλλειψη συνεννόησης και ουσιαστικών συνεργασιών μεταξύ των θεσμών, αφού υπερισχύει το «κατόπιν ενεργειών μου»
Όμως, αν πράγματι ευθυνόταν μόνο το κεντρικό Κράτος και όχι οι λοιποί αυτοδιοικητικοί θεσμοί, γιατί άλλες Περιφέρειες της Χώρας μας, την ίδια περίοδο, είχαν αλματώδη άνοδο στο ΑΕΠ τους;
Γιατί άλλες Περιφέρειες κινήθηκαν βάσει συγκροτημένου σχεδίου και δεν έχασαν ευκαιρίες χρηματοδότησης;
Γιατί μέσα στην ίδια Περιφέρεια, υπάρχουν Περιφ.Ενότητες που καταγράφουν άνοδο στο ΑΕΠ τους; Πχ η Κορινθία ανέβασε το ΑΕΠ της και η Αρκαδία ,είχε αύξηση κατά 6,2% .
Εκείνο που δυστυχώς συμβαίνει στην Πελοπόννησο είναι η έλλειψη κεντρικού Περιφερειακού στρατηγικού σχεδιασμού, που θα βασίζεται επάνω στις πραγματικές ανάγκες , όπως η συρρίκνωση του πληθυσμού, η απασχόληση, η επένδυση στις πραγματικές δυνατότητες, προοπτικές και καινοτομία .
Ουδείς αρνείται, πως πολλά χρηματοδοτικά προγράμματα, για ένα τεράστιο μείγμα πολιτικών ανά τομέα, εξελίσσονται διαρκώς.
Όμως, πριν από όποιες νέες προσκλήσεις υποβολής προτάσεων χρηματοδότησης πχ για το νέο Πρόγραμμα Πελοπόννησος 2021-2027 , έγινε άραγε κάποια ουσιαστική συζήτηση, αξιολόγηση και παρακολούθηση της απόδοσης, των πραγματικών ευκαιριών, χρησιμότητας και αποδοτικότητας του προηγουμένου Προγράμματος; Πέτυχε, βοήθησε ή όχι τον τόπο; Κερδήθηκαν ή χάθηκαν ευκαιρίες και χρηματικά κονδύλια;
Εκτός των εκάστοτε Κυβερνήσεων, κομβικός της ανάπτυξης είναι ο ρόλος του Α΄ και Β΄βαθμού Αυτοδιοίκησης. Οι περιπεπλεγμένες αρμοδιότητες όμως, φρενάρουν ουσιαστικά την ανάπτυξη. Ουδείς επιθυμεί να τρέξει, να δουλέψει, να ρισκάρει και να έρθει μετά ο άλλος Θεσμός να καπελώσει έργα, δράσεις κλπ
Εκ των αποτελεσμάτων διαφαίνεται πως η αυτοδιοίκηση, δεν τρέχει με τον ίδιο ζήλο , γνώσεις και μεράκι το έργο που της έχει ανατεθεί. Έτσι βλέπουμε κάποιοι να στερούνται εμφανώς ιδεών, να μην διορθώνουν βασικά προβλήματα υποδομών, ύδρευσης , προστασίας περιβάλλοντος κλπ και να αρκούνται μόνο σε αναπλάσεις , εικόνες και θεάματα .
Πως δικαιολογούν άραγε στους πολίτες , ότι στο σχεδιασμό τους υπερτερεί η θολότητα και η αναποτελεσματικότητα;
Πως δικαιολογούν την κατεύθυνση χρηματοδοτήσεων κυρίως, σε άυλες , μη μετρήσιμες και αμφιβόλου αποδοτικότητας δράσεις, τη στιγμή που καρκινοβατούν ή δεν υπάρχουν καν στο πλάνο ,απλά και μεγάλης αναγκαιότητας έργα;
Που βρίσκεται άραγε ο σχεδιασμός για την ανάπτυξη και στήριξη της σπουδαίας δραστηριότητας για την Πελοπόννησο , του πρωτογενούς τομέα; Ποία η Περιφερειακή πολιτική για την ελιά, το σύκο, τα εσπεριδοειδή, τη σταφίδα, την πατάτα, τις θερμοκηπιακές καλλιέργειες , τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων , την κτηνοτροφία, το γάλα κ.α ; Ποίες οι προτάσεις, οι δράσεις, οι πρωτοβουλίες , ο σχεδιασμός και ποίες οι αιτούμενες χρηματοδοτήσεις ;
Όσον αφορά τις λοιπές οικονομικές δραστηριότητες ,δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα κανένας κεντρικός Περιφερειακός σχεδιασμός, ικανός να αντιστρέψει την υπανάπτυξη.
Χαρακτηριστικό των προβλημάτων, είναι η δυσκολία, να προλάβουμε ακόμη και προθεσμίες , για την ολοκλήρωση έργων.
Ένα παράδειγμα υπήρξε η Στρατηγική ΒΑΑ Καλαμάτας 2014-2020,με προϋπολογισμό 9.165.000 ευρώ, όπου λόγω καθυστερήσεων κ.α παραγόντων, υλοποιήθηκε μόνο το 50% του αρχικού προϋπολογισμού και τα υπόλοιπα έργα πέρασαν στη νέα περίοδο , δηλ.λιγότεροι πόροι για τον τόπο.
Πρόσφατο παράδειγμα δυσλειτουργίας και απώλειας χρηματοδοτήσεων, είναι η Στρατηγική της ΟΧΕ Ταϋγέτου που αφορά τους Δήμους Καλαμάτας και Σπάρτης. Αρχικά, είχαν ανακοινωθεί εκτιμήσεις το Νοέμβριο 2023 από την προηγούμενη Περιφ.Αρχή για προϋπολογισμό 40 εκατομ. ευρώ, μετέπειτα με τη νέα Περιφ. Αρχή 25 εκατομ. ευρώ και σήμερα μιλάμε τελικώς για 11.670.000 ευρώ. Αμφίβολη είναι ακόμη και η μελετητική ωριμότητα των προτάσεων που κατατέθηκαν , ενώ τα προτεινόμενα έργα στερούνται αναπτυξιακής πνοής και δεν θα βοηθήσουν ουσιαστικά τα χωριά του Ταυγέτου ώστε να βελτιωθούν οι δημόσιες υποδομές , να επιλυθούν προβλήματα και να δοθούν κίνητρα παραμονής και ευκαιρίες απασχόλησης στους κατοίκους του πανέμορφου ορεινού μας όγκου.Με επιδερμικές, ανούσιες και αντιαναπτυξιακές παρεμβάσεις , ο τόπος θα παραμένει καθηλωμένος.
Τελικά μπαίνει εμφατικά το ερώτημα, αν η αυτοδιοίκηση έχει τις δυνατότητες να ανταποκριθεί στο ρόλο της για να σχεδιάσει και να προωθήσει τις αναγκαίες πολιτικές ανάπτυξης ενός τόπου. Αν έχει τα αντανακλαστικά να αντιληφθεί έγκαιρα τις υστερήσεις και να τις διορθώσει. Αν μπορεί να προτείνει και να διεκδικήσει σθεναρά από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις ,ουσιαστικά , χρήσιμα και αναγκαία έργα για να προοδεύσει ο τόπος μας.
Στην Πελοπόννησο δυστυχώς, είναι εμφανείς οι υστερήσεις στην απόδοση έργου της αυτοδιοίκησης, κάτι που συμπαρασύρει αρνητικά και τις εκάστοτε Κυβερνήσεις, οι οποίες επεδίωξαν με κάθε τρόπο και μέσο, την απόλυτη ταύτιση με αυτοδιοικητικές Αρχές Α΄και Β΄βαθμού .
Παρέβλεψαν πως στα προβλήματα και τις ανάγκες, όλοι δείχνουν για ευθύνες προς τις Κυβερνητικές πολιτικές , ενώ τα θετικά συνήθως σπεύδει και τα καρπώνεται η αυτοδιοίκηση διεκδικώντας μονομερώς τις δάφνες , αφήνοντας σε αρκετές περιπτώσεις, κατά μέρος την αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου