Το 18ο Φεστιβάλ Καλαμάτας αντιστέκεται στην κρίση

Οταν το 1995 η Βίκυ Μαραγκοπούλου τολμούσε να ξεκινήσει ένα Φεστιβάλ Χορού στην Καλαμάτα, ελάχιστοι μπορούσαν να φανταστούν την «αντοχή» του στον χρόνο. Ακόμη λιγότεροι, ίσως, την εξέλιξή του στην ελληνική πολιτιστική διοργάνωση με τη σημαντικότερη διεθνή εμβέλεια. Η πραγματικότητα αποδείχθηκε καλύτερη από την πλέον τολμηρή φαντασία και σήμερα η καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ έχει κάθε λόγο να υπερηφανεύεται για τη διοργάνωση-μοντέλο που η ίδια οραματίστηκε και έγινε πραγματικά η «ψυχή» της.
Η Βίκυ Μαραγκοπούλου επισημαίνει συχνά τις «σταθερές» που έχει θεσμοθετήσει τα τελευταία χρόνια το φεστιβάλ ως προς την επιλογή των καλλιτεχνών που φιλοξενεί. Σταθερές πάνω στις οποίες κινείται και η εφετινή, 18η διοργάνωση, η οποία θα διεξαχθεί στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα στο διάστημα 12-19 Ιουλίου. Η οικονομική κρίση ασφαλώς δεν έχει αφήσει αλώβητο το φεστιβάλ, το οποίο τα τελευταία χρόνια προχωρεί σταθερά στις αναγκαίες προσαρμογές, χωρίς όμως να θυσιάζει την ποιότητα των παραστάσεων αλλά και τη φροντίδα για τη δημιουργία ενός παράλληλου χώρου θεωρητικής υποστήριξης και επαγγελματικής εκπαίδευσης, συμβάλλοντας έτσι αποφασιστικά τόσο σ’ αυτή καθαυτή τη διαμόρφωση κοινού για τον σύγχρονο χορό όσο και στη διεύρυνση των προσδοκιών του κοινού αυτού.
Στη διάρκεια της ανακοίνωσης του εφετινού προγράμματος η Βίκυ Μαραγκοπούλου αναφέρθηκε στον περιορισμό – για λόγους οικονομίας – του φεστιβάλ σε δύο μόνο χώρους (οι παραγωγές θα δοθούν στο Αμφιθέατρο Κάστρου και στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμάτας), στη μείωση του αριθμού των παραστάσεων αλλά και στην πολιτική συγκράτησης των τιμών των εισιτηρίων και στην καθιέρωση ειδικών εκπτώσεων για συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών προκειμένου να διευκολυνθεί το κοινό να παραμείνει κοντά στην τέχνη του σύγχρονου χορού.