Την πιθανότητα να προκληθεί τσουνάμι στις ακτές της Δυτικής Μεσσηνίας (από την περιοχή της Κυπαρισσίας έως την Πύλο) και τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει κάτι τέτοιο μελετά, εκτός από τη σεισμική δραστηριότητα στο δυτικό ελλαδικό τόξο, το πρόγραμμα SeaHellArc. Τα μέχρι τώρα συμπεράσματα της έρευνας συζητούν οι επιστήμονες του προγράμματος σε τριήμερη συνάντηση που ολοκληρώνεται σήμερα στο Ινστιτούτο Νέστωρ της Πύλου, με τη διοργάνωση του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών.Σε χθεσινή παρουσίαση στα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης η συντονίστρια του προγράμματος Ιωάννα Παπούλια, διευθύντρια Ερευνών του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας του ΕΛΚΕΘΕ, χαρακτήρισε πρωτοποριακή την εφαρμογή της συγκεκριμένης τεχνολογίας, δηλαδή τη δημιουργία τοπικού δικτύου με συνδυασμό υποθαλάσσιων και χερσαίων σεισμογράφων (μεταξύ Δυτικής Πελοποννήσου και Ζακύνθου), ώστε τα αποτελέσματα να είναι πιο αξιόπιστα. «Στην Ελλάδα οι περισσότεροι σεισμοί γίνονται σε θαλάσσιο χώρο, άρα είναι σημαντικό να βάζουμε και υποθαλάσσιους σεισμογράφους, για να έχουμε καλύτερο εντοπισμό επικέντρων. Αν κοιτάζουμε το επίκεντρο μόνο από την ξηρά, θα κάνουμε λάθος».
Το πρόγραμμα SeaHellArc έχει διάρκεια τρία χρόνια, ενώ τώρα βρίσκεται κάπου στη μέση του. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι χερσαίοι σταθμοί στη Ζάκυνθο και την Πελοπόννησο (από την Αμαλιάδα μέχρι την Πύλο), το 2006 μέσα σε δύο μήνες κατέγραψαν περισσότερους από 3.500 σεισμούς μεγέθους από 0,5 έως 5 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ. Η κα Παπούλια σημείωσε ότι με την έρευνα του συγκεκριμένου προγράμματος είχε εντοπιστεί και το ρήγμα της Ανδραβίδας που προκάλεσε τον πρόσφατο σεισμό του 6,5. «Η Ανδραβίδα είναι μια επαλήθευση των αποτελεσμάτων μας». Πρόσθεσε ότι ολοκληρώνεται η εγκατάσταση και μόνιμου δικτύου στην περιοχή με έναν υποθαλάσσιο σεισμογράφο και τέσσερις χερσαίους σταθμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου