Γράφει: Η Αντωνία Μπούζα
Ως ατυχής κρίνεται η επιλογή της διθυραμβικής επικοινωνιακής διαχείρισης, από πλευράς της Περιφέρειας Πελοποννήσου, ενός ταλαιπωρημένου τομέα της πολιτικής ευθύνης της, δηλαδή του κοινωνικού τομέα.
Η αλήθεια είναι εντελώς άλλη, ιδίως την περίοδο που διανύουμε, των μεγάλων κοινωνικών αντιθέσεων και προβλημάτων, που έχουν επιφέρει ολέθρια αποτελέσματα στους ευάλωτους συμπολίτες μας.
Τόσο τα Ευρωπαϊκά προγράμματα, όσο και τα άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία που είχαν διεκδικήσει οι Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις από την αρχή λειτουργίας του θεσμού, όσο και οι νέες κρατικές πολιτικές που θεσμοθετούνται τελευταία, πρέπει για να γίνουν πράξη και να στηρίξουν όσους έχουν ανάγκη, να υλοποιηθούν από θεσμικά όργανα, που έχουν τις γνώσεις, τη διάθεση και την ευελιξία να προσπεράσουν τις συχνές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.
Συγχρόνως, οφείλουν να λειτουργήσουν συνεργατικά με άλλους φορείς, αλλά και εποπτικά, σε ότι αφορά την οργάνωση και λειτουργία τους, για καλύτερα αποτελέσματα. Η προβληματική διαχείριση ιδίως στην Πελοπόννησο τα τελευταία έτη, προγραμμάτων κοινωνικής πολιτικής είναι συνεχής και ως φαίνεται εμμένουσα.
Το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Επισιτιστικής και Υλικής Συνδρομής της Περιφέρειας Πελοποννήσου ΤΕΒΑ, που υλοποιείται ανελλιπώς από το 2014, σκανδαλωδώς δεν υλοποιήθηκε στην Πελοπόννησο το 2024, την περίοδο της ανόδου του πληθωρισμού, της ακρίβειας και της διεύρυνσης των ανισοτήτων στην κοινωνία.
Όμως παρά την αλλαγή των διαδικασιών, άλλες Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις κατάφεραν και εκτέλεσαν μέσα στο 2024, το χρήσιμο αυτό πρόγραμμα, σε αντίθεση με την Πελοπόννησο.
Με φανερή δυσκολία και καθυστέρηση έναντι άλλων, είδαμε στις αρχές του τ.ε., πως ανατέθηκε σε ιδιωτική εταιρεία με προϋπολογισμό 28.171.000 ευρώ όλο το πλέγμα των δράσεων που αφορά την προμήθεια και διανομή των αγαθών στους ωφελούμενους του ΤΕΒΑ.. Η επιλογή μάλιστα, να δαπανηθούν από το εν λόγω πρόγραμμα 5.000.000 ευρώ για συμβουλευτικές δράσεις προς τους ευάλωτους συμπολίτες μας, για ψυχολογική υποστήριξη , υγιεινή διατροφή και… διαχείριση οικογενειακού προϋπολογισμού, αναδεικνύει πως δεν έχουν γίνει κατανοητές οι ανάγκες, διότι δεν είναι η ενημέρωση που εκλείπει από τους ευάλωτους , αλλά η υλική συνδρομή.
Το έτερο Πρόγραμμα που σχεδιάζει η Κεντρική εξουσία και υλοποιεί η αυτοδιοίκηση, δηλ. τα Κέντρα Κοινότητας στην Πελοπόννησο, πληροφοριακά, ξεκίνησε το 2017, αρχικά σε λίγους Δήμους της Πελοποννήσου.
Στόχος ήταν η δημιουργία πληροφοριακού συστήματος ,όπου θα αποτυπώνονταν εξατομικευμένα τα κοινωνικά προβλήματα , θα εμπλουτιζόταν το μητρώο όσων έχουν πραγματικά ανάγκη και θα λειτουργούσε αρχικά ως επιτελική δομή, ιδίως για μικρούς Δήμους της Πελοποννήσου, που δεν είχαν κοινωνικές Υπηρεσίες .
8 χρόνια μετά, πληροφορηθήκαμε επισήμως, πως το πρόγραμμα απέτυχε, λειτουργεί κουτσουρεμένα, ενώ πληροφοριακά στοιχεία βοηθητικά της εξατομικευμένης υποστήριξης των ευάλωτων, ως φαίνεται δεν υπάρχουν.
Το ότι σήμερα, κάποιοι θριαμβολογούν για την ανάγκη μετεξέλιξης του Προγράμματος που χρηματοδοτεί το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο ( ΕΚΤ), το οποίο επί της ουσίας δεν κατάφερε να βρει το βηματισμό του , την ώρα που η φτώχεια , η περιθωριοποίηση και ο κοινωνικός αποκλεισμός καθημερινά διευρύνονται και μερίδα των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, διαβιούν δύσκολα και αρκετοί παραβατικά , αποτελεί σημείο των καιρών.
Εν έτει 2025, το πρόγραμμα προχωρά με βήματα σημειωτόν, αφού ακόμη μιλάμε για ίδρυση γραφείων, για διορισμούς υπαλλήλων, επιτελικές δομές και κύριο αντικείμενο τη σύνταξη αναφορών προόδου, καταγραφή των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, μεταναστών κλπ, για προσωπικές συνεντεύξεις , για ημερίδες επαγγελματικού προσανατολισμού, δράσεις ευαισθητοποίησης , παροχή εντύπων κλπ .
Οι μετέχοντες στο πρόγραμμα Δήμοι που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με τους οικονομικά και κοινωνικά ευάλωτους δημότες τους, δείχνουν πως επιθυμούν να «τρέξουν» οι διαδικασίες των Κέντρων Κοινότητας και να εντάξουν στην εν γένει κοινωνική τους πολιτική τη λειτουργία τους.
Ο προβληματισμός όμως υπάρχει , για το αν μπορεί ουσιαστικά η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση να υλοποιήσει με επιτυχία απαιτητικά κοινωνικά προγράμματα, διότι μέχρι σήμερα, μόνο κάποιοι Δήμοι και το εθελοντικό κίνημα των πολιτών που έχουν ευαισθητοποιηθεί στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, έχουν να επιδείξουν απτό έργο και προσφορά.
Ίσως ο ρόλος της Πολιτείας στη διαχείριση των Ευρωπαϊκών πόρων για κοινωνική πολιτική, πρέπει να γίνει πιο ενεργός και ξεκάθαρος , όπως και ο έλεγχος περισσότερο ασφυκτικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου