Σημαντικές μεταβολές καταγράφονται μέσα σε μία δεκαετία στις καλλιέργειες της Περιφέρειας Πελοποννήσου, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
Κατά το διάστημα 2013 έως και 2022, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου η κηπευτική γη μειώθηκε κατά 66,4%, οι αροτραίες εκτάσεις κατά 48,9%, τα αμπέλια και οι σταφίδες κατά 34,9% και οι δενδρώδεις καλλιέργειες κατά 7,96%.
Η μεγαλύτερη μείωση στην κηπευτική γη καταγράφηκε στον νομό Λακωνίας, κατά 84,39%, με την Μεσσηνία να ακολουθεί (78,54%).
Βαρόμετρο η ντομάτα
Αναφερόμενος στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο Πέτρος Κραβαρίτης, ιδιοκτήτης θερμοκηπίου κηπευτικών στο Ξυλόκαστρο, εξηγεί στην «ΥΧ»: «Ισχύει αυτή η μείωση που καταγράφεται, με την ντομάτα να είναι το βαρόμετρο για τα κηπευτικά. Η ντομάτα αντιμετώπισε τρείς μεγάλους εχθρούς: την Tuta absoluta (ο φυλλορύκτης της ντομάτας) που δεν αντιμετωπίζεται πλήρως, την καστανή ρυτίδωση και η σημαντική αύξηση του κόστους καλλιέργειας.
Εάν προσθέσουμε και τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, τότε γίνεται εύκολα κατανοητό γιατί φτάσαμε στο σημερινό σημείο». Όπως τονίζει «δεν υπάρχει μία κεντρική υποστηρικτική πολιτική ενώ λαμβάνονται καταστροφικές αποφάσεις που αποτρέπουν την νεολαία να μείνει στα χωράφια.
Ο πληθυσμός γερνά και δεν αντικαθίσταται. Πλέον υποδεχόμαστε προϊόντα από ξένες χώρες». Σημειώνει δε ότι υπάρχουν πολλές παράμετροι που οδηγούν στη συρρίκνωση του αγροτικού τομέα «όπως και η έλλειψη αρδευτικών έργων με κυριότερο το έργου του Ασωπού».
Έλλειψη εργατικών χεριών
Από την Μεσσηνία ο παραγωγός Γιώργος Καλλιάνης τονίζει ότι « δεν εγκαταλείπονται μόνο οι καλλιέργειες, αλλά εγκαταλείπονται πια ολόκληρα χωριά. «Στην εποχή του πατέρα μας στην Ελαία Μεσσηνίας υπήρχαν πάνω από 20 αγροτικές οικογένειες. Τώρα πλέον έχω μείνει σχεδόν μόνος. Το σήμερα δείχνει ότι οι Έλληνες δεν θέλουν τη δουλειά, ενώ οι περισσότεροι ξένοι επειδή δεν μπορούσαν να βγάλουν χαρτιά έφυγαν σε άλλες χώρες. Για να γίνει κατανοητό, εγώ έκανα εκατό στρέμματα υπαίθρια κηπευτικά, τα οποία έχω εγκαταλείψει πλέον αφού κάποια στιγμή είχα 45 εργάτες και τώρα έχω 15». Και συμπληρώνει: «Έχω 12 τρακτέρ, αλλά ούτε έναν οδηγό. Είμαι 58 ετών και ξεκινάω στις 6.30 το πρωί για να τελειώσω στις 10.00 το βράδυ».
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα κηπευτικά παρουσίασαν την μεγαλύτερη οπισθοχώρηση γιατί δεν υπάρχουν εργατικά. «Τα καρπούζια φέτος ήταν λιγότερα αφού δεν υπήρχαν εργατικά χέρια. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, γιατί τα κηπευτικά θέλουν δουλειά πολύ. Προσωπικά, έκανα αίτηση για εργάτες από την Ινδία πριν από την πανδημία και δεν ήρθαν ποτέ! Υπέβαλα πέρσι τον Ιούλιο αίτηση για 15 εργάτες από την Αίγυπτο και χθες έφτασαν τρεις!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου