Ήταν ένα ήσυχο πρωινό Σαββάτου στα Φιλιατρά, με τον ήλιο να φωτίζει τα σπίτια της κωμόπολης της Μεσσηνίας. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στην κεντρική πλατεία, η οποία βρίσκεται σε φάση ανακατασκευής και αρχίσαμε να περπατάμε στα στενά της πόλης. Τα χαμηλά, παραδοσιακά σπίτια, με τους ασβεστωμένους τοίχους και τα κλειστά παραθυρόφυλλα που κρατούσαν ακόμα τη δροσιά της νύχτας, δημιουργούσαν έναν λαβύρινθο ιστοριών που περίμεναν να ειπωθούν.
Η διαδρομή μας είχε προορισμό το Μουσείο Πάνου και Ηλία Ηλιόπουλου, ένα κρυμμένο πολιτιστικό διαμάντι της Μεσσηνίας. Καθώς στρίβαμε σε ένα ακόμη στενό δρομάκι, η ατμόσφαιρα του τόπου μας μετέφερε σε μια άλλη εποχή, όταν η ζωή κυλούσε με πιο αργούς ρυθμούς.
Συνάντηση με την «ψυχή» του μουσείου
Στην είσοδο του μουσείου μας υποδέχτηκε η Ελένη Κίτσου, μια νέα γυναίκα με ένα χαμόγελο που προδίδει την αγάπη της για αυτό που κάνει. Η Ελένη, θεατρολόγος και θεατροπαιδαγωγός από την περιοχή, επέστρεψε στην πόλη της για να αναλάβει τα εκπαιδευτικά προγράμματα του μουσείου, φέρνοντας μαζί της μια φρέσκια ματιά και ένα πάθος για τη βιωματική μάθηση.
«Το μουσείο αυτό είναι ένας ζωντανός οργανισμός που “αναπνέει” με τις ιστορίες του Πάνου και του Ηλία Ηλιόπουλου», μας εξήγησε καθώς μας οδηγούσε στο εσωτερικό του μουσείου. Η ευγένεια και η γνώση της φαίνονταν σε κάθε της λέξη, ενώ μιλούσε με τον ενθουσιασμό ενός ανθρώπου που πραγματικά πιστεύει στην αποστολή του. Δίπλα της, διακριτικά, και η Χριστίνα Στριμπάκου, που συμβάλλει καθημερινά στη λειτουργία και την ανάπτυξη αυτού του μοναδικού πολιτιστικού χώρου.
Ένας χώρος που αφηγείται ιστορίες
Το μουσείο ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη, γεμάτο συγκινήσεις. Το ισόγειο, όπου λειτουργούσε το παλιό φωτογραφείο, διατηρεί ακόμη την αύρα εκείνης της εποχής. Οι φωτογραφίες του Πάνου Ηλιόπουλου, με την ιδιαίτερη τεχνική τους που «παίζει» με είδωλα και καθρέφτες, δημιουργούν ένα παιχνίδι οπτικών ψευδαισθήσεων που μαγνητίζει το βλέμμα.
Η μαγεία του χώρου
Το μουσείο αγκαλιάζει ένα μοναδικό αίθριο που προσφέρει στιγμές γαλήνης, ενώ η ταράτσα, με την εκπληκτική θέα στους ελαιώνες, το όρος Αιγάλεω και τη θάλασσα, αποτελεί το τέλειο σημείο για στοχασμό. Εκεί πάνω, καθώς το μάτι χάνεται στον ορίζοντα, κατανοείς πώς αυτό το τοπίο στάθηκε πηγή έμπνευσης για δύο γενιές καλλιτεχνών.
Ένας ζωντανός πολιτιστικός κόμβος
Το μουσείο αποτελεί έναν ενεργό πολιτιστικό φορέα. Από εκθέσεις διεθνώς αναγνωρισμένων καλλιτεχνών μέχρι καλλιτεχνικά summer camps για παιδιά, από κινηματογραφικά εργαστήρια μέχρι βιωματικές δράσεις για άτομα με αναπηρία, το μουσείο προσφέρει κάτι για κάθε ηλικία και ενδιαφέρον.
Κατά την επίσκεψή μας, νιώσαμε την εμπειρία ενός μουσείου που δεν αρκείται στο να φυλάει το παρελθόν, αλλά ζει και δημιουργεί στο παρόν, προσφέροντας στους επισκέπτες του ένα κομμάτι από την ψυχή της μεσσηνιακής γης και την καλλιτεχνική κληρονομιά δύο εξαιρετικών δημιουργών.
Το Μουσείο Πάνου και Ηλία Ηλιόπουλου αποδεικνύει ότι η τέχνη και το ταξίδι συνδέονται άρρηκτα. Ανοίγουν παράθυρα σε άγνωστους κόσμους, μας εμπλουτίζουν με εμπειρίες και μας αφήνουν αλλαγμένους, πιο πλούσιους στην ψυχή και στο νου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου