ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΛΕΥΡΙΑ
Αναποτελεσματικές πολιτικές και άδικη φορολογία ενδυνάμωσαν, κυρίως στα χρόνια της παρατεταμένης ύφεσης, τους ισχυρούς και μόνο αυτούς. Οι πιο φτωχοί στην Ελλάδα ακόμα και με βάση τις επίσημες στατιστικές, πλήρωσαν διπλά την κρίση.
Η κοινωνία, έγινε περισσότερο άνιση από ότι ήταν εκείνα τα… «καλά χρόνια» του παρελθόντος με την εξέλιξη των εισοδημάτων να παρουσιάζει ακατανόητες και προκλητικές διαφορές και περίεργες κατά περίπτωση διακυμάνσεις. Κάποιοι λοιπόν, σε αυτά τα ίδια χρόνια της οικονομικής στενότητας και της δυσχέρειας βγήκαν και εξακολουθούν να βγαίνουν κερδισμένοι!
Μελέτη και μάλιστα γερμανικού ιδρύματος, η οποία δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα, κατά τη διερεύνηση μισθών και άλλων απολαβών την περίοδο 2008-2014, έφερε αποκαλυπτικά στοιχεία για έναν «δείκτη απελπισίας» που διαμορφώνουν η φτώχεια και η περιθωριοποίηση στις τοπικές μας κοινωνίες.
Οι ερευνητές ειδικότερα, κατέδειξαν ότι, ενώ το 10% των φτωχότερων νοικοκυριών είχε την συγκεκριμένη πενταετία απώλεια εισοδήματος της τάξεως του 86%, η αντίστοιχη απώλεια του μεγαλύτερου τμήματος υψηλών αποδοχών δεν ξεπέρασε το 20%(!).
Σύμφωνα πάντα με τους ίδιους ερευνητές, ο μεγαλύτερος παράγοντας που συνεισέφερε στην όξυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων και στη φτωχοποίηση πολύ σημαντικού τμήματος του ελληνικού λαού, ήταν τα φορολογικά μέτρα που εφαρμόστηκαν για τη μείωση των ελλειμμάτων και την κάλυψη των υπολοίπων απαιτήσεων των αδίστακτων δανειστών μας.
Παράγοντας αυτής της εικόνας με πολίτες τριων και τεσσάρων «ταχυτήτων» είναι ασφαλώς και ο τομέας της ανεργίας, που τα ίδια χρόνια της έρευνας από το 7,3% εκτινάχθηκαν στο 26,6%, με τους νέους άνεργους να εμφανίζουν το τραγικό ποσοστό του 44%.
Επίσης, το ετήσιο εισόδημα κατά μέσο όρο, μειώθηκε από τα 23.100 ευρώ που ήταν το 2008 στα 17.900 ευρώ το 2012. Οι απασχολούμενοι στον ιδιωτικό χώρο υπέστησαν υπερβολικές μισθολογικές περικοπές και δέχθηκαν το ισχυρότερο πλήγμα από την ανεργία.
Η διεύρυνση εξάλλου, της φορολογικής βάσης και των φορολογούμενων εισοδηματικών και περιουσιακών στοιχείων ήταν τεραστίων διαστάσεων και συνέπεσε με τη συγκυρία δραματικής συρρίκνωσης της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών.
Ηταν όμως και συντριπτικά ανισοβαρής με «χτυπημένες» τις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις. Η κατάργηση του αφορολόγητου 12.000 ευρώ και η φορολόγηση όλων ανεξαιρέτων ακινήτων, χωραφιών κλπ είχε καθοριστική σημασία για το περαιτέρω άνοιγμα των ανισοτήτων…
Να σημειωθεί ότι μεταξύ 2008-2012 οι άμεσοι φόροι που κατέβαλαν οι ασθενέστεροι οικονομικά Έλληνες αυξήθηκαν κατά 125,9% ενώ οι φόροι που κατέβαλαν οι ισχυρότεροι μειώθηκαν κατά 9%... Αν υπολογιστούν και οι φόροι επί των ακινήτων συνολικά η φορολόγηση των ασθενέστερων στρωμάτων αυξήθηκε κατά 337,7% και η φορολόγηση των ισχυρών και ανθεκτικότερων στην κρίση μόλις 9%.
Με βάση τα παραπάνω η επικέντρωση μιας ουσιαστικής πολιτικής στον άνεργο και τις καινούριες μορφές φτώχειας είναι επιβεβλημένη. Πολύ περισσότερο για τις οικογένειες που βρίσκονται σε απόγνωση με έναν, δυο, τρεις ίσως και περισσότερους χωρίς δουλειά και ελπίδα για το μέλλον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου