Γυρνώντας το ρολόι του χρόνου μερικές δεκαετίες πίσω, οι εικόνες στην τότε Κυπαρισσία ήταν όμορφες, γεμάτες μυρωδιές σε δρόμους και σε πλατείες, σε ένα τυπικό ελληνικό σπίτι αναμφίβολα θα είχαν… άρωμα φρέσκου βουτύρου, γαρύφαλλου και πορτοκαλιού, αφού τις χριστουγεννιάτικες ημέρες οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα έχουν την τιμητική τους.
Εικόνες από λαμαρίνες κάθε λογής, μικρές και μεγάλες, καθώς στοιχίζονταν η μία δίπλα στην άλλη, και τις νοικοκυρές να συρρέουν τις μέρες πριν από τα Χριστούγεννα στον ξυλόφουρνο της γειτονιάς για να ετοιμάσουν τα εορταστικά γλυκά, παραμένουν χαραγμένες στη μνήμη των περισσοτέρων, θυμίζοντάς μας κάτι από τα παλιά σε μια εποχή που αλλάζει.
Κάποιες εποχές όπως αναφέρει ο Γιάννης Μ. το άρωμα ήταν διαφορετικό ιδίως την δεκαετία του 80. "Ξυπνούσαμε από το πρωί μετά τις 5 να πούμε τα κάλαντα ακόμα και με βροχή, με απαραίτητη τότε στάση στα καταστήματα αλλά κυρίως στο Δημαρχείο και το Δεσποτικό, που διέμενε ο τότε Ιεράρχης" για να προσθέσει ότι "αυτή η γεύση που μας έχει μείνει είναι οι λουκουμάδες που έφτιαχνε ο Φώτης Παρτσακλός και ο κυρ Πέτρος με μέλι και άρωμα".
Τα αρτοποιεία γέμιζαν από γλυκές απολαύσεις όσο περνούσαν οι μέρες ενώ τότε υπήρχαν πολλές γαλοπούλες ακόμα και στις αυλές μας για να συνοδεύσουν το εορταστικό τραπέζι μαζί με τα απαραίτητα.....
Όπως θυμάται, τις γιορτινές ημέρες οι νοικοκυρές πήγαιναν πάντα με λαμαρίνες, μιας και οι φούρνοι ήταν πολυτέλεια στα παλιά σπίτια. «Υπήρχαν νοικοκυρές που δανείζονταν λαμαρίνες κι έφτιαχναν τα γλυκά στο σπίτι τους πριν έρθουν εδώ να τα ψήσουν, αλλά υπήρχαν και κυρίες ή κύριοι που έρχονταν κι έφτιαχναν εδώ τα διάφορα γλυκά τους, όπως μελομακάρονα, κουραμπιέδες και κουλούρια πορτοκαλιού.
Τα αρώματα ήταν φοβερά, σίγουρα δεν μπορούμε να συγκριθούμε με αυτές τις γυναίκες όσο και να προσπαθούμε!», Άλλωστε, σε αυτό συνέβαλαν καταλυτικά το μεράκι τους και οι αμέτρητες ώρες που περνούσαν στα παρασκευαστήρια των φούρνων τις μέρες πριν από τα Χριστούγεννα.
ΟΙ εποχές άλλαξαν όπως και οι άνθρωποι αλλά η γεύση μιας άλλης εποχής παραμένει αναλλοίωτη....
Δεκάδες λαμαρίνες «έκοβαν βόλτα» στους ξυλόφουρνους τότε, με τη διαδικασία που ακολουθούνταν να τηρείται σχολαστικά: «Θυμάμαι τον παππού και τον πατέρα μου που κάθονταν με τις ώρες, ενώ σημείωναν τα ονόματα πάνω στις λαμαρίνες των γυναικών, ώστε αργότερα να παραλάβει η κάθε μία τη δική της» μας είπε παλιός συμπατριώτης μας.
Σήμερα, τα πράγματα είναι αλλιώς. Αστάθμητοι παράγοντες έχουν συμβάλει με τον τρόπο τους σε αυτό: «Οι καινούργιες νοικοκυρές δε θα προτιμήσουν να φτιάξουν τα χριστουγεννιάτικα γλυκά τους στο φούρνο, αφού αυτό μπορεί να γίνει και από το σπίτι τους, ή θα προτιμήσουν να προμηθευτούν έτοιμα γλυκά. Το οικονομικό, εξάλλου, έχει αλλάξει τις καταναλωτικές μας συνήθειες πλέον αλλά κυρίως ο χρόνος προετοιμασίας» καταλήγουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου