1.1 EAST MED = Eastern Mediterranean Pipeline (Αγωγός Ανατολικής Μεσογείου) Φυσικού Αερίου (ΦΑ) αποτελείται από ένα σύστημα υποθαλάσσιων και χερσαίων αγωγών. Στοχεύει στην απ’ ευθείας διασύνδεση των κοιτασμάτων της Νοτιοανατολικής Μεσογείου
με το Ευρωπαϊκό Σύστημα ΦΑ μέσω της Ελλάδας. Ο αγωγός έχει σχεδιαστεί να μεταφέρει περίπου 15 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ΦΑ από τα πρόσφατα ανακαλυφθέντα κοιτάσματα στην περιοχή της Λεκάνης της Λεβαντίνης (Κύπρος και Ισραήλ) καθώς και τα εν δυνάμει κοιτάσματα στην Ελλάδα τόσο προς το Ελληνικό Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου όσο και προς το αντίστοιχο Ιταλικό μέσω του αγωγού ΠΟΣΕΙΔΩΝ.Συμπεριλαμβάνεται και ο κλάδος του διασυνδετήριου αγωγού Ελλάδας - Βουλγαρίας (IGB, InterconnectorGreece Bulgaria). Το έργο αποτελείται από τα παρακάτω επιμέρους τμήματα: (Α) 150χλμ, περίπου υποθαλάσσιου αγωγού από την Λεκάνη της Λεβαντίνης μέχρι την Κύπρο (Β) 650χλμ περίπου υποθαλάσσιου αγωγού από την Κύπρο έως την Κρήτη (Γ) και (Δ) 500χλμ περίπου χερσαίου αγωγού από την Ηπειρωτική Ελλάδα μέχρι το σημείο διασύνδεσης με τον αγωγό ΠΟΣΕΙΔΟΝ στην Θεσπρωτία 1.2 TAP = Transadriatic Pipeline = Διαδριατικός αγωγός Φυσικού Αερίου. Μεταφορά Αζερικού ΦΑ (από το Αζερμπαϊτζάν) της Κασπίας Θάλασσας διαμέσου Τουρκίας, Ελλάδας (547 χλμ), Αλβανίας και υποθαλάσσια της Αδριατικής Θάλασσας στην Ιταλία. Συνιστά τμήμα του ευρύτερου Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου. Σε ειδική μελέτη του ΙΟΒΕ (Μάιος 2013) αναφέρεται ότι ο TAPεκτιμάται ότι θα δημιουργήσει 4.800 θέσεις εργασίας για 54 χρόνια και προστιθέμενη αξία ύψους 18 δισ. ευρώ, κυρίως, στις περιοχές από τις οποίες θα διέλθει, στη Βόρεια Ελλάδα. Πέραν του γεγονότος ότι η Ελλάδα θα καταστεί ένας ενεργειακός κόμβος με αποτέλεσμα να αναβαθμιστεί πολιτικά και γεωστρατηγικά 1.3 Η Περιφέρεια Πελοποννήσου ως διαμετακομιστική οδός, δηλαδή εδαφικός χώρος διέλευσης (transit) του EastMed, προσδοκά σε πολλά ανταποδοτικά και πολλαπλασιαστικά οφέλη (βλ. δηλώσεις Περιφερειάρχη Π.Τατούλη 2/6/2015 σε ad hoc συνάντηση εργασίας με τη Δημόσια Επιχείρηση Αερίου ΑΕ =ΔΕΠΑ).
Του Κ. Γαλιώτου - Πολ.Μηχ. Ε.Μ.Π., M.Sc. Περιφερειακή Πολιτική U.K.
2. ΑΠΟ ΤΗΝ «NEUE OSTPOLITIK» ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΣΤΗΝ OSTPOLITIK ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ: 2.1. Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ο πρώτος Έλληνας ηγέτης ο οποίος, εν μέσω του σκληρού μεταπολεμικού Ψυχρού Πολέμου (ΗΠΑ-ΕΣΣΔ και ipso facto ΝΑΤΟ-Συμφώνου της Βαρσοβίας) καθώς και μετά την αποκατάσταση της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας[1], δρομολόγησε και καθιέρωσε στο πλαίσιο της Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής το νευραλγικό στρατηγικό άξονα της Neue Ostpolik (Νέα Ανατολική Πολιτική στη Γερμανική γλώσσα)[2]. Μάλλον επηρεασμένος από τους στρατηγικούς οραματισμούς και τις πολιτικές πρακτικές του ευρωπαϊστή γερμανού σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Willy Brandt (1969-1974) σε συνδυασμό με τη de jure και de facto ανεπάρκεια του ΝΑΤΟ να διασφαλίσει την ομαλότητα και την κανονικότητα στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, να επιβάλλει την εφαρμογή του Διεθνούς Δίκαιου και των Αποφάσεων του ΟΗΕ στην κατεχόμενη Κύπρο και, γενικότερα, να αποσοβήσει στις επεκτατικές διαθέσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο[3] 2.2 Πολλά χρόνια αργότερα αφού μεσολάβησε η αποδόμηση της ΕΣΣΔ (1991) και κυριάρχησε ο προσωρινός Μονο-πολισμός των ΗΠΑ (σήμερα ένας εν δυνάμει Πολύ-πολισμός), ο ανιψιός πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής προσπάθησε το 2007 να πράξει κάτι ανάλογο. Αυτή τη φορά στο πεδίο της Διπλωματίας των Αγωγών[4] (και γενικότερα της Ενεργειακής Διπλωματίας) με πεδίο αναφοράς τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη για τη μεταφορά Ρωσικού πετρελαίου της Κασπίας Θάλασσας[5]στο λιμάνι του Burgas (Βουλγαρία), παρακάμπτοντας τα Δαρδανέλια, και από εκεί με αγωγό μήκους 280 km στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Ιδέα που διαμορφώθηκε την περίοδο 1993 επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Βάσει των συμφωνιών το έργο θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί το 2010. Για πολλούς λόγους, η κυβέρνηση της Βουλγαρίας αφού καθυστέρησε με έντεχνες χρονοτριβές και κωλυσιεργίες (προβάλλοντας διάφορες δικαιολογίες) για να πάρει τις σχετικές αποφάσεις με σκοπό την υλοποίηση του έργου, τελικά το 2011 αποχώρησε από το project. Κατά τη διεθνή βιβλιογραφία τούτο έγινε εξαιτίας πιέσεων των ΗΠΑ οι οποίες τότε αντιλήφθηκαν τον επερχόμενο Γεωπολιτικό, Γεωοικονομικό και Γεωστρατηγικό Κίνδυνο στα Βαλκάνια (ειδικά τον Ενεργειακό) από την ενδυνάμωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας υπό τον Πρόεδρο Vladimir Putin[6]. Είναι urbiet orbi γνωστό ότι από τότε δρομολογήθηκε η ανατροπή του Κώστα Καραμανλή η οποία επιταχύνθηκε λίγο αργότερα εξαιτίας της επιτυχούς και πατριωτικής στάσης που επέδειξε (με τη βοήθεια του τότε Γάλλου Προέδρου Nicolas Sarközy) στη ματαίωση της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ κατά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008 2.3 Λόγω συγκυρίας[7], ελήλυθεν η ώρα, τη σκυτάλη της Ostpolitik στο adhoc πεδίο της Διπλωματίας των Αγωγών ΦΑ, να πάρει στα χέρια του ο νυν πρωθυπουργός Α. Τσίπρας επικουρούμενος από τον Υπουργό Εξωτερικών Ν.Κοτζιά και τον Υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενεργείας (ΥΠΑΠΕ) Π.Λαφαζάνη. Πολύ πρόσφατα, στις 19/6/2015 γίναμε όλοι κοινωνοί της Πολιτικής Συμφωνίας (Μνημόνιο Συνεργασίας και όχι συγκεκριμένη Νομικής Δέσμευση) για την ανάπτυξη του Αγωγού Φυσικού Αερίου με την ονομασία Νότιος Ευρωπαϊκός Αγωγός (ΝΕΑ). Πέραν του αγωγού, υπάρχει μια ακόμη διάσταση της Ostpolitik του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ. Είναι η προσπάθεια διεύρυνσης της συνεργασίας της Ελληνικής κυβέρνησης με την ομάδα των χωρών των BRICS (Brazil, Russia, India, China, South Africa) τόσο γενικά όσο και πιο ειδικά σε ότι αφορά στη διερεύνηση της δυνατότητας συνεργασίας με τη νεοσύστατη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα (New Development Bank)[8] που είναι μετεξέλιξη της προϋφισταμένης Αναπτυξιακής Τράπεζας των BRICS με σκοπό τη δημιουργία ενός ανταγωνιστικού πόλου (με διαφορετική στοχοθεσία) της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Ενέργεια της κυβέρνησης για την απόκτηση ισχύος ή προσπάθεια αναζήτησης κάποιας εναλλακτικής λύσης στο πλαίσιο των σκληρών διαπραγματεύσεων του Προγράμματος – Γέφυρα που συνήψε στις 20/2/2015 με τους Θεσμούς, δηλαδή την πρώην Τρόικα: ΔΝΤ, ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), ΕΕ. Δυστυχώς, το εγχείρημα δεν είχε επιτυχία ένεκα ελλείψεως πόρων της Ελληνικής πλευράς για τη συμμετοχή στο εταιρικό κεφάλαιο της Νέας Αναπτυξιακής Τράπεζας (ύψους 10 δις δολάρια κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου