ΧΡΗΜΑ οι ευρωβουλευτές, οι μισθοί και τα προνόμια

Στις Βρυξέλλες ο καιρός δεν είναι πάντα πιστός στο ημερολόγιο. Μπορεί να είναι Ιούνιος, αλλά έξω να ξημερώνει Απρίλιος. Ας ρίχνει και μαύρα καρεκλοπόδαρα από τον ουρανό. Εκείνο το πρωινό του Ιουνίου θα είναι λαμπρό για 21 συμπατριώτες μας. Για τους περισσότερους δε, θα είναι το ομορφότερο της ζωής τους. Μαζί με άλλους 730 Ευρωπαίους θα περάσουν τη μεγάλη πόρτα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αν το κάνουν για πρώτη φορά, θα προσπαθήσουν να κρατήσουν το δέος και την έξαψη σε ελεγχόμενη ένταση. Κάποιοι Έλληνες που εργάζονται για τις πολιτικές ομάδες, θα αναλάβουν να τους βοηθήσουν στα χαρτιά και στις διατυπώσεις. Ούτως ή άλλως, η πρώτη μέρα του νέου ευρωβουλευτή κλείνει όμορφα, όταν ανοίγει λογαριασμό σε μια από τις τρεις βελγικές τράπεζες που βρίσκονται εντός του Κοινοβουλίου. Αυτές τις μέρες στο Στρασβούργο προσπαθώ να κατανοήσω την επαγγελματική διάσταση του ευρωβουλευτή. Και όσο μαθαίνω, τόσο ζηλεύω. «Τι μου άφησε η θητεία; 
Ένα σπίτι στις Βρυξέλλες και εκατό χιλιάρικα σε βελγική τράπεζα» μου λέει μέλος της αντιπροσωπείας μας, με χρήσιμη και αποδοτική, είναι η αλήθεια, παρουσία στο Ευρωκοινοβούλιο. Μπορούσε να βγάλει και περισσότερα. «Μία θητεία μπορεί να σου αφήσει μισό εκατομμύριο στην άκρη», μου λέει άνθρωπος που γνωρίζει ποσά και καταστάσεις. «Όσο περνάει ο καιρός, τόσο θερμαίνεται η σχέση του βουλευτή με τα χρήματα. Όταν έρχονται κάνουν τραπέζια, όταν φεύγουν δεν κερνάνε ούτε καφέ. Θα σου έλεγα ότι είναι ανθρώπινο. Για τους περισσότερους η θητεία είναι μια μοναδική ευκαιρία ζωής. Αν έχουν τα προσόντα, ίσως αναζητήσουν κάτι άλλο στη συνέχεια. Αν δεν τα έχουν, τότε θα κάνουν τουλάχιστον ένα κομπόδεμα. Υπάρχουν ευρωβουλευτές που γύρισαν με εκατομμύρια πίσω... Υπάρχουν και άλλοι που ξόδεψαν πολλά προωθώντας θέσεις». Το απαιτητικό επάγγελμα του ευρωβουλευτή αμείβεται ηγεμονικά. Η γενναιοδωρία του αρχηγού, που χάριζε τις θέσεις, μπορούσε να αποτιμηθεί μέχρι τελευταίου σεντ. Και οι σταυροί του λαού θα αντιστοιχούν σε πενηντάρικα.