ΟΝΕΙΡΟ ΤΑ ΥΔΡΟΠΑΛΝΑ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ;

Οι καθυστερήσεις στις αδειοδοτήσεις των υδατοδρομίων έχουν μετατρέψει το εγχείρημα σε σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες με τις αιτήσεις να συρρέουν κατά δεκάδες στους αρμόδιους φορείς και τις αδειοδοτήσεις να μην παίρνουν σάρκα και οστά. Στελέχη της αγοράς, η οποία αναζητεί τρόπους ανάπτυξης, επισημαίνουν ότι εμπόδιο στην αδειοδότηση αποτελούν ορισμένα σημεία στον νόμο, που απαιτούν διαδικασίες οι οποίες δεν ανταποκρίνονται με ευκολία στην ελληνική πραγματικότητα. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η προϋπόθεση έγκρισης μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία όμως να μην αφορά μόνο το υδατοδρόμιο αλλά και το λιμάνι στο οποίο θα λειτουργεί το υδατοδρόμιο. Πρακτικά ζητείται έγκριση μελέτης για ολόκληρο το λιμάνι, το οποίο όμως αποτελεί μια υφιστάμενη (σαφώς και αδειοδοτημένη) δομή η οποία βρίσκεται σε λειτουργία και δεν πληροί απαραίτητα τους όρους που έχουν οριστεί για τα υδατοδρόμια. Τα παραπάνω αναφέρονται σε σχετικό ρεπορτάζ της Αλεξάνδρας Κασίμη στην χθεσινή "Καθημερινή, όπου υπογραμμίζονται και τα εξής:
"Σήμερα το μοναδικό υδατοδρόμιο που διαθέτει άδεια λειτουργίας είναι αυτό της Κέρκυρας αποτρέποντας πρακτικά την πτητική δραστηριότητα, καθώς οι πτήσεις πρέπει να συνδέουν δύο υδατοδρόμια τουλάχιστον. Στόχος των εταιρειών που επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν στον κλάδο δεν είναι οι πτήσεις για περιηγήσεις. Οι εμπλεκόμενοι στην αγορά στοχεύουν να υποκαταστήσουν μέρος της ακτοπλοϊκής και ενδεχομένως αεροπορικής δραστηριότητας παρέχοντας μια εναλλακτική στους ταξιδιώτες εντός της χώρας. Η ενίσχυση της διασύνδεσης νησιών μεταξύ τους, αλλά και με ηπειρωτικούς προορισμούς, αποτελεί το κυρίαρχο μέρος του σχεδιασμού λειτουργίας των υδροπλάνων.