«Η συντριπτική υπεροχή της στάθμισης των παρεμβάσεων στα έσοδα σε σχέση με τις συνολικές δημοσιονομικές παρεμβάσεις, δημιουργεί ένα ασφυκτικό περιβάλλον στην υπό ανάκαμψη οικονομία, επιτείνοντας την ύφεση ή περιορίζοντας τις προοπτικές ανάκαμψής της. Το σημαντικότερο είναι ότι οι αυξήσεις φόρων αποθαρρύνουν την εργασία και την επιχειρηματικότητα (από την πλευρά της προσφοράς) και επομένως θολώνουν τις προοπτικές ανάκαμψη», σημειώνει στην Έκθεση του, τονίζοντας ότι για να μπορέσει η δημοσιονομική πολιτική να συμβάλει στην έξοδο από το τούνελ της ύφεσης, θα πρέπει να αναθεωρηθούν προς τα κάτω οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Και σ’ αυτό- όπως υπογραμμίζει- σύμμαχος θα είναι το ΔΝΤ. Ειδικά όσον αφορά στη συνταγή της αύξησης των φόρων, το Γραφείο παρατηρεί ότι το 2016 η αναλογία των νέων παρεμβάσεων στα έσοδα σε σχέση με αυτών στις δαπάνες ήταν 0,75, ενώ το 2017 η αναλογία αυτή αυξήθηκε στο 15,9 κι αυτό σημαίνει ότι σωρευτικά στη διετία 2016-2017 ο λόγος εσόδων προς δαπάνες διαμορφώνεται στο 3,17! Το χειρότερο όλων είναι η αναλογία άμεσων- έμμεσων φόρων.
Όπως παρατηρείται εύστοχα, ο λόγος τους αποτελεί ένδειξη της πρόθεσης της δημοσιονομικής πολιτικής να ενισχύσει την αναδιανομή του εισοδήματος προς όφελος των χαμηλών εισοδημάτων. Αυτό σημαίνει ότι όσο μικρότερος είναι ο λόγος τόσο πιο κοινωνικά δίκαιη είναι η φορολογία. Τι προκύπτει, όμως, από τα στοιχεία του Προϋπολογισμού; Ο λόγος των έμμεσων προς άμεσους φόρους ενώ μειωνόταν συνεχώς μετά το 2010 (1,53), το 2015 αυξήθηκε (σε 1,19 από 1,15 το 2014) και το 2016 εκτιμάται ότι επίσης θα αυξηθεί περαιτέρω (1,21), ενώ το 2017 προβλέπεται σημαντική αύξησή του σε 1,3., άρα η λογική του «οι έχοντες πληρώνουν περισσότερα» πάει… περίπατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου