ΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΙΘΙΟΠΙΑΣ- ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΤΗΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ - kyparissianews.com- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΡΙΦΥΛΙΑ, ΜΕΣΣΗΝΙΑ, ΕΛΛΑΔΑ

kyparissianews.com- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΡΙΦΥΛΙΑ, ΜΕΣΣΗΝΙΑ, ΕΛΛΑΔΑ

24ΩΡΗ ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ-ΤΡΙΦΥΛΙΑ- ΜΕΣΣΗΝΙΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ


Κυριακή 19 Αυγούστου 2018

ΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΙΘΙΟΠΙΑΣ- ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΤΗΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ

    
   ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΖΙΚΑΣ-VIDEO

ΟΠΟΥ γη και Πατρίς έλεγαν οι απόδημοι συμπατριώτες μας όταν εγκαταστάθηκαν σε ξένες χώρες αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψαν την οσμή που αναδύουν τα τιμημένα χώματα της Ελλάδας. Μόνο που οι Έλληνες κατά 95% πλημμύρισαν την υφήλιο και πέτυχαν να είναι σε υψηλές θέσεις και διακρίσεις από την επιστήμη μέχρι την πολιτική.
Υπάρχει όμως και μια άλλη Ελλάδα. Αυτή που ξεχάστηκαν. Τα παιδιά της Ελλάδας που βιώνουν σήμερα όταν έρχονται να σπουδάσουν μια άλλη πατρίδα. Για αυτά τα παιδιά μας μίλησε αποκλειστικά στην ιστορική πόλη της Τριφυλίας η φωτογράφος, ρεπόρτερ και καταξιωμένη επιστήμονας Χριστίνα Βάζου που αγαπά την περιοχή όσο κάθε άλλο. Με αφορμή το ντοκιμαντέρν "Από την Αφρικη΄με αγάπη-Ελληνοαιθιοπικά" για την ελληνική κοινότητα που παρουσιάστηκε στην Φαρακλάδα, μας μίλησε για το εγχείρημα καθώς το φιλμ θα προβληθεί σύντομα σε μεγάλα φεστιβάλ!
ΑΓΑΠΟΥΝ ΔΥΟ ΧΩΡΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΕΛΛΑΔΑ...
Τόνισε ότι "το ντοκιμαντέρ από τους Ελληνοαιθίοπες που ζουν στην Αντίς Αμπέμπα αναδεικνύοντας θέματα ταυτότητας, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, θέματα με την ιθαγένεια, υπάρχει Ελληνικό σχολείο στην πόλη που φοιτούν δεκάδες παιδιά όπως η Μαγδαληνή, η οποία έχει πάρει Ελληνικό απολυτήριο καθώς μέσα από το φιλμ μεταφερόμαστε σε μια άλλη Ελλάδα, την οποία δεν γνωρίζουμε για την γέφυρα επικοινωνίας που χτίζουμε καθημερινά".  
Το μεγαλύτερο πρόβλημα των Ελλήνων μαθητών όπως επισημαίνει "που αποφοιτούν είναι οι σπουδές τους που θέλουν να γίνουν στην χώρα μας, αντιμετωπίζοντας τεράστια προβλήματα αποδοχής καθώς βλέπουν το χρώμα, αλλά δεν γνωρίζουν ότι είναι έλληνες ούτε την κουλτούρα της χώρας που μεγάλωσαν και θέλουμε να εξακτινώσουμε αυτή την γνώση στη χώρα μας". 
ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΥΘΙΚΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ, ΤΗΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ
Η Ελληνίδα μαθήτρια που αποφοίτησε από το σχολείο Μαγδαληνή Σέντρου με άψογο χειρισμό της γλώσσας μας είπε ότι 'τελείωσε το ελληνικό σχολείο στην Αντίς Αμπέμπα και ήρθα εδώ για να σπουδάσω με μεγάλες δυσκολίες καθώς οι διαφορές είναι τεράστιες παρότι αγαπούμε τον ελληνικό πολιτισμό".
Απαντώντας σε ερώτηση για ποιον λόγο επελέγη η πόλη της Κυπαρισσίας μας αποκάλυψε ότι "στο σχολείο μας είχαμε μια εξαιρετική κυρία που καταγόταν από την Κυπαρισσία, την κυρία Μπούρα, την οποία αγαπούσαμε πολύ καθώς στην τάξη μας περιέγραψε την πόλη, την ιστορία της μέσα από βιβλία και φυλλάδια" λέγοντας ότι "ήθελα πολύ να έρθω να δω από κοντά την ιστορική πόλη". 
Τα ξεχασμένα παιδιά της Ελλάδας που βιώνουν το θέμα της ιθαγένειας ελπίζοντας ότι θα κλείσει αυτός ο φαύλος κύκλος της γραφειοκρατίας, καθώς η μοναδική μας επικοινωνία εξακολουθεί να υπάρχει μέσω του ελληνικού σχολείου".
Ποιά είναι η συμπατριώτης μας Χριστίνα Βάζου:
Είναι φωτογράφος με εξειδίκευση στο ρεπορτάζ και τη φωτογραφία ντοκουμέντο.
Απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών. Μετά από μία εκπαίδευση στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις στη Γερμανία (1987-1990) φοίτησε στη Σχολή Φωτογραφίας και Βίντεο Focus στην Αθήνα (1991-1994) και το 2011-2012 έκανε ένα μεταπτυχιακό στο LCC του Λονδίνου με αντικείμενο «φωτορεπορτάζ και φωτογραφία ντοκουμέντο» λαμβάνοντας διάκριση για τη μεταπτυχιακή εργασία της με τίτλο «Πίσω απο την σκηνή της Ελληνικής κρίσης». Έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους «Γιατρούς Χωρίς Σύνορα», τη «Συσπείρωση για τη ψυχιατρική μεταρρύθμιση» και το «Ιατρείο Πόνου και Παρηγορικής Αγωγής» του Αρεταίειου Νοσοκομείου.
Φωτογραφίες της έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα, Γερμανία, Bέλγιο, Αγγλία, Ιρλανδία, Γεωργία, Λιθουανία. Από τη “Θεσσαλονίκη, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1997” έχει εκδοθεί το λεύκωμα “Ο Ελληνισμός της Διασποράς” και από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο της Τρίπολης το λεύκωμα “Η πορεία και η Ζωή” (2005).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Pages