ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑNΤΙΝΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Παντού άνθρωποι, πόσες κρυμμένες πληγές και άνθρωποι γεμάτοι ρωγμές άραγε; Παντού κριτικές και θεωρίες, από τους ίδιους, για το δικό τους μόνο παιχνίδι. Λυσσαλέα αγωνίζονται οι βολεμένοι και τηλωμένοι, μην χάσουν τα προνόμια τους και ανατείλει το φως της ελπίδας και της ζωής για όλους, στην Τριφυλία μας.
Μπροστά στης ντροπής τα σβηστά φώτα του κάστρου Κυπαρισσίας, δείχνουν με το δάκτυλο τους το ελάφι και λένε, να ένα άλογο. Και οι πολλοί των συνειδήσεων, παραδομένοι, αισθάνονται ενοχές, ντρέπονται να πουν κάτι, μήπως τους χλευάσουν, λες να είναι αλήθεια άλογο αναρωτιούνται; Παντού ψεύτες, που προδίδουν υποσχέσεις, κρυμμένοι στα σκοτάδια του ΕΓΩ τους.
Μην φοβάστε, φίλοι μου, το καράβι της Τριφυλίας μας ξεκίνησε, να ταξιδέψουμε όλοι μαζί, να γίνουμε ένα, για τον ίδιο σκοπό, να φέρουμε το μέλλον, τις χαμένες αρετές μας και την ανθρωπιά, το χρωστάμε στην Τριφυλία μας. Χά'ι'δω, ευλογημένη από τον Θεό, συνέχισε τον περήφανο και τίμιο αγώνα σου. Δεν είναι αγώνας μόνο δικός σου, είναι αγώνας για όλους μας, για το μέλλον των παιδιών μας και της Τριφυλίας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου