Με την εκτόξευση της τάσης της οργανοληπτικής ανάλυσης (γευστικής δοκιμής) του ελαιολάδου, πολλοί καταναλωτές έχουν αποπροσανατολιστεί από τον λόγο για τον οποίον είχαν εξ αρχής εντάξει τις υπερτροφές, όπως το ελαιόλαδο, στη διατροφή τους. Το χρησιμοποιούμε για τη γεύση ή για τις πολλές τους φαινολικές ενώσεις που αναβλύζουν θεραπευτικές ιδιότητες; Είναι ευρέως γνωστό και τεκμηριωμένο πως το ελαιόλαδο ενισχύει την υγεία της καρδιάς και προλαμβάνει τα εγκεφαλικά επεισόδια. Συνεχιζόμενες επιστημονικές έρευνες επιβεβαιώνουν τη χρήση ελαιολάδου για την πρόληψη και/ή την αντιμετώπιση πολλών παθήσεων, όπως του σακχαρώδη διαβήτη, του καρκίνου και των νευροεκφυλιστικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένων της νόσου Αλτσχάιμερ και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Με την προϋπόθεση ότι δεν είναι χαλασμένα, όλα τα ελαιόλαδα κάνουν καλό. Είναι μονοακόρεστο λιπαρό, το οποίο είναι «καλό» λίπος και μπορεί να αντικαταστήσει τα ζωικά λίπη για υγεία και μακροζωία. Παρ' όλα αυτά, πρόσφατες επιστημονικές έρευνες στο ελαιόλαδο εστιάζουν στις ενισχυτικές για την υγεία διαστάσεις και χρήσεις των φαινολικών ενώσεων και συγκεκριμένα της ολεοκανθάλης. Μολαταύτα, εδώ είναι που παρουσιάζεται η πιπεράτη και πικρή γεύση του ελαιολάδου.
Η Ολεοκανθάλη ενεργοποιεί ένα αντανακλαστικό στο πίσω μέρος του λαιμού 2-3 δευτερόλεπτα μετά την κατάποση. Αυτό μπορεί να προκαλέσει βήχα. Η άλλη μεγάλη ένωση, η Ολεασίνη, του προσδίδει την ελαφρά πικρή του γεύση. Θα ξέρετε ότι έχετε ένα ελαιόλαδο υψηλής θεραπευτικής ποιότητας, αν αισθανθείτε αυτό το πιπεράτο ή και πικρό φαινόμενο. Οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί έκαναν λόγο για αυτήν την πικρή και πιπεράτη γεύση στα πιο υγιεινά, πρώτης έκθλιψης ελαιόλαδα. Προτείνουν την ανάμειξή του με κρασί, και ίσως αυτός είναι ο λόγος που το βαλσαμικό ξύδι έχει περάσει στην ιστορία ως ο σύντροφος του ελαιολάδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου