O ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΟΥΚΟΥΜΗΣ ΠΗΡΕ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ Ι.ΕΚ. ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ- ΟΙ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΠΑΧΥΛΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ

Σχετικά με τη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στα Φιλιατρά την Παρασκευή 12/9/2014, με πρωτοβουλία του Εμπορικού Συλλόγου Φιλιατρών για τη στέγαση του Δημόσιου ΙΕΚ Τριφυλίας και τα σχετικά δημοσιεύματα των τοπικών έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ, έχω να παρατηρήσω τα εξής: 
Κατ’αρχήν θα ήθελα να επισημάνω ότι δε συμφωνήσαμε όλοι όσοι παρευρεθήκαμε σε αυτή τη σύσκεψη με τη θέση του Εμπορικού Συλλόγου Φιλιατρών, ότι η έδρα του ΙΕΚ πρέπει να είναι τα Φιλιατρά, χωρίς να παραγνωρίζω τα σοβαρά επιχειρήματα που αναπτύχθηκαν από τη μεριά τους για να τεκμηριώσουν τη θέση τους αυτή. Θεωρώ όμως ότι είναι άκρως αποπροσανατολιστικό και διχαστικό για την κοινωνία της Τριφυλίας το δίλλημα που τίθεται από τον Εμπορικό Σύλλογο Φιλιατρών, Κυπαρισσία ή Φιλιατρά, παραγνωρίζοντας όλα τα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι , οι αγρότες, οι επαγγελματίες και όλα τα λαϊκά στρώματα και στις δύο πόλεις, εξ’αιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής της Κυβέρνησης και της ΕΕ, περιμένοντας να μας σώσει η ίδρυση του ΙΕΚ στην πόλη μας. 
Βεβαίως έχουν δίκιο όταν επισημαίνουν ότι δεν υπήρξε μέχρι σήμερα καμιά ενημέρωση και δεν αναπτύχθηκε κανένας διάλογος για να παρθεί μια απόφαση με όσο το δυνατόν αντικειμενικά κριτήρια για το που υπάρχουν οι καλύτερες προϋποθέσεις εγκατάστασης του ΙΕΚ. Αν υπήρξαν παραλήψεις, μεθοδεύσεις ή άλλες σκοπιμότητες από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος να απαντήσω. Θα ήθελα όμως να επισημάνω λίγα πράγματα για την ίδια τη φυσιογνωμία των ΙΕΚ και τους στόχους ίδρυσής τους, για να μην καλλιεργούνται αβάσιμες προσδοκίες από τους νέους που δε βρίσκουν άλλη διέξοδο και θέλουν να φοιτήσουν σε αυτά. Πρέπει να γνωρίζουν ότι μέσα από τις σχολές αυτές, η κυβέρνηση και η άρχουσα τάξη της χώρας μας θέλουν να δημιουργήσουν ειδικευμένους εργαζόμενους, που τους θέλουν όμως φτηνούς, χωρίς δικαιώματα με το κεφάλι σκυφτό. Οι απαράδεκτες συνθήκες στην πρακτική με τα μεροκάματα «χαρτζιλίκι», την απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά δεν τελειώνουν με το πτυχίο, γενικεύονται σε όλους τους εργαζόμενους. 
Θέλουν το νέο να περιπλανιέται από την ανεργία στη «ψευτοκατάρτιση» , στη δουλειά χωρίς δικαιώματα, για ένα κομμάτι ψωμί και πάλι στην ανεργία. Να ρίξει τις απαιτήσεις του για τους όρους πρακτικής, τις παροχές για σίτιση και στέγαση, την ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη, για όσα δικαιούται στη σχολή δωρεάν (αναλώσιμα, εργαλεία, βιβλία, μετακίνηση κλπ). Τα ΙΕΚ όπως λειτουργούν μέχρι σήμερα είναι μακριά από τις απαιτήσεις των νέων των λαϊκών οικογενειών για ένα ενιαίο σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης μετά το Λύκειο, όπου τα πτυχία που θα παρέχονται θα είναι η μοναδική προϋπόθεση για δουλειά.