Το… success story της Μεσσηνίας μπαίνει και στην ελιά

Η τελευταία ποιητική συλλογή της Κικής Δημουλά κυκλοφορεί εδώ και καιρό και φέρει τον τίτλο «Δημόσιος Καιρός». Η επιλογή του επιθέτου «δημόσιος» είναι ανοικτή σε πολλαπλές αναγνώσεις. Ο καιρός υποσκάπτει κάθε βεβαιότητα, κάθε μονιμότητα. Αν και αθέατος, τα αποτελέσματά του είναι σε όλους γνωστά, «δημόσια». Δεν κρύβονται και, κυρίως, δεν αναστρέφονται οι συνέπειές του. Είναι φανερές. Η Κική Δημουλά στη συγκεκριμένη συλλογή καταφέρνει να κοινωνικοποιήσει την έγνοια, την αγωνία σχετικά με την απώλεια του δημόσιου ήθους. Διότι, μη γελιόμαστε: καταφέραμε να βαρεθούμε την ίδια μας τη χώρα, ψάχνουμε τον τρόπο, όσοι την αγαπάμε, να την κάνουμε ενδιαφέρουσα και δεν τον βρίσκουμε. Ευτυχώς, μέσα στη γενική μιζέρια, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αγαπούν τη δουλειά τους, αλλά και τον τόπο τους. Κι αυτό, σύμφωνα και με τον ορισμό της ποιήτριας, είναι φανερό, δημόσιο. Χθες το πρωί, η Ομάδα Γευσιγνωσίας Ελαιολάδου Καλαμάτας, του ΤΕΙ Πελοποννήσου (Καλαμάτας), παραχώρησε συνέντευξη Τύπου στα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης, προκειμένου να ενημερώσει τους πολίτες για τα πεπραγμένα του παρελθόντος, αλλά και τα σχέδιά της, βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα.
Στο πάνελ των μελών που πήραν μέρος στη συνέντευξη ήταν και η τεχνολόγος Τροφίμων, Βελούδω Βελισσάρη. Όταν τελείωσε η ενημέρωση, τη ρωτήσαμε πού βρίσκει το χρόνο και τη διάθεση να κάνει για χρόνια μια εθελοντική εργασία, από την οποία δεν έχει κανένα υλικό κέρδος. Η απάντησή της ήταν αφοπλιστική. «Είναι τιμή μου που αποτελώ μέλος της συγκεκριμένης Ομάδας», μας είπε και πρόσθεσε: «Αγαπάω τον τόπο μου, αγαπάω το προϊόν που λέγεται λάδι και ελιά, αφού για χρόνια οι μνήμες μου ήταν ταυτισμένες μαζί τους, θέλω να βελτιωθεί και να αποκτήσει την αξία που του αρμόζει». Να, λοιπόν, μια πρώτη απάντηση στα ερωτήματα της ποιήτριας. 'Θάρρος'