Η Ελλάδα αδυνατεί να δρέψει τους καρπούς της πλούσιας παραγωγής της σε ελαιόλαδο, σχολιάζει το περιοδικό Politico, επισημαίνοντας ότι η χώρα μας είναι ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός ελαιολάδου στον κόσμο κι όμως δεν μπορεί να εισπράξει τα κέρδη που θα μπορούσε να έχει από εξαγωγές.
Όπως αναφέρει το άρθρο που γράφτηκε ως οδοιπορικό στο νησί της Θάσου, στο αποκορύφωμα της κρίσης της ευρωζώνης, πολλοί Έλληνες συνήθιζαν να λένε του στίχους του Οδυσσέα Ελύτη για το πολύπαθο έθνος που ήταν πάντα σε θέση να ξαναστεθεί στα πόδια του χάρη σε τρεις «θησαυρούς»: το ελαιόλαδο, τα αμπέλια και τα καράβια.
Η Ελλάδα προσπαθεί να αναγάγει τα τρία αυτά assets σε εξαγώγιμο πλούτο. Από αυτά τα τρία πράγματα όμως, το ελαιόλαδο δεν φαίνεται ικανό να σηκώσει το βάρος της αναγέννησης της ελληνικής οικονομίας.
Θεωρητικά, η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι μια υπερδύναμη στον τομέα του ελαιόλαδου, καθώς όχι μόνο είναι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός, αλλά έχει και ένα ασυνήθιστο ποσοστό παραγωγής έξτρα παρθένου ελαιόλαδου.
Αν και η φετινή σοδειά αναμένεται να είναι καλή φέτος, το μόνιμο πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα δεν θα αποκομίσει το μάξιμουμ αυτών που μπορεί. Η μεγαλύτερη ποσότητα λαδιού ελιάς πωλείται χύμα στην Ιταλία σε χαμηλές τιμές, εκεί εμφιαλώνεται και πωλείται σαν χρυσάφι σε σούπερ μάρκετ ανά την Ευρώπη με πολυτελείς ιταλικές ετικέτες.
Μόλις το 27% της ελληνικής παραγωγής φέρει ελληνική ετικέτα και ελληνική μάρκα, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος.
Ορισμένοι κατηγορούν για αυτή την κατάσταση αγροτικούς συνεταιρισμούς που λειτουργούσαν επί δεκαετίες ως ελίτ της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας. Αλλοι λένε ότι οι αγρότες δεν έχουν την τεχνογνωσία ώστε να εγγυηθούν μια συνεχή ποιότητα στους εμπόρους λιανικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου