ΠΡΙΝ ΑΠΟ 3 ΧΡΟΝΙΑ Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 62 χρόνων ο δημοσιογράφος - εκδότης της εφημερίδας «Φωνή Μεσσηνίας» και επί σειρά ετών μέλος της Ένωσης Ιδιοκτητών Επαρχιακού Τύπου, Θανάσης Τσαμούλης. Ο Μεσσήνιος δημοσιογράφος και εκδότης έδινε τότε το τελευταίο χρονικό διάστημα μάχη με τον καρκίνο, την οποία δυστυχώς δεν κέρδισε.
Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα της Φωνής https://foninews.gr...
"Είναι εκείνοι οι άνθρωποι, οι οποίοι φοβούνται τον θάνατο, κάποιοι άλλοι, που φοβούνται να ρισκάρουν να ζήσουν και είναι κι εκείνοι, που όσες φοβίες κι αν είχαν, όσα εμπόδια, όσες… αναποδιές, έβρισκαν πάντα τον δρόμο να… επιβιώσουν! Ο Θανάσης ο Τσαμούλης, ο δικός μας Θανάσης, δεν έχασε ποτέ το δρόμο του…
Μπορεί τώρα στο τέλος, να μην πάλεψε πολύ, όμως για όλους εμάς, κέρδισε την πιο μεγάλη μάχη… Τη μάχη της αθανασίας, αφού μας αφήνει μια τεράστια παρακαταθήκη, μια παρακαταθήκη που κανένας από ‘μας, δε θα… αντάλλασσε με τίποτε και για κανέναν λόγο! Μια παρακαταθήκη ανθρωπιάς, αξιοπρέπειας, αγάπης και πάθους για το λειτούργημα… Η μελάνη που χρησιμοποίησε όλα αυτά τα χρόνια, δε θα σβήσει ποτέ, καθώς έχει χαράξει ανεξίτηλα στις ψυχές μας, οι οποίες καθημερινά θα συναντιούνται με τη δική του, αθάνατη ψυχή, στα μονοπάτια του μυαλού μας…
Το τελευταίο αντίο, συγγενείς, συνεργάτες και φίλοι, θα το πούμε στην Αυλώνα την Παρασκευή στις 12 το μεσημέρι, ενώ η «ΦΩΝΗ», θα κυκλοφορήσει ξανά, την ημέρα της κηδείας με ένα μικρό αφιέρωμα στη μνήμη του, αφού τίποτε για ‘μας δε θα είναι αρκετό για να περιγράψει όσα έχουμε καλά κρυμμένα στην καρδιά μας…"
Ο «Μεσσηνιακός Λόγος» τιμά τη μνήμη του μαχητή της Δημοσιογραφίας και εκδότη της «Φωνής» ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΑΜΟΥΛΗ
«Πολυαγαπημένε φίλε και συνάδελφε Θανάση Τσαμούλη.
Ο μέγιστος των ιστορικών ανδρών της αρχαιότητας Θουκυδίδης στο διαχρονικό, ανά τους αιώνες, μήνυμά του που περιέχεται στον περίφημο Επιτάφιο του Περικλέους, τονίζει ότι τους άνδρες που διακρίθησαν με έργα στη ζωή τους θα πρέπει έμπρακτα να τους τιμάμε και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «έργω και τας τιμάς δηλούσθε» και ένας τέτοιος άνδρας που αναλώθηκε στη διάρκεια της πολυκύμαντης ζωής του στην υπεράσπιση των πανανθρώπινων ιδανικών της Ελευθερίας και της δημοκρατίας και ειδικότερα της Ελευθεροτυπίας, ως μάχιμος δημοσιογράφος, εκδότης και διευθυντής της μαχητικής ΦΩΝΗΣ έως ύστατης αναπνοής.
Είναι όντως σκληρός του θανάτου ο νόμος. Είναι όμως σκληρότερος και σκληρότατος, όταν αυτός που φεύγει είναι χρήσιμος και δημιουργικός άνδρας και απολαμβάνει καθολικής εκτιμήσεως για το δημιουργικό του έργο και ειδικότερα ακατάβλητος μαχητής και σημαιοφόρος της Ελευθερίας του Τύπου για την υπεράσπιση της οποίας έδωσε σκληρές μάχες.
Ένας τέτοιος άνδρας γέννημα και θρέμμα της ηρωοτόκου Αυλώνος Τριφυλίας υπήρξε ο Θανάσης Τσαμούλης. Οι προγονικές του ρίζες έχουν αφετηρία την ιστορική Αυλώνα και ιδιαίτερα οι πρόγονοί του που αγωνίσθηκαν στον ξεσηκωμό του 21 και στους μεταγενέστερους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες και την Εθνική Αντίσταση.
Υπήρξε άριστος μαθητής στο Γυμνάσιο και από τους πρώτους επιτυχόντες στη Νομική Σχολή, όπου διεκρίθη για τις επιδόσεις του. Γρήγορα όμως μετά τα δίσεχτα χρόνια φλεγόμενος από τα ιδανικά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας θα πάρει το δρόμο για την αγαπημένη του Κυπαρισσία και εν συνεχεία την Καλαμάτα, όπου υπήρξε εκδότης, αρχικά της εβδομαδιαίας ΦΩΝΗΣ και εν συνεχεία της ημερήσιας ΦΩΝΗΣ.
Η Καλαμάτα όμως υπήρξε το προπύργιο της ελεύθερης σκέψης του και των αγώνων του. Εδώ ήρθε παρακινηθείς από καλαματιανούς παλαιούς συμφοιτητές του στο Πανεπιστήμιο και τώρα έγκριτους δικηγόρους. Αλλά αυτή τη πόλη την αγάπησε σαν δεύτερη πατρίδα του επιθυμώντας να παραμείνει για πάντα εδώ μαζί μας.
Έκτοτε το μετερίζι του και η αγωνιστική του έπαλξη μετατέθηκε στην αγαπημένη του «ΦΩΝΗ» όπου ως δημοσιογράφος και εκδότης της γρήγορα κατέκτησε την αγάπη όλων. Αυτή την αγάπη και τη συμπαράσταση προς όλους και ιδιαίτερα προς τον ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΟ ΛΟΓΟ, είχε επιδείξει για αρκετά χρόνια παρέχοντας τις εγκαταστάσεις του για την έκδοσή μας
Με δόρυ τη μαχητική του πένα και την ελευθερία κινήσεων που του είχε ως διευθυντής της ΦΩΝΗΣ, όπου με σαφήνεια και πληρότητα διετύπωνε ευθαρσώς τις σκέψεις του με γνώμονα πάντοτε την τεκμηριωμένη αξιοπιστία των γραπτών του και ορθότατα ελέχθη ότι η δημοσιογραφία γίνεται φτωχότερη, η δε περιοχή μας θα στερηθεί της δυναμικής και γόνιμης, όπως ανέφεραν σε δηλώσεις τους επώνυμοι και ανώνυμοι όλων, σχεδόν, των πολιτικών παρατάξεων.
Μπορεί μαζί του να συμφωνούσες ή και να διαφωνούσες όμως ήταν τόσο ευγενικός και άνετος στις τεκμηριωμένες σκέψεις του που σε αφόπλιζε.
Πολυαγαπημένε μας Θανάση μας φεύγεις τώρα που οι καρδιές όλων μας σκιρτάνε. Πορεύεσαι στην αιώνια Άνοιξη, που θα μας θυμίζει πάντοτε το ανεπανάληπτο ειρηνικό σου χαμόγελο από την ιστορική Αρκαδία. Θα θυμόμαστε πάντοτε τον τελευταίο μας αποχαιρετισμό. Ήσουν ήρεμος, γενναίος καίτοι βάδιζες το Γολγοθά σου.
Το αναπάντεχο κάλεσμα του Χάρου τη βραδιά της περασμένης Τετάρτης το αντιμετώπισες με καρτερία και αξιοπρέπεια.
Καλό σου ταξίδι πολυαγαπημένε μας και αλησμόνητε Θανάση.
Συλλυπούμεθα τους οικείους του, τους συνεργάτες και τους φίλους του, που τον συντρόφευσαν ως την ύστατη ώρα της ζωής του.
Καλαμάτα 17/10/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου