Η ΣΟΒΑΡΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΧΡΟΝΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑ

 

ΤΙ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ ΠΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ Ο ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ ΤΑΚΗΣ ΚΑΤΣΙΒΕΛΑΣ

Κάθε Σεπτέμβριο, το πρόβλημα της έλλειψης αίματος αναδύεται στην επιφάνεια με εμφαντικό τρόπο. Τα καλέσματα σε «έκτακτες» αιμοδοσίες από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα, μάς θυμίζουν (για λίγο) ένα σημαντικό, χρόνιο κοινωνικό πρόβλημα.

Η Ελλάδα χρειάζεται ετησίως 600.000 μονάδες αίματος για τις ανάγκες των ασθενών της. Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ), αυτές θα μπορούσαν να καλυφθούν επαρκώς εάν η χώρα διέθετε 300.000 ενεργούς αιμοδότες, οι οποίοι θα δίνουν αίμα τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο. Αυτό που συμβαίνει τελικά είναι πως οι ενεργοί εθελοντές αιμοδότες φτάνουν περίπου τους 259.000 με τη συνεισφορά τους να καλύπτει το 65% των εθνικών αναγκών. Για το υπόλοιπο ποσοστό, όπως εξηγούν στην «Κ» άνθρωποι με γνώση του προβλήματος, ξεκινάει ένας (ανοργάνωτος) αγώνας δρόμου.

«Το πρόβλημα είναι διαχρονικό. Ανέκαθεν συγκεντρώναμε λιγότερο αίμα από τις ανάγκες μας» λέει στην «Κ» η Ναταλία Κρίτσαλη, ιδρύτρια της δραστήριας ΜΚΟ Bloode, η οποία μεταξύ άλλων στοχεύει στην αύξηση των εθελοντών αιμοδοτών. «Στην Ελλάδα βασιζόμαστε πολύ στους “δότες αντικατάστασης”, συγγενείς και φίλους δηλαδή. Αντί οι πολίτες να δίνουν εθελοντικά αίμα 2-3 φορές τον χρόνο, υιοθετείται η άποψη “αν κάποιος χρειαστεί, θα το μάθουμε”. Οι δε “προσωπικές κάρτες αιμοδότη” βασίζονται στην ανταλλαγή. Δίνεις μια μονάδα αίματος και έτσι, δικαιούσαι και εσύ μια. Στο τέλος, όλοι σκέφτονται: “θα δώσω 2-3 φορές στη ζωή μου αίμα και αν χρειαστώ θα το πάρω πίσω”. Η έλλειψη ενημέρωσης στο κοινό είναι κομβική. Στα σχολεία, τα παιδιά δεν μαθαίνουν για αυτό το τόσο σημαντικό κοινωνικό θέμα», εξηγεί.

Να σημειωθεί εδώ πως σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, μόλις το 49% των εθελοντών αιμοδοτών στη χώρα μας προσφέρει αίμα πάνω από μία φορά τον χρόνο.

Η κ. Κρίτσαλη μάς εξηγεί και γιατί οι ελλείψεις σε πολλά νοσοκομεία γίνονται αισθητές σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. «Μετά τα Χριστούγεννα, μετά το Πάσχα και ιδίως μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, το πρόβλημα διογκώνεται απότομα. Γιατί στις χαλαρές περιόδους των γιορτών και της ξεκούρασης, τα ποσοστά της εθελοντικής αιμοδοσίας πέφτουν κατακόρυφα.

Διαβάστε περισσότερα εδώ